βρήκε έναν τρόπο να αλλάζει την κατάσταση της συνειδητότητας υγιών ανθρώπων, βάζοντάς τους απλά να κοιταχτούν στα μάτια για 10 λεπτά, σε ένα δωμάτιο με χαμηλό φωτισμό.
Η εμπειρία περιγράφεται ως «αποκόλληση» – ένας αρκετά «θολός» ψυχολογικός όρος που χρησιμοποιείται όταν οι άνθρωποι χάνουν την φυσιολογική τους επαφή με την πραγματικότητα. Μπορεί να νιώθουν ότι ο κόσμος δεν είναι πραγματικός, να υπάρχουν κενά μνήμης, παράξενες αντιληπτικές εμπειρίες κλπ..
Ο Giovanni Caputo συγκέντρωσε 20 άτομα νεαρής ηλικίας, τους χώρισε σε ζευγάρια και τους έβαλε να καθίσουν ο ένας απέναντι από τον άλλο σε απόσταση ενός μέτρου. Το δωμάτιο είχε χαμηλό φωτισμό, «που επέτρεπε να διακρίνονται τα χαρακτηριστικά του προσώπου, αλλά με εξασθημένη αντίληψη των χρωμάτων«. Ο ρόλος των συμμετεχόντων ήταν απλά να κοιτάζονται στα μάτια για 10 συνεχόμενα λεπτά, διατηρώντας μια ουδέτερη έκφραση στο πρόσωπό τους. Μια άλλη ομάδα τοποθετήθηκε σε διαφορετικό δωμάτιο, εκείνοι όμως κοιτούσαν έναν τοίχο.
Οι συμμετέχοντες της πρώτης ομάδας ανέφεραν πως βιώσαν μια καταλυτική εμπειρία, ανόμοια με οτιδήποτε είχαν βιώσει μέχρι εκείνη τη στιγμή, ενώ το 90% απάντησε πως όσον αφορά το πρόσωπο που αντίκριζαν, είχαν παρατηρήσει παραμορφωμένα χαρακτηριστικά, το 75% ανέφερε πως είδε κάποιο τέρας, το 50% ότι είδε χαρακτηριστικά του δικού τους προσώπου στον άλλον και το 15% ότι είχαν δει κάποιον συγγενή τους.
Πηγή
