Ήταν 24 Ιουνίου 1987, όταν ένας πενηντάχρονος...
υπάλληλος ανακάλυψε μέσα σε πλαστικές σακούλες κάποια ανθρώπινα μέλη, ψάχνοντας για πεταμένους φακέλους. «Νόμισα ότι είναι χοιρινό κρέας. Μόλις το αναποδογύρισα διαπίστωσα ότι ήταν κομμάτι από γυναικείο σώμα». Η Ζωή Γαρμανή, 18 ετών, δολοφονήθηκε από τον σύζυγό της Παναγιώτη Φραντζή 27 ετών, φοιτητή της Ανωτάτης Εμπορικής.
Αφού τη σκότωσε, την τεμάχισε με ένα ακονισμένο χασαπομάχαιρο και τοποθέτησε τα μέλη σε δέκα πλαστικές τσάντες κι αυτές μέσα σε τέσσερις σακούλες σκουπιδιών και τις πέταξε στον κάδο απορριμμάτων του δήμου. Tο κίνητρο της δολοφονίας της άτυχης Zωής είχε αποδοθεί στην παθολογική ζήλια του Π. Φραντζή προς τη σύζυγό του. Ο Φραντζής εξέτισε 18 χρόνια για τα ισόβια στα οποία καταδικάστηκε και έκανε συνολικά έξι αιτήσεις αποφυλάκισης, μέχρι να βγει από τη φυλακή το 2005.
υπάλληλος ανακάλυψε μέσα σε πλαστικές σακούλες κάποια ανθρώπινα μέλη, ψάχνοντας για πεταμένους φακέλους. «Νόμισα ότι είναι χοιρινό κρέας. Μόλις το αναποδογύρισα διαπίστωσα ότι ήταν κομμάτι από γυναικείο σώμα». Η Ζωή Γαρμανή, 18 ετών, δολοφονήθηκε από τον σύζυγό της Παναγιώτη Φραντζή 27 ετών, φοιτητή της Ανωτάτης Εμπορικής.
Αφού τη σκότωσε, την τεμάχισε με ένα ακονισμένο χασαπομάχαιρο και τοποθέτησε τα μέλη σε δέκα πλαστικές τσάντες κι αυτές μέσα σε τέσσερις σακούλες σκουπιδιών και τις πέταξε στον κάδο απορριμμάτων του δήμου. Tο κίνητρο της δολοφονίας της άτυχης Zωής είχε αποδοθεί στην παθολογική ζήλια του Π. Φραντζή προς τη σύζυγό του. Ο Φραντζής εξέτισε 18 χρόνια για τα ισόβια στα οποία καταδικάστηκε και έκανε συνολικά έξι αιτήσεις αποφυλάκισης, μέχρι να βγει από τη φυλακή το 2005.