Τρίτη 12 Ιουνίου 2018, στο προαύλιο του σχολικού συγκροτήματος «Νίκος Τεμπονέρας», εκεί δίπλα στο 5ο Δημοτικό Σχολείο, με «πλάτη» στην οδό Γεωργάκη Ολυμπίου.
Κατασκευάστηκαν μετά την ολοκλήρωση του κτιρίου του Γ’ Γυμνασίου και του 5ου Δημοτικού, που είναι της δεκαετίας του ’30, πιθανώς της δεκαετία του ’50 και είχαν ως σκοπό να κάθονται οι μαθητές στα διαλείμματα ή όποτε έπρεπε να είναι συγκεντρωμένοι στο προαύλιο. Τσιμεντένιες, χωρίς προστατευτικά κιγκλιδώματα και άλλα τέτοια της «political correkt» εποχής μας.
Εκεί στο πλάι έβαζε το καρότσι του ο πλανόδιος πωλητής μικροτροφίμων για τα παιδιά.
Πιθανώς να μην υπάρχει άλλο μέρος σε σχολικό προαύλιο στην Πάτρα που να έχει να πει τόσα πολλά, όσο οι αυτές οι κερκίδες. Ή καλύτερα, είχαν «να πουν».
Από τη Δευτέρα βρίσκονται σε εξέλιξη οικοδομικές εργασίες για την ανακατασκευή του 7ου γυμνασίου. Και οι κερκίδες έπρεπε να απομακρυνθούν. Μαζί και όλα όσα είχαν «ακούσει» στα πάνω από 60 χρόνια που κράτησαν στις πλάτες τους, αγωνίες, πλάκες, όνειρα και τόσα ακόμα, δεκάδων χιλιάδων μαθητών…
