είναι επισκέψιμη από τον Φεβρουάριο του 2019. Το πολύπλοκο έργο συντήρησης και αναστύλωσης του πολύπαθου κτιρίου ολοκληρώνεται σε έξι μήνες και παραδίδεται μετά από χρόνια εγκατάλειψης.
Το τριώροφο κτίριο χτίστηκε από τον διάσημο Γερμανό αρχιτέκτονα το 1885 και έζησε σε αυτό με την οικογένεια του έως το 1912.
Η αναπαλαίωση ξεκίνησε από τις Διευθύνσεις Συντήρησης και Αναστύλωσης το 2012 και αποκάλυψε με τρόπο υποδειγματικό -χωρίς να τα αναπαράξει- τα αυθεντικά ντοκουμέντα του σπιτιού: Ένα σχέδιο πρόσοψης κτιρίου ζωγραφισμένο με μολύβι από τον διάσημο Γερμανό αρχιτέκτονα στον τοίχο του δωματίου που πιθανόν χρησιμοποιούσε ο ίδιος σαν γραφείο.
Στην οροφή του υπνοδωματίου της γυναίκας του το μονόγραμμά της με τα αρχικά SEZ (Σοφία Ερνστ Τσίλλερ). Περίφημες οροφογραφίες διακοσμημένες με φυτικό διάκοσμο που για χρόνια ήταν καλυμμένες με γύψινα διακοσμητικά ανάγλυφα, τα οποία είχε προσθέσει ο επόμενος ιδιοκτήτης του μεγάρου, ο Κεφαλλονίτης τραπεζίτης Διονύσιος Λοβέρδος, ιδρυτής της Ιoνικής και Λαϊκής Τράπεζας. Το αγόρασε σε πλειστηριασμό το 1912 και το χρησιμοποίησε ως κατοικία του προχωρώντας σε προσθήκες και προεκτάσεις στο αρχικό κτίριο. Στα 500 τ.μ. που πρόσθεσε ο Δ. Λοβέρδος έχτισε στο ισόγειο του οικήματος ένα παρεκκλήσι, όπου σήμερα, μετά την αποκατάσταση αναδεικνύεται ο εντυπωσιακά διακοσμημένος με ψηφιδωτά θόλος του. Ο Δ. Λοβέρδος στέγασε εκεί τη συλλογή του βυζαντινών εικόνων, την οποία οι κληρονόμοι του δώρισαν το 1979 στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο.
Το στοίχημα της αποκατάστασης τού συνολικά 1.100 τ.μ. ιστορικού κτιρίου ήταν να αναδειχθούν και οι δύο φάσεις της ζωής του. Πυρκαγιά, πλημμύρες, ερείπωση ταλαιπώρησαν το κτίριο, το οποίο στις αρχές της δεκαετίας του ’80 στέγασε και το βεστιάριο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Κηρύχτηκε διατηρητέο το 1981 και παραχωρήθηκε με δωρεά στο ελληνικό Δημόσιο το 1992.
Στα έμπειρα χέρια των ειδικών της Διεύθυνσης Συντήρησης και της Διεύθυνσης Αναστύλωσης του υπουργείου Πολιτισμού αποκαλύφθηκαν τα …κρυμμένα μυστικά τού ιστορικού κτιρίου. Σε έξι μήνες ανοίγει για τους επισκέπτες, προκειμένου να θαυμάσουν, μεταξύ άλλων, εκείνο το ιδιαίτερα εντυπωσιακό πομπηιανό σαλόνι», μία τεράστια αίθουσα με τοιχογραφίες σε λευκό φόντο, εμπνευσμένες από παραστάσεις κτιρίων της Πομπηΐας. Είχαν καταστραφεί σχεδόν ολοσχερώς από τη μοιραία πυρκαγιά.
