κυριολεκτικά σημαίνει πόλη στην άκρη (ή σε ακρότατο). Για αμυντικούς σκοπούς, οι οικιστές επέλεγαν
ένα υπερυψωμένο σημείο, συχνά ένα λόφο με απότομος πλευρές.
Σε πολλά μέρη στον κόσμο, αυτοί οι πρώιμοι οχυροί οικισμοί γίνονταν ο πυρήνας μεγάλων πόλεων, που επεκτείνονταν στο επίπεδο έδαφος γύρω από την Ακρόπολη. Τέτοια παραδείγματα είναι οι πόλεις της Αθήνας και της Ρώμης.
Η Ακρόπολη, παρ’ όλο που συνδέεται κυρίως με ελληνικές πόλεις, όπως η Αθήνα, το Άργος, η Αρχαία Θήβα και η Αρχαία Κόρινθος, μπορεί να χρησιμοποιηθεί γενικά για όλους τους οχυρούς οικισμούς πάνω σε λόφους, μεταξύ αυτών στη Ρώμη, στην Ιερουσαλήμ, στην κελτική Μπρατισλάβα και σε πολλές πόλεις της Μικράς Ασίας.
Η πιο γνωστή ακρόπολη είναι η Ακρόπολη της Αθήνας, όπου δεσπόζει το μνημείο του Παρθενώνα.
Παρόλο που αρχικά οι ακροπόλεις εντοπίζονται στην ηπειρωτική Ελλάδα, η κατασκευή τους γρήγορα εξαπλώθηκε στις ελληνικές αποικίες όπως η Δωρική Λατώ στην Κρήτη κατά την Αρχαϊκή περίοδο.
Είναι γνωστό ότι πάνω από την Ακρόπολη, στον ιερό βράχο του αρχαίου Παρθενώνα, εδώ και χιλιάδες χρόνια δεν πετάνε πουλιά αλλά και αεροπλάνα, εξαιτίας του ισχυρού γεωμαγνητικού πεδίου που τα αποτρέπει!
