Σε όλη τη βόρεια πλευρά της Λατινικής Αμερική, υπάρχουν εκατοντάδες κολοσσιαίες σήραγγες σε βουνά, αρκετά μεγάλες για να περπατούν οι άνθρωποι, αλλά δεν τις έχουν σκάψει αυτοί, ούτε σχηματίστηκαν από οποιαδήποτε γνωστή γεωλογική διαδικασία.
Όμως οι δημιουργοί τους έχουν αφήσει κάποια ίχνη που ίσως τους προδίδουν. Βρέθηκαν γιγαντιαία νύχια γύρω από τους τοίχους και τις οροφές αυτών των τούνελ.
Οι γεωλόγοι αποκαλούν αυτές τις σήραγγες «παλαιοχριστιανικές» και πιστεύεται ότι έχουν σκαφτεί από ένα εξαφανισμένο είδος τεράστιων και προϊστορικών βραδυπόδων, ή σλοθ (sloth), όπως αποκαλούν αυτά τα ζώα οι Αμερικάνοι.
Οι στοές εντοπίστηκαν για πρώτη φορά στις αρχές της δεκαετίας του 2000, από τον Χάινριχ Φρανκ (Heinrich Frank), καθηγητή στο Ομοσπονδιακό Πανεπιστήμιο του Rio Grande do Sul, στη Βραζιλία, κοντά στην πόλη Νόβο Χαμπούργκο (Novo Hamburgo).
Μέχρι τότε, λίγα ήταν γνωστά σχετικά με αυτές τις σήραγγες στην επιστημονική βιβλιογραφία. Αλλά από τότε που πρωτοεμφανίστηκαν, ο Frank και άλλοι ερευνητές ανακάλυψαν περισσότερες από 1.500, μόνο στην πολιτεία του Rio Grande do Sul.
Η μεγαλύτερη έχει μήκος 600 μέτρων, ύψους δύο μέτρων, και πλάτος από ένα έως ενάμιση μέτρο, ενώ βρέθηκαν 4.000 μετρικοί τόνοι από χώματα και πέτρες, που προήλθαν από τη διάνοιξη της.
Ήταν προφανώς το έργο όχι ενός ή δύο ατόμων, αλλά αρκετών γεννεών. Ο Frank πιστεύει ότι τα βουνά τα είχε σκάψει από ένα γένος τεράστιων σλοθ, τόσο μεγάλων όσο οι σημερινοί ελέφαντες, που ζούσαν στη Νότια Αμερική πριν από περίπου 10.000 χρόνια.
Ήταν μερικά από τα μεγαλύτερα χερσαία θηλαστικά στη γη, τα οποία ξεπερνούσαν σε μέγεθος μόνο το μαμούθ. Άλλοι μιλούν για εξαφανισμένο είδος αρμαντίλο.
Ανεξάρτητα, όμως, από το ποιος έσκαψε τα τούνελ, το μέγεθος αυτών που το έκαναν είναι κάτι που ο Frank και οι συνάδελφοί του προσπαθούν ακόμα να εξηγήσουν.
Υπάρχουν ακόμα πολλές αναπάντητες ερωτήσεις γύρω από τις σήραγγες και τους δημιουργούς τους. Ποιος τις έχτισε; Γιατί χτίστηκαν; Πώς κατασκευάστηκαν και πότε;
