Ο Πρωθυπουργός με αυτή την πράξη ανέλαβε την ευθύνη για τις επιλογές του και τις παραλείψεις του. Για τον συντονισμό, του νόμους, τις δράσεις, τις παραλείψεις των συνεργατών του και των μελών του υπουργικού Συμβουλίου.
Ανέλαβε την ευθύνη για τις δηλώσεις των υπουργών του και των κρατικών υπαλλήλων που άλλοι παραδέχονταν ότι υποεκτίμησαν την κατάσταση, άλλοι ότι καθυστέρησαν να δράσουν και άλλοι ότι δεν εφάρμοσαν τα πρωτόκολλα που ορίζει ο Νόμος.
Αυτή είναι η μία όψη της ευθύνης που ανέλαβε ο κ. Τσίπρας και αφορά κυρίως πιθανές ποινικές ευθύνες που μελλοντικά θα κληθεί να εξετάσει η Δικαιοσύνη.
Πάμε όμως στα Συνταγματικά:
Τι σημαίνει ανάληψη πολιτικής ευθύνης σύμφωνα με το Σύνταγμα;
Σημαίνει πτώση ή παραίτηση της κυβέρνησης της οποίας ηγείται ο Πρωθυπουργός, όπως ως νομική υποχρέωση προκύπτει από το άρθρο 85 του Συντάγματος που ορίζει ότι:
«Tα μέλη του Yπουργικού Συμβουλίου, καθώς και οι Yφυπουργοί είναι συλλογικώς υπεύθυνοι για τη γενική πολιτική της Kυβέρνησης και καθένας από αυτούς για τις πράξεις ή παραλείψεις της αρμοδιότητάς του, σύμφωνα με τις διατάξεις των νόμων για την ευθύνη των Yπουργών. Σε καμία περίπτωση η έγγραφη ή προφορική εντολή του Προέδρου της Δημοκρατίας δεν απαλλάσσει τους Yπουργούς και τους Yφυπουργούς από την ευθύνη τους».
Σύμφωνα με την ερμηνεία του κορυφαίου Συνταγματολόγου Δ.Τσάτσου, […ο καταλογισμός πολιτικής ευθύνης σε μέλος της Κυβέρνησης ή στην κυβέρνηση συλλογικά, είτε η ομολογία πολιτικής ευθύνης, συνεπάγεται την πτώση, την παραίτηση της κυβέρνησης, όπως ως νομική υποχρέωση προκύπτει από το άρθρο 85 του Συντάγματος…] και ενεργοποιείται με το άρθρο 84, δηλαδή την κοινοβουλευτική διαδικασία παροχής ή μη ψήφου εμπιστοσύνης.
Πιθανότατα λοιπόν, εντός των ημερών και υπό την πίεση των καταστάσεων, θα πρέπει να αναμένουμε κοινοβουλευτικές πρωτοβουλίες που θα οδηγήσουν (κατ΄ αρχάς) σε ταχείες πολιτικές εξελίξεις.
Πηγή
