αεροεκτοξευόμενου βαλλιστικού πυραύλου κατά θαλασσίων στόχων επιφανείας (carrier killer;) ή κάποιου άλλου είδους υπερ-υπερηχητικού όπλου από ειδικά τροποποιημένο βομβαρδιστικό Xian H-6K κάνουν ήδη τον γύρο του Διαδικτύου. Αν και μέχρι στιγμής δεν υπάρχει επιβεβαίωση ή επίσημο σχόλιο από κινεζικής πλευράς, σε περίπτωση που αυτό αποδειχθεί αληθές τότε σηματοδοτεί σημαντική πρόοδο των δυνατοτήτων της Κίνας στον τομέα του αποκλεισμού/απαγόρευσης περιοχής.
Την είδηση ανέφερε σε σχετικό tweet του ο Διευθυντής του Nuclear Information Project at Federation of American Scientists, Χανς Κρίστενσεν, προβληματίζοντας πολλούς. Υποτίθεται ότι η έκδοση κατά στόχων επιφανείας θα είναι συμβατική όμως αυτό δεν αποκλείει ένας άλλος ALBM να έχει πυρηνική κεφαλή. Εάν όντως είναι έτσι, ο στόλος των κινεζικών βομβαρδιστικών του τύπου καθίσταται το ακόμη μακρύτερο χέρι της στρατηγικής του Πεκίνου στις γεωπολιτικές του φιλοδοξίες.
Μια δύναμη βομβαρδιστικών μακράς ακτίνας που θα συνδυάζει ταυτόχρονο πλήγμα με βλήματα cruise και βαλλιστικούς πυραύλους είναι κάτι που κανείς δυνητικός αντίπαλος δεν μπορεί να πάρει αψήφιστα. Η Αεροπορία του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού έχει ήδη καταστήσει σαφές ότι τα βομβαρδιστικά Η-6Κ είναι το «πιόνι» που θα παίξει κρίσιμο ρόλο στο να κρατήσει μακριά τις Ηνωμένες Πολιτείες από τις κινεζικές βλέψεις στην περιοχή του Δυτικού Ειρηνικού.
Μπορεί τα αεροσκάφη να βασίζονται στα «ψυχροπολεμικά» Tu-16 Βadger της δεκαετίας του ’50 και τα κινεζικά τους αντίγραφα Η-6Η, όμως τα Η-6Κ είναι διαφορετικά αεροπλάνα. Σε υπηρεσία από τον Οκτώβριο του 2009, τα αναβαθμισμένα δικινητήρια βομβαρδιστικά του τύπου διαθέτουν ενισχυμένη δομή με χρήση συνθέτων υλικών, glass cockpit, νέο ραντάρ αέρος/εδάφους στο επανασχεδιασμένο ρύγχος μετά την κατάργηση του διαφανούς θόλου του ναυτίλου, μεγαλύτερες εισαγωγές για τους ισχυρότερους turbofan WS-18 (αντίγραφα των Soloviev D-30ΚP-2) που αντικατέστησαν τους αρχικούς Xian WP-8 (επίσης αντίγραφα των turbojet Mikulin ΑΜ-3) και αναβαθμισμένα ηλεκτρονικά.
Τον εσωτερικό χώρο οπλισμού καταλαμβάνουν πλέον δεξαμενές καυσίμου και ηλεκτρονικός εξοπλισμός ενώ η θέση του ουραίου πυροβολητή με τα δίδυμα ΝR-23 των 23 χιλ. αφαιρέθηκε, ομοίως και ο ραχιαίος όπως και ο κοιλιακός πυργίσκος πυροβόλων του ιδίου τύπου στην θέση του οποίου τοποθετήθηκε ραντάρ ναυτιλίας/βομβαρδισμού. Πέραν της δυνατότητας μεταφοράς βλημάτων YJ-12 κατά στόχων επιφανείας, διαθέτουν πυρηνική δυνατότητα καθώς είναι φορείς πυραύλων cruise CJ-20A (έως έξι σε πτερυγικούς πυλώνες) αλλά μπορούν να μεταφέρουν και λιγότερο προηγμένα όπλα, όπως έναν εντυπωσιακό αριθμό 36 «απλών» βομβών.
Αντίθετα με τις παλαιότερες εκδόσεις του Badger, τα εκσυγχρονισμένα Η-6Κ σχεδιάσθηκαν πρωταρχικά ως φορείς βλημάτων cruise. Τα βομβαρδιστικά μπορούν να μεταφέρουν πυραύλους CJ-10K ή YJ-12 για την προσβολή στόχων εδάφους ή πλοίων σε πτερυγικούς φορείς και αρκετούς ακόμη στην εσωτερική αποθήκη οπλισμού τους. Επίσης εκτιμάται ότι δύνανται να μεταφέρουν διάφορους τύπους πυρομαχικών ακριβείας.
Οι πύραυλοι cruise CJ-10K διαθέτουν πάνω από 930 ναυτικά μίλια εμβέλεια, φέροντας πολεμική κεφαλή 1.100 λιβρών. Θυμίζοντας… ύποπτα τα ρωσικά βλήματα Kh-55 που απέκτησε η Κίνα από τη Ουκρανία, οι κινεζικοί πύραυλοι έχουν αρκετά από τα χαρακτηριστικά των αμερικανικών Tomahawk και των ρωσικών Kalibr, συνδυάζοντας σύστημα αδρανειακής καθοδήγησης, ναυτιλία μέσω δορυφόρου, δυνατότητα πτήσης αναγλύφου και συσχετισμό με ψηφιακή απεικόνιση χάρτη.
Οπλισμένα με σύγχρονους πυραύλους cruise και –δυνητικώς– με αεροεκτοξευόμενους βαλλιστικούς πυραύλους, το να υποτιμήσει κανείς τα H-6K μπορεί να αποβεί σοβαρό λάθος. Με προϊστορία στην ανάπτυξη βαλλιστικών πυραύλων κατά θαλασσίων στόχων επιφανείας όπως τους εκτοξευόμενους από την ξηρά DF-21D και DF-26, είναι πολύ πιθανό οι Κινέζοι να τροποποίησαν έναν από τους μικρότερους σε μέγεθος βαλλιστικούς πυραύλους μικρού βεληνεκούς, όπως π.χ. τον DF-15, σε ένα αεροεκτοξευόμενο όπλο, στα πρότυπα του ρωσικού Kh-47M2 Kinzhal –τροποποίηση βλήματος 9K720 Iskander-Μ για εκτόξευση από μαχητικό MiG-31K (MiG-31ΒΜ).
Ρωσικές πηγές ανέφεραν πρόσφατα πως υπάρχουν σχέδια να μετατραπεί μελλοντικά ένας αριθμός βομβαρδιστικών Tu-22M3 Backfire σε πλατφόρμες εκτόξευσης Κh-47M2 «Κίνζαλ» (Ξιφίδιο). Κάθε Backfire θα δύναται να φέρει τέσσερεις πυραύλους Kh-47M2 με τους οποίους θα πλήττει στόχους από μεγάλη απόσταση, φθάνοντας σε θέση βολής πετώντας χαμηλά, κάτω από τα ραντάρ. Το σκεπτικό είναι ότι εκτοξευόμενο από αεροσκάφος η εμβέλεια του όπλου αυξάνεται. Γιατί να μην κάνουν κάτι αντίστοιχο και οι Κινέζοι;
Εάν υποτεθεί ότι το νέο κινεζικό όπλο βασίζεται στον DF-15, η εμβέλειά του θα μπορούσε να αυξηθεί σημαντικά ακόμη και με φορέα το υποηχητικό Η-6Κ. Το βασικό μειονέκτημα της υιοθέτησης του DF-15 ως βάση για ένα αεροεκτοξευόμενο βαλλιστικό βλήμα είναι οι διαστάσεις και το μεγάλο βάρος του: ο πύραυλος έχει μήκος σχεδόν 9 μ και ζυγίζει περισσότερο από 13.700 λίβρες (6.214 κιλά).
Το Η-6Κ μπορεί να μεταφέρει τέτοιο βάρος χωρίς πρόβλημα, ωστόσο το όπλο θα πρέπει να αναρτηθεί εξωτερικώς, σε ειδικά τροποποιημένο φορέα. Επίσης, δεν αποκλείεται τα αεροσκάφη-φορείς να υποχρεωθούν να τροποποιηθούν δομικώς για να ανταπεξέλθουν στις αυξημένες καταπονήσεις λόγω του εξωτερικώς μεταφερόμενου βάρους.
Η Αεροπορία του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού θέλει να δείχνει με κάθε ευκαιρία ότι έχει πάψει να είναι μια αεροπορική δύναμη που πετά με «φτηνά» αντίγραφα ξένων σχεδιάσεων, καταβάλλοντας τεράστιες προσπάθειες να σταθεί σχεδιαστικά και κατασκευαστικά αυτάρκης. Η Πορεία είναι Μακρά, θα έλεγε και ο Μάο. Οι πειραματισμοί, όπως η φημολογούμενη δοκιμαστική εκτόξευση βαλλιστικού πυραύλου από Η-6Κ, είναι ένα ακόμη βήμα ακριβώς προς αυτήν την κατεύθυνση.
Πηγή
