«Το παιχνίδι είναι σημαντικό για τα παιδιά επειδή θέτει τα θεμέλια για την ανάγνωση, τη...
γραφή, την αριθμητική και τη δημιουργικότητα» -Beth Boosalis Davis, Διευθύντρια του Εθνικού Κέντρου Lekotek, ΗΠΑ
«Σταμάτα να παίζεις και κάτσε να διαβάσεις!» είναι μια συχνή προτροπή των γονιών στα παιδιά τους. Αυτό είναι λάθος!
Οι έρευνες δείχνουν ότι αν τα παιδιά έχουν τώρα την ευκαιρία να παίζουν, οι ικανότητές τους να λύνουν διαφόρων ειδών προβλήματα καθώς και η ικανότητά τους να προσαρμόζονται θα είναι καλά αναπτυγμένες για να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις του κόσμου τους.
Ακόμα, θα είναι πιθανότερο ότι θα επιλέξουν υγιείς αντιδράσεις στις καταστάσεις που θα συναντήσουν. Όλα αυτά τα θετικά θα συμβούν επειδή το παιχνίδι διδάσκει στο παιδί πώς να διαχειρίζεται τα αρνητικά συναισθήματα και τις εμπειρίες του, καθώς και πώς να τα διοχετεύει με σωστό τρόπο και να αποφορτίζεται.
Το παιχνίδι επίσης έχει υποστηρικτικό ή συμπληρωματικό ρόλο σε σχέση με τη μάθηση και αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο για την καλή ψυχική και σωματική υγεία. Το παιχνίδι μπορεί να κάνει τον κόσμο του παιδιού όμορφο κι ευχάριστο, αντί βαρετό και υπερφορτωμένο.
Η σημασία του παιχνιδιού:
Πραγματικά, το παιχνίδι έχει μια απίστευτη επιρροή σε κάθε έκφανση της ανάπτυξης του παιδιού. Οι φυσικές του ικανότητες (αδρή κινητικότητα) αναπτύσσονται και γίνονται ολοένα και καλύτερες καθώς το παιδί μαθαίνει να απλώνει το χέρι, να μπουσουλάει, να περπατάει, να τρέχει, να κάνει ποδήλατο, κουτσό….
Η λεπτή κινητικότητα (χρήση των χεριών και δακτύλων) επίσης εξελίσσεται καθώς το παιδί μαθαίνει να χειρίζεται μικροαντικείμενα και να κάνει κατασκευές.
Αλλά και οι διανοητικές ικανότητες του παιδιού ακονίζονται μέσα από το παιχνίδι που ενθαρρύνει την εύρεση λύσεων και δείχνει τη σχέση αιτίου και αιτιατού.
Το παιδί μαθαίνει για τα σχήματα, τα χρώματα και ποικίλες έννοιες μέσα από το παιχνίδι.
Αλλά και η γλώσσα και η κοινωνικοποίηση ενθαρρύνονται και πάλι μέσα από τις δραστηριότητες του παιχνιδιού. Το να μάθει κανείς ν’ ακολουθεί οδηγίες, να συνεργάζεται, να περιμένει τη σειρά του και παρόμοιες ικανότητες, μπορεί να το μάθει εύκολα, ευχάριστα και ανεξίτηλα μέσα από το παιχνίδι σε μικρή ηλικία.
Επίσης, το παιχνίδι χtίζει τις συναισθηματικές ικανότητες του παιδιού, καθώς το παιδί έχει την εμπειρία της χαράς, της ευχαρίστησης, «δένεται» συναισθηματικά με τα άλλα παιδιά, γεύεται τη ματαίωση και την απογοήτευση (όπως όταν χάνει), ανακτά την ελπίδα (ότι θα ξανακερδίσει) και «δουλεύει» τα διαφορετικά συναισθήματα μέσα από το υποκριτικό παιχνίδι και τη μίμηση.
Η αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση του παιδιού, τόσο σημαντικές για τη μακροπρόθεσμη ευτυχία και επιτυχία του ατόμου, τονώνονται καθώς το παιδί κατακτά τους στόχους του μέσα από το παιχνίδι.
Και βέβαια, το παιχνίδι διεγείρει τη δημιουργικότητα και τη φαντασία, όπως επίσης και επιτρέπει στα παιδιά να διευρύνουν τους πνευματικούς τους ορίζοντες.
Καθώς το παιδί υποκρίνεται ότι είναι γιατρός, νοσοκόμα, δασκάλα, γονιός, αστυνομικός, μαθαίνει ότι η ζωή είναι γεμάτη ευκαιρίες και πιθανότητες.
Ίσως όμως το σημαντικότερο πράγμα εγγενές στο παιχνίδι είναι η χαρά και η ευχαρίστηση που προσφέρει. Ως ενήλικες, θυμόμαστε με ευχαρίστηση τις στιγμές του παιχνιδιού, κάποιο ωραίο παιχνίδι που πήραμε για δώρο και τις χαρούμενες στιγμές που περάσαμε παίζοντας με αγαπημένα μας πρόσωπα.
Όμως, η πραγματικότητα απαιτεί και μια γερή δόση διαβάσματος και μελέτης στο σπίτι. Τα σημερινά παιδιά, λόγω των σχολικών και οικογενειακών απαιτήσεων, έχουν αυξημένες υποχρεώσεις εκπαιδευτικού χαρακτήρα, με αποτέλεσμα να τους μένει λίγος ή και σχεδόν καθόλου χρόνος για παιχνίδι.
Οι δραστηριότητες σχολικού χαρακτήρα σταδιακά αντικαθιστούν το παιχνίδι και την εμπειρική μάθηση μέσα από αυτό. Στις μέρες μας η εκπαίδευση έχει γίνει ένας αγώνας δρόμου και όσο νωρίτερα ξεκινήσει κανείς τόσο συντομότερα και καλύτερα θα φτάσει στο τέλος του.
Τι στάση λοιπόν θα πρέπει να κρατήσουν οι γονείς; Σίγουρα όχι απόλυτη, γιατί δεν πρόκειται για την επιλογή του ενός ή του άλλου, διάβασμα ή παιχνίδι, αλλά για μια εξισορρόπηση ώστε να μπορούν να γίνουν και τα δύο.
Δέκα τρόποι για να βοηθήσετε το παιδί σας με το διάβασμα στο σπίτι:
1. Δημιουργήστε ένα τετράδιο καθηκόντων, όπου το παιδί σας θα γράφει τι έχει να κάνει κάθε μέρα (για το σχολείο και το φροντιστήριο)
2. Δείξτε του πως να χρησιμοποιεί ένα ημερολόγιο, για να σημειώνει τις εργασίες ή την ύλη που έχει να διαβάσει για ολόκληρη την εβδομάδα ή μήνα.
3. Βοηθήστε το παιδί σας να αποκτήσει τη συνήθεια να ετοιμάσει μια λίστα με ό,τι έχει να κάνει, ξεκινώντας από τα δυσκολότερα προς τα ευκολότερα. Το να σβήνει από τη λίστα κάθε τι που τελειώνει θα του δώσει την αίσθηση της ευχαρίστησης και ότι τα κατάφερε.
4. Δείξτε στο παιδί σας πως να ελέγχει τη δουλειά του και πως να ψάχνει για λάθη που πρέπει να διορθωθούν.
5. Κωδικοποιήστε τα τετράδια και ντοσιέ με διαφορετικά χρώματα για κάθε μάθημα.
6. Δημιουργήστε τη γωνιά διαβάσματος (είτε στο γραφείο του, είτε στην κουζίνα) και επιτρέψτε του να κάνει τα μαθήματά του εκεί, με την προϋπόθεση ότι έχει ησυχία.
7. Σβήστε την τηλεόραση και χαμηλώστε το τηλέφωνο.
8. Καθιερώστε μια συγκεκριμένη ώρα για να κάνει τα μαθήματά του (καλύτερα λίγο μετά αφού επιστρέψει από το σχολείο).
9. Αν το παιδί σας θέλει παρέα, προσφερθείτε να καθήσετε κοντά του διαβάζοντας ή κάνοντας κάτι ήσυχο.
10. Δώστε του το κίνητρο να τελειώσει τα μαθήματά του γρήγορα ώστε στη συνέχεια να χρησιμοποιήσει το χρόνο του για να παίξει.
Σιγουρευτείτε ότι σε καθημερινή βάση αφήνετε ελεύθερο χρόνο στο παιδί σας να παίξει.
Πηγή
