χρειάζεται να στεναχωριέστε. Εξάλλου, το καλοκαίρι στην Ελλάδα δεν συγκρίνεται με κανένα άλλο! Ο δημοσιογράφος Richard Eilers από τον Guardian παρουσιάζει τη Λέρο ως το ελληνικό νησί που έχει αέρα Ιταλίας. Πρόκειται για το διαμάντι των Δωδεκανήσων με ιταλικές επιρροές του 20ου αιώνα, μυστικές παραλίες και γραφικά σπίτια.
«Είναι ένα ασυνήθιστο νησί, λέει ο φίλος μου Γιάννης, ελαφρώς συνειδητά. Είμαστε λίγο διαφορετικοί από τους γείτονές μας», διαβάζουμε στο ρεπορτάζ του Richard Eilers.
Οι Ιταλοί άρπαξαν τα Δωδεκάνησα το 1912 και ο Μουσολίνι έριξε χρήματα και τσιμέντο για να κάνει τη Λέρο βάση των αυτοκρατορικών φιλοδοξιών του. Κατασκευάστηκε ένα καινούργιο λιμάνι και μια νέα πρωτεύουσα, το Πόρτο Λάγο, σε μια περιοχή που μέχρι τότε ήταν ένας βαλτότοπος, γεμάτος κουνούπια.
Αυτή η μοντέρνα πόλη είναι ένα από τα ωραιότερα παραδείγματα ορθολογιστικής αρχιτεκτονικής εκτός Ιταλίας και είναι σε μεγάλο βαθμό ανέπαφη σχεδόν 100 χρόνια μετά. Οι μεγάλες λεωφόροι, οι αρχοντικές βίλες για τους αξιωματικούς, οι πολυκατοικίες για τις κατώτερες τάξεις και ο χώρος της παλαιάς αγοράς βρίσκονται ανέπαφα ακόμη και σήμερα στη Λέρο.
Ο Guardian υπενθυμίζει ακόμη ότι η Λέρρος στη δικτατορία μετατράπηκε σε τόπο εξορίας: «Τα πρώην στρατόπεδα του Μουσολίνι έγιναν η φυλακή πολλών Ελλήνων πολιτικών κατά τη διάρκεια της επτάχρονης δικτατορίας. Έγιναν επίσης διαβόητα ψυχιατρικά νοσοκομεία (τώρα είναι στρατόπεδα προσφύγων)».
Πάντως, 600 χρόνια πριν από τον Μουσολίνι, έφτασαν στην Λέρο οι Ιππότες του Αγίου Ιωάννη, οι οποίοι κατέκτησαν το βυζαντινό κάστρο και το οχύρωσαν. Ακόμη και σήμερα δεσπόζει στο νησί.
Υπάρχουν φανταστικές διαδρομές για περπάτημα στο νησί. Και το περπάτημα συχνά είναι ο μόνος τρόπος για να φτάσει κανείς σε πανέμορφες μικρές παραλίες. Μία από τις αγαπημένες μου, λέει ο Γιάννης, είναι ο πρώτος όρμος στη νότια πλευρά του κόλπου Γούρνα, όπου πιθανότατα θα υπάρχουν και κάποιες γίδες που θα σας παρακολουθούν όσο κάνετε το μπάνιο σας!
