tromaktiko: Πώς θα αναγνωρίσεις τα λάθη σου και θα της ζητήσεις συγγνώμη

Πέμπτη 12 Ιουλίου 2018

Πώς θα αναγνωρίσεις τα λάθη σου και θα της ζητήσεις συγγνώμη



Είναι δύσκολο να ζητάς συγνώμη... Να πρέπει να αναγνωρίσεις τα λάθη σου, να σφίξεις τα δόντια απογοητευμένος, να κατεβάσεις το κεφάλι και ν' απολογηθείς. Είναι ο θυμός και η υπερηφάνεια μας που μπλοκάρουν τις αισθήσεις και μας εμποδίζουν να καταλάβουμε το προφανές: ότι κάποιες φορές, μας αρέσει ή όχι, φταίμε. Και όταν φταίμε, ο μοναδικός δρόμος που υπάρχει είναι εκείνος της συγνώμης.

Η συγνώμη ωστόσο θέλει κότσια. Θέλει στομάχι. Θέλει να είσαι 10 φορές περισσότερο άντρας απ' ότι είσαι ήδη. Πρόθυμος να υποστείς τις συνέπειες και αρκετά γενναίος για να τις αντιμετωπίσεις. Δεν είναι κακό να ζητάς συγνώμη. Είναι ανωτερότητα. Είναι εξιλέωση. Είναι μια δεύτερη ευκαιρία.

Και αν μέχρι τώρα υπήρξαν φορές που ηθελες να ζητήσεις συγνώμη, αλλά δεν βρήκες το «πώς», τη δύναμη και τον τρόπο να το κάνεις, ο παρακάτω οδηγός θα σε βοηθήσει.

Με ειλικρίνεια

Γιατί αλλιώς δεν έχει νόημα. Χάνεις χρόνο και φαιά ουσία. Πολύ περισσότερο, κοροϊδεύεις τον ίδιο σου τον εαυτό. Όταν φτάνεις στο σημείο να ζητήσεις συγνώμη, καλείσαι να έχεις αναγνωρίσει πραγματικά το λάθος σου. Δεν λες συγνώμη για να ηρεμήσει η κατάσταση. Δεν λες συγνώμη για ν' αποφύγεις την μπόρα, ούτε για να έχεις καλύτερη μεταχείριση από τον άνθρωπο που έβλαψες. Ζητάς συγνώμη επειδή αυτό προστάζει η ηθική και περιμένεις την όποια ευθύνη σου αναλογεί. Μίλησε ειλικρινά και γνωστοποίησε όλους εκείνους τους λόγους που σε κάνουν να αντιλαμβάνεσαι το λάθος σου. Μια ειλικρινής συγνώμη, μπορεί να αποτελέσει την αρχή για μια ακόμη καλύτερη επαφή ανάμεσα σε δύο ανθρώπους.
Αν δεν μπορείς να το πεις, γράψτο

Για κάποιους, μια γραπτή συγνώμη σε μορφή επιστολής, είναι η οδός του δειλού. Δεν είναι όμως έτσι. Πρέπει να κοιτάς την ουσία της συγνώμης, όχι τον τρόπο που κάποιοι επιλέγουν να την εκφράσουν. Μην ξεχνάς πως ένα μεγάλο μέρος του κόσμου -ίσως και το μεγαλύτερο- δεν ξέρει κάποιες φορές πως να πει «συγνώμη» παρ' όλο που το επιθυμεί. Η επιστολή είναι ένας από αυτούς τους διαφορετικούς τρόπους έκφρασης. Είσαι ήρεμος όταν γράφεις, μόνος και με καθαρό μυαλό. Ξέρεις που έχεις σφάλει και γνωρίζεις τι πρέπει να γράψεις στο άτομο το οποίο απευθύνεσαι. Κάποιες κουβέντες δεν λέγονται εύκολα, αλλά το να γραφτούν είναι ακόμη πιο δύσκολο. Και αυτό γιατί το γραπτό αντέχει στο χρόνο. Δεν είναι δειλία να γράψεις μια επιστολή, αλλά ούτε και αδυναμία να τη δεχτείς ως συγνώμη. Πόσο μάλλον αν γνωρίζεις καλά τον άνθρωπο και ξέρεις μέσα σου, αν τα λόγια αυτά αντικατοπτρίζουν τον πραγματικό χαρακτήρα του.
Με χιούμορ

Λεπτό χιούμορ για την ακρίβεια, με σένα στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Δεν είναι κακό να αποβάλλεις λίγη από την αρνητική ενέργεια με ένα έξυπνο ή αστείο σχόλιο. Για παράδειγμα «Και ναι, ο κλασσικός μ@λ@κ@ς που προσπαθώ να χαλιναγωγήσω τα έκανε πάλι μαντάρα. Ειλικρινά συγνώμη». Δεν είναι τρικ, ούτε στρατηγική. Είναι απλά ένας τρόπος να δείξεις ότι έχεις καταλάβει το λάθος, αποφορτίζοντας την αρνητική ενέργεια ανάμεσα σας. Δεν δουλεύει για όλες τις περιπτώσεις ωστόσο. Όταν την έχεις απατήσει για παράδειγμα, δεν υπάρχει τίποτα το αστείο που μπορείς να πετάξεις για να χαλαρώσει η κατάσταση.

Ανέλαβε εξ' ολοκλήρου την ευθύνη

Τη στιγμή που εκφράζεις τη συγνώμη σου, μην χρησιμοποιείς ποτέ δικαιολογίες. Η μόνιμη καραμέλα του «έχεις δίκιο αλλά...», δεν έκανε ποτέ τα πράγματα καλύτερα. Δεν υπάρχουν ούτε «μα» ούτε «αλλά». Ένας πραγματικός άντρας αναλαμβάνει τις ευθύνες του.

Προσφέρσου να επανορθώσεις

Ακόμη και αν δεν μπορείς. Σημασία έχει, εκείνη τη στιγμή, η άμεση προσφορά. Ότι είσαι διαθέσιμος να θέσεις τον εαυτό σου στις υπηρεσίες κάποιου άλλου, ασχέτως αν εκείνος το επιθυμεί ή όχι. Η συγνώμη, πολλές φορές, είναι και πράξη. Και μια από αυτές, είναι να δείχνεις στον άλλο ότι είσαι διατεθειμένος να κάνεις οτιδήποτε για να περάσει η κρίση μεταξύ σας. Η αλήθεια είναι, πως αυτό κάνει τον καιρό του ό,τι και αν κάνεις. Η προσπάθεια όμως δεν περνάει ποτέ απαρατήρητη.
Υποσχέσου ότι θα προσπαθήσεις περισσότερο σαν άνθρωπος

Είναι το κλασσικό λάθος που τείνουμε να κάνουμε όλοι μας. Η φράση «δεν θα το ξανακάνω», δεν θα πρέπει να ειπωθεί σε καμία περίπτωση. Γιατί; Γιατί τα λάθη είναι ανθρώπινα. Και όσα και αν θέλεις, όσο και αν προσπαθείς, όσο και αν κοιτάς καθημερινά να είσαι εντάξει απέναντι στους άλλους και τον εαυτό σου, μπορεί και να ξανακάνεις το ίδιο λάθος. Ή κάτι που τουλάχιστον θα θυμίζει εκείνο το «αξέχαστο» λάθος. Μη δίνεις λοιπόν υποσχέσεις που ίσως να μην κρατήσεις. Αντιθέτως προτίμησε μια άλλη ατάκα, που όλοι θα έπρεπε να λέμε καθημερινά: «Θα προσπαθήσω να είμαι καλύτερος». Το να αποδέχεσαι την ανθρώπινη φύση σου και να προσπαθείς καθημερινά, δεν είναι απλά ένας σωστός τρόπος να ζητήσεις συγνώμη. Είναι το μυστικό για μια καλύτερη ζωή.

Και προχώρησε

Αν ξέρεις μέσα σου πως η συγνώμη σου ήταν ειλικρινής, πως έχεις πράγματι την όρεξη να προσπαθήσεις για κάτι καλύτερο, πως έκατσες και σκέφτηκες ξανά και ξανά τα λάθη σου προσπαθώντας να μειώσεις τις πιθανότητες για να τα επαναλάβεις, τότε ήρθε η ώρα να προχωρήσεις. Μην ξαναζητήσεις συγνώμη. Άστο πίσω σου και κοίτα το μέλλον. Προσπάθησε -από δω και στο εξής- να είσαι καλύτερος απέναντι σε αυτόν τον άνθρωπο. Να του δείχνεις ένα νέο εαυτό που έχει μάθει από τα λάθη του και που μπορεί κάποιος να ξαναεπενδύσει σε αυτόν.
Τι άλλο πρέπει να ξέρεις
Πότε ζητάς συγνώμη

> Ακόμη και όταν το λάθος δεν είναι 100% δικό σου. Η συγνώμη απαιτεί χαρακτήρα και ανωτερότητα. Όχι καμώματα.
> Ακόμη και όταν δεν σε έχουν κάνει «τσακωτό«. Δεν είναι ανάγκη να περιμένεις να σε ανακαλύψει κάποιος. Ωρίμασε. Αν ξέρεις ότι έχεις φταίξει, πρέπει να έχεις και το στομάχι να παρουσιαστείς με το λάθος σου. Δέξου την οποιαδήποτε κατάσταση επακολουθήσει.
> Όσο πιο γρήγορα γίνεται. Δεν το σκέφτεσαι, δεν πας σπίτι σου να χαλαρώσεις, δεν βγαίνεις για ποτό προσπαθώντας να βρεις δικαιολογίες. Όσο πιο γρήγορα αποδεχτείς το λάθος, τόσες περισσότερες ελπίδες έχεις στη διάθεση σου.
Πότε δεν ζητάς συγνώμη

> Για τις ιδέες σου. Όλοι μπορούν να διαφωνούν, να έχουν την άποψη τους, να σε κάνουν και άκρη αν θέλουν. Αλλά ποτέ δεν πρέπει να μπεις στη διαδικασία να νομίζεις ότι φταις, απλούστατα επειδή δεν υπάρχει ομοφωνία στην αίθουσα.
> Δεν ζητάς σίγουρα για τα πάντα. Δεν ζητάς για το πως είναι τα μαλλιά σου. Για τα ρούχα που επέλεξες. Για τις ταινίες που σου αρέσουν ή με το πόσα παγάκια πίνεις το ποτό σου. Και όχι μόνο δεν ζητάς, αλλά απαγορεύεις και τα σχόλια.
> Όταν σε προσβάλλουν. Ο σεβασμός σε αυτή τη ζωή είναι τα πάντα. Αν σου τον πάρουν, είσαι για κλάματα.
     



Εδώ σχολιάζεις εσύ!