- Γάλλος εισαγγελέας ανακοίνωσε ότι χρησιμοποίησε τη ζώνη του για να κρεμαστεί
- Ο διάσημος σεφ αυτοκτόνησε χθες μέσα στο δωμάτιο του ξενοδοχείου του στη Γαλλία
- Άγνωστοι ακόμα οι λόγοι που τον οδήγησαν στην αυτοκτονία λίγες μέρες πριν συμπληρώσει τα 62 του χρόνια
Σχεδόν 24 ώρες μετά τη σοκαριστική είδηση πως ο Άντονι Μπουρντέν αυτοκτόνησε, έρχονται στο φως λεπτομέρειες για τον τρόπο που αποφάσισε να δώσει τέλος στη ζωή του. Ο διάσημος σεφ, συγγραφέας και παρουσιαστής, κρεμάστηκε στο μπάνιο του δωματίου στο ξενοδοχείο όπου έμενε χρησιμοποιώντας τη ζώνη από το μπουρνούζι.
Αυτό δήλωσε μιλώντας στο Associated Press ο εισαγγελέας της Κολμάρ, στην Αλσατία, Christian de Rocquigny. Ο Άντονι Μπουρντέν βρισκόταν στη Γαλλία για τα γυρίσματα της εκπομπής Parts Unknown που παρουσίαζε στο CNN.
«Δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που να μας κάνει να υποπτευθούμε ότι κάποιος μπήκε στο δωμάτιο εκείνη τη στιγμή», είπε ο Γάλλος εισαγγελέας. Αποκλείεται έτσι και επίσημα το ενδεχόμενο μιας εγκληματικής ενέργειας. Το οποίο, άλλωστε, δεν ήταν σε καμία περίπτωση «σενάριο» που εξέταζαν οι αρχές. Ο Rocquigny πρόσθεσε ότι από την εξέταση στη σορό του Μπουρντέν δεν βρέθηκαν ίχνη πάλης.
Οι γαλλικές αρχές διεξάγουν τώρα τοξικολογικές εξετάσεις για να διαπιστωθεί αν ο Άντονι Μπορντέν είχε κάνει χρήση ουσιών. Στόχος να βοηθήσουν την οικογένεια να μάθει γιατί ο διάσημος σεφ αποφάσισε να βάλει τέλος στη ζωή του, μόλις λίγες μέρες πριν από τα 62α γενέθλιά του.
Άντονι Μπουρντέν: Θα μπορούσα να είχα πεθάνει από τα 20
Ο Άντονι Μπουρντέν ήταν κάτι παραπάνω από διάσημος σεφ… ήταν ασυγκράτητος, επιρρεπής, διορατικός συγγραφέας, ένθερμος υποστηρικτής του κινήματος #MeToo και λάτρης των γυναικών και του καλού φαγητού.
Ο Άντονι Μπουρντέν έχοντας ζήσει μία ζωή στην… υπερβολή της – άλλωστε δεν του ταίριαζαν οι μετριότητες – παρουσίασε, μέσω του CNN, την όμορφη ωδή στον κόσμο, την ταξιδιωτική και γαστρονομική εκπομπή «Parts Unknown».
Ωστόσο, ένας άνθρωπος σαν τον Μπουρντέν με δυνατά πάθη… δεν θα μπορούσε να μην έχει χαρίσει αποφθέγματα για την ζωή, τον έρωτα αλλά κυρίως για τον ίδιο του τον εαυτό.
Μερικά λουλούδια έξω από το εστιατόριο Les Halles στη Νέα Υόρκη με το οποίο συνέδεσε το όνομα του ο Άντονι Μπουρντέν – Φωτογραφία EPA
Ο σεφ είχε μια μοναδική προθυμία να παραδέχεται τα ελαττώματά του
Εισέβαλε στον κόσμο της γαστρονομίας και των μέσων μαζικής ενημέρωσης το 1999, χάρη στο θρυλικό δοκίμιο του New Yorker, «Μην φάτε πρoτού διαβάσετε αυτό» (που άνοιξε το δρόμο για το βιβλίο του, Confidential Kitchen).
Από τότε, περάσαμε σχεδόν 20 χρόνια για να δούμε τον Μπουρντέν να ζει τη ζωή του με μια απαράμιλλη αίσθηση εντιμότητας και περιέργειας – την οποία επιδείκνυε και στην εκπομπή του CNN, καθώς προσπάθησε να μας διδάξει όλους για τον ανθρωπισμό και την ενσυναίσθηση μέσω του φαγητού.
Ο σεφ είχε μια μοναδική προθυμία να παραδέχεται τα ελαττώματά του, να επανεξετάζει συμπεριφορές του παρελθόντος και να μιλά με τρόπους που άλλοι απέρριπταν. Μίλησε και έγραψε με ένα βαθμό διορατικότητας που λίγοι έχουν ποτέ ή θα έχουν ποτέ τη δυνατότητα να φτάσουν.
Μέσα από τα λόγια του
Σχετικά με την καθυστερημένη επιτυχία στη ζωή
«Θα μπορούσα να πεθάνω όταν ήμουν στα 20 μου. Έγινα επιτυχημένος στα 40 μου. Έχω γίνει μπαμπάς στα 50 μου. Νιώθω σαν να έχω κλέψει ένα αυτοκίνητο – ένα πολύ ωραίο αυτοκίνητο – και συνεχίζω να κοιτάζω στον καθρέφτη για φώτα που αναβοσβήνουν. Αλλά δεν υπάρχει ακόμα τίποτα».
Για την πρόκληση και την ομορφιά του ταξιδιού
«Το ταξίδι δεν είναι πάντα όμορφο. Δεν είναι πάντα άνετο. Μερικές φορές προκαλεί πόνο, ή ραγίζει την καρδιά σου. Αλλά αυτό είναι εντάξει. Το ταξίδι σε αλλάζει, πρέπει να σε αλλάξει. Αφήνει σημάδια στη μνήμη σου, στη συνείδησή σου, στην καρδιά σου και στο σώμα σου. Παίρνεις κάτι μαζί σου. Ας ελπίσουμε ότι αφήνεις κάτι καλό πίσω «.
Για τη ζωή
«Η ζωή είναι περίπλοκη. Είναι γεμάτη εναλλαγές. Δεν είναι ικανοποιητική. … Αν πιστεύω σε κάτι, είναι η αμφιβολία. Η βασική αιτία όλων των προβλημάτων της ζωής είναι η αναζήτηση μιας απλής απάντησης».
Για την υποστήριξη του κινήματος #MeToo
«Σε αυτές τις συνθήκες, πρέπει να επιλέξετε μια πλευρά. Είμαι χωρίς δισταγμό και ακλόνητα με τις γυναίκες. Όχι από ηθικότητα, ακεραιότητα ή ηθική ντροπή – όσο κι αν θα ήθελα να πω κάτι τέτοιο – αλλά επειδή αργά στη ζωή, συνάντησα μια εξαιρετική γυναίκα με μια ιδιαίτερα απαίσια ιστορία, που με σύστησε σε άλλες εξαιρετικές γυναίκες με εξίσου απαίσια ιστορίες».
Για την εργασία σε μια κουζίνα
«Λατρεύω την απόλυτα παράξενη ζωή της κουζίνας: τους ονειροπόλους, τους εκκεντρικούς, τους πρόσφυγες και τους κοινωνιοπαθείς με τους οποίους συνεχίζω να δουλεύω. Τις μυρωδιές των κόκαλων που ψήνονται, των ψαριών των υγρών που σιγοβράζουν. Τον θόρυβο και τον κρότο, το σφύριγμα και το ψέκασμα, τις φλόγες, τον καπνό και τον ατμό. Βεβαίως, είναι μια ζωή που σε εξουθενώνει.
Οι περισσότεροι από εμάς που ζούμε και λειτουργούμε στον γαστρονομικό υπόκοσμο είμαστε κατά κάποιο τρόπο δυσλειτουργικοί. Όλοι έχουμε επιλέξει να γυρίσουμε τις πλάτες μας στο εννέα με πέντε, ή στο να έχουμε ένα βράδυ Παρασκευής η Σαββάτου ελεύθερο, στο να έχουμε μια φυσιολογική σχέση με έναν μη μάγειρα».
Για τον χαρακτήρα
«Οι δεξιότητες διδάσκονται . Τον χαρακτήρα τον έχετε ή δεν τον έχετε».
