για την διεκδίκηση της κορυφής της ευρωπαϊκής γυναικείας υδατοσφαίρισης αύριο (27/7, 23:15) στη Βαρκελώνη.
Οι δύο ομάδες ακολούθησαν ένα κοινό μοντέλο μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο Ντε Τζανέιρο και φάνηκε σε αυτό το πρωτάθλημα να έχουν ένα καλό προβάδισμα έναντι των αντιπάλων τους στη φρεσκάδα στα κρίσιμα σημεία των αναμετρήσεων.
Οι δύο ομάδες είναι εκείνες που μετά το κλείσιμο του Ολυμπιακού κύκλου πραγματοποίησαν τη μεγαλύτερη ανανέωση στα ρόστερ τους βασιζόμενες στις ομάδες νέων γυναικών του 2016, όταν και συναντήθηκαν στον ημιτελικό του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος της Χάγης. Εκείνο το παιχνίδι είχε κερδηθεί με 7-5 από τις Ολλανδέζες και στην πραγματικότητα ήταν ένας πρόωρος τελικός, αφού οι δύο χώρες λογίζονταν ως τα φαβορί της διοργάνωσης.
Από τις είκοσι έξι αθλήτριες που είχαν λάβει μέρος σε εκείνον τον «τελικό» οι δώδεκα (!) θα λάβουν μέρος στο αυριανό παιχνίδι, αυτή τη φορά όχι σε επίπεδο νέων γυναικών, αλλά στο υψηλότερο επίπεδο της κατηγορίας των γυναικών! Μάλιστα οι επτά από αυτές είναι Ελληνίδες και οι πέντε Ολλανδέζες.
Από ελληνικής πλευράς σε εκείνη την αποστολή για το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα της Χάγης είχαν λάβει μέρος οι: Ιωάννα Σταματοπούλου, Ελευθερία Πλευρίτου, Νικολέτα Ελευθεριάδου, Έλλη Πρωτοπαπά, Ιωάννα Χυδηριώτη, Μαρία Πάτρα και η Έλενα Ξανάκη.
Από την μεριά της Ολλανδίας σε εκείνο το παιχνίδι έπαιξαν οι: Ροζάν Φόρβελτ, Μπριγκίτε Σλέικινγκ, Ίλσε Κούλχαας, Μπέντε Ρόχε και Κίτι-Λιν Γιάουστρα.
Οι δύο ημιτελικοί της έδρας
Οι 12 παίκτριες έχουν παίξει μεταξύ τους σε επίπεδο Εθνικών ομάδων σε δύο ημιτελικούς στο ευρωπαϊκό και παγκόσμιο πρωτάθλημα νέων γυναικών το 2016 στη Χάγη και το 2017 στο Βόλο αντίστοιχα. Και στις δύο περιπτώσεις η γηπεδούχος ομάδα είχε επικρατήσει με πανομοιότυπο σκορ. Οι Ολλανδέζες νίκησαν με 7-5 και στη συνέχεια κατέκτησαν το χρυσό μετάλλιο απέναντι στην Ισπανία, ενώ οι Ελληνίδες νίκησαν με 7-6, χάνοντας στον τελικό από τη Ρωσία στα πέναλτι με 17-16 (9-9 κανονική διάρκεια). Αύριο θα είναι η πρώτη φορά που θα συναντηθούν σε έναν τόσο μεγάλης σημασίας αγώνα σε ουδέτερη έδρα.
Δώδεκα οι δυο τους, πέντε οι υπόλοιπες τέσσερις!
Ιταλία και Ουγγαρία περισσότερο, αλλά και η Ισπανία με τη Ρωσία δείχνουν να βρίσκονται σε ένδεια στις ηλικίες που έχουν γεννηθεί στα τέλη της δεκαετίας του 90. Από τις αθλήτριες που έλαβαν μέρος στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα της Χάγης από τις τέσσερις αυτές χώρες μόλις πέντε (!) βρέθηκαν και στο φετινό ευρωπαϊκό της Βαρκελώνης. Μάλιστα η Ουγγαρία δεν είχε καμία παίκτρια εκείνης της φουρνιάς. Από τη μεριά τους η Ιταλία και η Ρωσία είχαν από δύο παίκτριες (Ντομιτίλα Πικότσι και Σίλβια Αβένιο, Μαρία Μπορίσοβα και Αλένα Σερζάντοβα αντίστοιχα) με την Ισπανία να έχει μία αθλήτρια (Πάολα Λέιτον).
Στη Ρωσία υπάρχουν αρκετές καλές παίκτριες που αναμένεται να βοηθήσουν στα επόμενα χρόνια όπως η Μαρία Μπερσνέβα, ενώ το ίδιο συμβαίνει στην Ισπανία με την μικρότερη ηλικιακά Μαρία Αθνάρ. Ιταλία και Ουγγαρία δείχνουν να μην έχουν παίκτριες που θα έρθουν στην επόμενη ημέρα, πράγμα που ίσως σημάνει μια πτώση στα επόμενα χρόνια. Μπιανκόνι, Αιέλο, Γκαριμπότι έχουν μεγαλώσει ηλικιακά και πιθανότατα διανύουν τον τελευταίο ολυμπιακό τους κύκλο, ενώ το ίδιο συμβαίνει και με τις Σουτς και Σάμπαι στην Ουγγαρία.
Οι χαρισματικές γενιές και η εμπειρία
Οι χαρισματικές γενιές της Ολλανδίας και της Ελλάδας θα συναντηθούν αύριο στον πρώτο μεταξύ τους τελικό σε επίπεδο γυναικών. Και σίγουρα οι νεότερες αθλήτριες «υπόσχονται» ένα λαμπρό μέλλον, όμως οι έμπειρες πολίστριες της κάθε ομάδας είναι αυτές που έχουν το δύσκολο ρόλο να καθοδηγήσουν τις συναθλήτριές τους στο μεγαλύτερο μέχρι στιγμής παιχνίδι της καριέρας τους. Αβραμίδου, Ασημάκη, Τσουκαλά, ως οι πιο έμπειρες και πρωταθλήτριες κόσμου το 2011 στη Σανγκάη έχουν το Know how για να φτάσουν σε έναν τίτλο, ενώ από τη μεριά τους οι Ολλανδέζες αναμένεται να εμφανιστούν πεισμωμένες από τις δύο ήττες σε τελικούς της ίδιας διοργάνωσης το 2014 (από την Ισπανία με 10-5) και το 2016 (από την Ουγγαρία με 9-7).
Όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα στον τελικό οι δύο ομάδες δεν αποκλείεται να έχουν την ευκαιρία να λάβουν μέρος και σε άλλους τέτοιους σπουδαίους αγώνες γεμίζοντας με υπερηφάνεια τους φίλους του αθλήματος στις χώρες τους.
