Παντρεύτηκα μικρή όπως και η πεθερά μου. Άλλωστε τον άντρα μου τον γνώρισα στη δευτέρα λυκείου και η σχέση μας έγινε αυτομάτως πολύ δυνατή.
Η μαμά του άντρα μου είναι και αυτή πολύ νέα και με σώμα επίσης νεανικό. Στην επαρχία ο κόσμος παντρεύεται νωρίς γιατί είμαστε της σχολής πως αν βρεις τον άνθρωπό σου δεν υπάρχει λόγος να ψάχνεσαι, ασκόπως.
Με την πεθερά μου η σχέση μας είναι φιλική περισσότερο και λιγότερο πεθεράς και νύφης.
Με στηρίζει, μου κάνει παρέα και πολλές φορές πάμε και μαζί για ψώνια.
Ίσως αυτό να οφείλεται στο γεγονός πως εγώ όντας ορφανή ακούμπησα στην αγκαλιά της πεθεράς μου και βέβαια είμαι υπόδειγμα συζύγου και μητέρας.
Μια φορά μόνο ανακάλυψα κάτι που με εξέπληξε και δεν ήξερα πώς να το διαχειριστώ. Δεν το ανέφερα ποτέ και δεν το μοιράστηκα με κανέναν. Ο λόγος που το αναφέρω σε εσάς είναι γιατί ίσως μια γυναικεία παρέα να μπορεί να με καταλάβει.
Επειδή είμαι νέα κοπέλα προσπαθώ να ντύνομαι στην καθημερινότητά μου όμορφα και με ρούχα που αναδεικνύουν το σώμα μου.
Όχι χυδαία και πρόστυχα αλλά κομψά. Επειδή όμως είμαι αδύνατη και 1.70 καταλαβαίνεται πως μου πάνε σχεδόν όλα τα ρούχα. Η πεθερά μου είναι και αυτή αδύνατη και αρκετά ψηλή και ντύνεται αρκετά νεανικά.
Στις προσωπικές μου όμως στιγμές φοράω πολύ σέξι εσώρουχα. Κορμάκια δαντελένια, string και νυχτικά τύπου νεγκλιζέ.
Έχω, μάλιστα, ένα σετάκι τιγρέ που είναι το αγαπημένο μου. Μου βγάζει όλη μου την ερωτική διάθεση και με κάνει να αισθάνομαι πολύ άγρια γυναίκα, στο κρεβάτι. Το είχα αγοράσει και το φοράω σε επετείους αλλά και σε περιόδους που θέλω λίγο πιο φλογερές στιγμές με το σύζυγό μου.
Σημειώστε πως η μοναδική γυναίκα που έχει κλειδί του σπιτιού μας είναι η πεθερά μου και ο πεθερός μου. Κανείς δεν έχει πρόσβαση στα πράγματά μου παρά μόνο εγώ, ο άνδρας μου και η πεθερά μου.
Ψάχνοντας να βρω τα εσώρουχα, άδειασα όλα μου τα συρτάρια και το σετ έχει εξαφανιστεί από προσώπου γης. Άρα η μόνη γυναίκα που θα μπορούσε να τα πάρει είναι η πεθερά μου.
Επειδή με βοηθάει που και που στις δουλειές ξέρει τι έχω στις ντουλάπες μου και τα συρτάρια μου. Όπως καταλαβαίνετε ένιωσα αμηχανία.
Στην αρχή με έπιασαν τα γέλια γιατί φαντάστηκα την εικόνα της αρπαγής και την πεθερά μου να φοράει το εν λόγω σετάκι εσωρούχων.
Μετά με έπιασαν τα νεύρα μου γιατί σκέφτηκα πως αργότερα μπορεί να ανακαλύψω κάτι άλλο να λείπει από τα πράγματά μου. Πραγματικά δεν ξέρω τι να κάνω. Μέχρι στιγμής νιώθω ένα μούδιασμα και δεν το έχω καν αναφέρει.
Τι μου προτείνετε;
Με την πεθερά μου είμαστε φίλες και θα μπορούσε κάλλιστα να κουβεντιάσει μαζί μου την ερωτική της ζωή και την ανάγκη της για ανανέωση στο κρεβάτι.
Πάντοτε άλλωστε λέει πως είμαι η κόρη που δε γέννησε αλλά που ο Θεός την ευλόγησε να αποκτήσει. Εσείς πώς θα το διαχειριζόσασταν; Σας έχει συμβεί;
