Και τσέπωνε 50.000 ευρώ τον χρόνο...
Σκέψου να έχεις κλείσει δουλειά κορυφαία. Να σε έχει πάρει το κράτος στην Βαλένθια και να καθαρίζεις 50.000 ευρώ τον χρόνο. ΠΕΝΗΝΤΑ ΕΤΣΙ; Μιλάμε για λεφτά όχι αστεία. Και αντί να κάνεις τον σταυρό σου και να λες «Σ ευχαριστώ Παναγίτσα μου που έχω δουλειά και καλή μάλιστα», τι κάνεις;
Είσαι που αποφασίζεις να μην πατήσεις πόδι στο γραφείο για 10 χρόνια. ΔΕΚΑ. Και το καλύτερο; Δεν έχει πάρει κανείς χαμπάρι τίποτα. Αυτός είναι ο Κάρλες Ρέτσιο, ο τύπος που όταν εμείς σηκωνόμασταν και μπλέκαμε στην Εθνική, τραγουδούσε ευτυχισμένος γιατί ήξερε πως δεν θα κάτσει λεπτό παραπάνω στο γραφείο. Και αυτό το έκανε για δέκα χρόνια.
Ανατομία ενός εγκλήματος
Δημόσιος υπάλληλος ο Κάρλες. Μην κράζετε, δεν φταίμε εμείς. Αυτό έκανε ο τύπος. Δούλευε στην περιφέρεια της Βαλένθια και ήταν διευθυντής του τμήματος αρχειοθέτησης. Τι έκανε; Ας το δούμε. Σηκωνόταν σχετικά αργά. Συνήθως είχε κάτι ενοχλήσεις στο στομάχι που τον έστελναν συχνά στην τουαλέτα. «Δεν γαμιέται;» σκεφτόταν «σάμπως θα κάτσω και πολύ;». Έπαιρνε μία παέγια στο δρόμο για να τακτοποιήσει τις λιγούρες και έφτανε στην γραφεία. Κύριος. Χαιρετούσε τους πάντες.
«Πώς πάει η δουλειά κύριε Ρέτσιο;»
«Ε ζόρικα μωρέ, αλλά οκ. Κάποιος πρέπει να την κάνει. Τι είμαστε τίποτα χαραμοφάηδες;»
Και αυτό ήταν. Με το που χτυπούσε την κάρτα, εξαφανιζόλ ο μπάρμπα-Κάρλες. «Ρε δεν με παρατάτε…θα κάτσω να ασχοληθώ που έχετε να αρχειοθετήσετε από την εποχή του Φράνκο; Εστάις λόκος ρε;». Επέστρεφε λίγο πριν τις 4, έμπαινε σαν την κατσαρίδα κρυφά και την ξαναχτυπούσε την κάρτα πριν φύγει.
«Σας ψάχναμε κύριε Ρέτσιο…ήσασταν εδώ;»
«Ναι απλά δεσποινίς…ξέρετε…πολλές φορές τουαλέτα σήμερα!»
«Αχ αυτό το στομάχι σας, λυπάμαι. Να ορίστε λίγη τυρόπιτα να συνέλθετε!»
«Γκράθιας θινιόρα»
Αυτή την ζωάρα έκανε για 10 ολόκληρα χρόνια ο Κάρλες. Έκανε βόλτες, έκανε ψώνια, έκανε ό,τι ήθελες. Μόνο δουλειά δεν έκανε. Έπαιρνε τηλέφωνα κολλητους.
«Έλα ρε....πάμε καφεδιά να περάσω να σε πάρω; Ποια δουλειά ρε, σε ποιον μιλάς;»
Ώσπου μία ωραία μέρα τον έπιασαν
Κάπου εκεί στα 10 χρόνια, οι υπόλοιποι μέσα άρχιζαν να ψιλιάζονται πως κάτι δεν πάει καλά.
«Ρε συ αυτός ο Ρέτσιο στον 2ο δεν λείπει πολύ συχνά τελευταία;»
«Ραφαέλ άσε τις αηδίες και πες μου τι να παίξω την ομαδάρα σήμερα»
Όμως ο Ραφαέλ ή ο οποιοσδήποτε Ραφαέλ τον κάρφωσε τον Κάρλες και η υπόθεση έφτασε μέχρι την κυβέρνηση. Πήραν τηλέφωνα οι άνθρωποι. «Είπαμε να κοπροσκυλιάζετε ρε αλλά όχι να γίνετε και Ελλάδα! Ποιος είναι αυτός ο τρίβλακας που έχει να πατήσει 10 χρόνια; Τον κάλεσαν τον Κάρλες να απολογηθεί και είπε (σ.σ.: χωρίς πλάκα) ότι «δουλεύω ΣΑΝ ΣΚΛΑΒΟΣ εκτός γραφείου» και ότι τα αφεντικά επικαρπίζονται τον κόπο του.
«Ποιον κόπο ρε γελοίε; Αυτοί λένε πως έχεις να πατήσεις 10 χρόνια!
«Να πατήσω ή να δουλέψω Εξοχότατε;»
«Ρε μίλα ανάθεμα τους βαλτούς που σε πέρασαν στην αξιολόγηση!»
«Τ’ ΟΡΚΙΖΟΜΑΙ μία φορά έλειψα που πήγα να δω την Μπάρτσα να κάνει προπόνηση».
«Εσύ μας έλεγες πως είσαι Βαλένθια…»
«Ε ήμουν όταν έπαιζε ο Μεντιέτα! Τρομοκρατία για τα οπαδικά θα μου κάνετε; Θέλω τον δικηγόρο μου!»
«Βρε άι στο διάολο μεσημεριάτικο!»
Και το τράβηξε το θέμα ο Κάρλες αλλά επειδή εκεί δεν είναι τόσο χάπατα όσο εμείς εδώ, δήλωσαν στο πειθαρχικό που τον εξέτασε ότι δεν έχει καταγεγραμμένη ούτε μία εργασία στα αρχεία του. Όλο αυτό το στόρι δηλαδή, κόστισε στα ισπανικά ταμεία 500.000.
«Έλα εδώ ρε που την είδες Κάζα ντε Παπέλ!»
«Εγώ απέφευγα να έρθω γιατί μου πήραν το γραφείο και δεν μου έδειξαν που να κάτσω! Τι να κάνω και εγώ;;; Έφυγα, δούλευα από το σπίτι! Με πήρατε στο κινητό και δεν το σήκωσα; Ε; Ε;».
Και πράγματι, ως έναν από τους λόγους που δεν πάταγε το πόδι του, ο Κάρλες επικαλέστηκε πως έγινε ανακατανομή στα γραφεία και δεν ήξερε που να κάτσει. Ο τύπος είναι ΘΕΟΣ. O επικεφαλής του, Χόρχε Ροντρίγκεζ, πρέπει τώρα να μαζέψει τα ασυμάζευτα καθότι θεωρούν και εκείνον υπαίτιο για το χάλι. Όχι πως φταίει η κυβέρνηση, αλλά ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ δεν πρόσεξε κανείς ότι ο τύπος λείπει; Πάντως φαίνεται πως η Ισπανία έχει μπόλικη ιστορία με τέτοια σκηνικά, μιας και το 2013 ένας ακόμη Ισπανός -ο Χοακίν Γκαρσία- έκανε 6 χρόνια να πατήσει το πόδι του δουλειά.
Τελικά ο Κάρλες φαίνεται να την έχει σκαπουλάρει, αλλά απολύθηκε. Αλλά όταν έχεις αμειφθεί μία 500αρού χιλιάδες σε νοιάζει; Αμ δεν σε νοιάζει.
ΖΩΑΡΑ
Σκέψου να έχεις κλείσει δουλειά κορυφαία. Να σε έχει πάρει το κράτος στην Βαλένθια και να καθαρίζεις 50.000 ευρώ τον χρόνο. ΠΕΝΗΝΤΑ ΕΤΣΙ; Μιλάμε για λεφτά όχι αστεία. Και αντί να κάνεις τον σταυρό σου και να λες «Σ ευχαριστώ Παναγίτσα μου που έχω δουλειά και καλή μάλιστα», τι κάνεις;
Είσαι που αποφασίζεις να μην πατήσεις πόδι στο γραφείο για 10 χρόνια. ΔΕΚΑ. Και το καλύτερο; Δεν έχει πάρει κανείς χαμπάρι τίποτα. Αυτός είναι ο Κάρλες Ρέτσιο, ο τύπος που όταν εμείς σηκωνόμασταν και μπλέκαμε στην Εθνική, τραγουδούσε ευτυχισμένος γιατί ήξερε πως δεν θα κάτσει λεπτό παραπάνω στο γραφείο. Και αυτό το έκανε για δέκα χρόνια.
Ανατομία ενός εγκλήματος
Δημόσιος υπάλληλος ο Κάρλες. Μην κράζετε, δεν φταίμε εμείς. Αυτό έκανε ο τύπος. Δούλευε στην περιφέρεια της Βαλένθια και ήταν διευθυντής του τμήματος αρχειοθέτησης. Τι έκανε; Ας το δούμε. Σηκωνόταν σχετικά αργά. Συνήθως είχε κάτι ενοχλήσεις στο στομάχι που τον έστελναν συχνά στην τουαλέτα. «Δεν γαμιέται;» σκεφτόταν «σάμπως θα κάτσω και πολύ;». Έπαιρνε μία παέγια στο δρόμο για να τακτοποιήσει τις λιγούρες και έφτανε στην γραφεία. Κύριος. Χαιρετούσε τους πάντες.
«Πώς πάει η δουλειά κύριε Ρέτσιο;»
«Ε ζόρικα μωρέ, αλλά οκ. Κάποιος πρέπει να την κάνει. Τι είμαστε τίποτα χαραμοφάηδες;»
Και αυτό ήταν. Με το που χτυπούσε την κάρτα, εξαφανιζόλ ο μπάρμπα-Κάρλες. «Ρε δεν με παρατάτε…θα κάτσω να ασχοληθώ που έχετε να αρχειοθετήσετε από την εποχή του Φράνκο; Εστάις λόκος ρε;». Επέστρεφε λίγο πριν τις 4, έμπαινε σαν την κατσαρίδα κρυφά και την ξαναχτυπούσε την κάρτα πριν φύγει.
«Σας ψάχναμε κύριε Ρέτσιο…ήσασταν εδώ;»
«Ναι απλά δεσποινίς…ξέρετε…πολλές φορές τουαλέτα σήμερα!»
«Αχ αυτό το στομάχι σας, λυπάμαι. Να ορίστε λίγη τυρόπιτα να συνέλθετε!»
«Γκράθιας θινιόρα»
Αυτή την ζωάρα έκανε για 10 ολόκληρα χρόνια ο Κάρλες. Έκανε βόλτες, έκανε ψώνια, έκανε ό,τι ήθελες. Μόνο δουλειά δεν έκανε. Έπαιρνε τηλέφωνα κολλητους.
«Έλα ρε....πάμε καφεδιά να περάσω να σε πάρω; Ποια δουλειά ρε, σε ποιον μιλάς;»
Ώσπου μία ωραία μέρα τον έπιασαν
Κάπου εκεί στα 10 χρόνια, οι υπόλοιποι μέσα άρχιζαν να ψιλιάζονται πως κάτι δεν πάει καλά.
«Ρε συ αυτός ο Ρέτσιο στον 2ο δεν λείπει πολύ συχνά τελευταία;»
«Ραφαέλ άσε τις αηδίες και πες μου τι να παίξω την ομαδάρα σήμερα»
Όμως ο Ραφαέλ ή ο οποιοσδήποτε Ραφαέλ τον κάρφωσε τον Κάρλες και η υπόθεση έφτασε μέχρι την κυβέρνηση. Πήραν τηλέφωνα οι άνθρωποι. «Είπαμε να κοπροσκυλιάζετε ρε αλλά όχι να γίνετε και Ελλάδα! Ποιος είναι αυτός ο τρίβλακας που έχει να πατήσει 10 χρόνια; Τον κάλεσαν τον Κάρλες να απολογηθεί και είπε (σ.σ.: χωρίς πλάκα) ότι «δουλεύω ΣΑΝ ΣΚΛΑΒΟΣ εκτός γραφείου» και ότι τα αφεντικά επικαρπίζονται τον κόπο του.
«Ποιον κόπο ρε γελοίε; Αυτοί λένε πως έχεις να πατήσεις 10 χρόνια!
«Να πατήσω ή να δουλέψω Εξοχότατε;»
«Ρε μίλα ανάθεμα τους βαλτούς που σε πέρασαν στην αξιολόγηση!»
«Τ’ ΟΡΚΙΖΟΜΑΙ μία φορά έλειψα που πήγα να δω την Μπάρτσα να κάνει προπόνηση».
«Εσύ μας έλεγες πως είσαι Βαλένθια…»
«Ε ήμουν όταν έπαιζε ο Μεντιέτα! Τρομοκρατία για τα οπαδικά θα μου κάνετε; Θέλω τον δικηγόρο μου!»
«Βρε άι στο διάολο μεσημεριάτικο!»
Και το τράβηξε το θέμα ο Κάρλες αλλά επειδή εκεί δεν είναι τόσο χάπατα όσο εμείς εδώ, δήλωσαν στο πειθαρχικό που τον εξέτασε ότι δεν έχει καταγεγραμμένη ούτε μία εργασία στα αρχεία του. Όλο αυτό το στόρι δηλαδή, κόστισε στα ισπανικά ταμεία 500.000.
«Έλα εδώ ρε που την είδες Κάζα ντε Παπέλ!»
«Εγώ απέφευγα να έρθω γιατί μου πήραν το γραφείο και δεν μου έδειξαν που να κάτσω! Τι να κάνω και εγώ;;; Έφυγα, δούλευα από το σπίτι! Με πήρατε στο κινητό και δεν το σήκωσα; Ε; Ε;».
Και πράγματι, ως έναν από τους λόγους που δεν πάταγε το πόδι του, ο Κάρλες επικαλέστηκε πως έγινε ανακατανομή στα γραφεία και δεν ήξερε που να κάτσει. Ο τύπος είναι ΘΕΟΣ. O επικεφαλής του, Χόρχε Ροντρίγκεζ, πρέπει τώρα να μαζέψει τα ασυμάζευτα καθότι θεωρούν και εκείνον υπαίτιο για το χάλι. Όχι πως φταίει η κυβέρνηση, αλλά ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ δεν πρόσεξε κανείς ότι ο τύπος λείπει; Πάντως φαίνεται πως η Ισπανία έχει μπόλικη ιστορία με τέτοια σκηνικά, μιας και το 2013 ένας ακόμη Ισπανός -ο Χοακίν Γκαρσία- έκανε 6 χρόνια να πατήσει το πόδι του δουλειά.
Τελικά ο Κάρλες φαίνεται να την έχει σκαπουλάρει, αλλά απολύθηκε. Αλλά όταν έχεις αμειφθεί μία 500αρού χιλιάδες σε νοιάζει; Αμ δεν σε νοιάζει.
ΖΩΑΡΑ