Τμήμα του πολιτικού προσωπικού που συγκροτεί την ιταλική κυβέρνηση ονειρεύεται να...
παρακάμψει τις οικονομικές δεσμεύσεις τις οποίες συνεπάγεται η συμμετοχή της Ιταλίας στην Ευρωζώνη και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο εφιάλτης ο οποίος μοιάζει να κυκλώνει την Τουρκία το τελευταίο διάστημα, ωστόσο, αποτελεί προειδοποίηση ότι η "ελευθερία" από δεσμεύσεις δεν είναι πάντα αυτό που φαίνεται.
Το τουρκικό νόμισμα έχει χάσει σχεδόν το ένα τρίτο της αξίας του έναντι του δολαρίου τους έξι τελευταίους μήνες και έφτασε σε ιστορικό χαμηλό αυτή την εβδομάδα. Το κόστος για δανεισμό της χώρας μέσω 10ετών ομολόγων άγγιξε την Τρίτη το 20%, καθώς οι traders έκριναν ανεπαρκή την προσπάθεια της κεντρικής τράπεζας της χώρας να συγκρατήσει την κατρακύλα της λίρας μέσω αναπροσδιορισμού του αναγκαίου ύψους των αποθεματικών της.
Τα τουρκικά assets συντρίβονται από έναν συνδυασμό της διπλωματικής σύγκρουσης με τις ΗΠΑ για τον κρατούμενο στην Τουρκία Αμερικανό πάστορα, η οποία θα μπορούσε να οδηγήσει σε οικονομικές κυρώσεις κατά της Άγκυρας και μιας γενικής πορείας ανάσχεσης της οικονομικής δυναμικής της χώρας, που διαφαίνεται στον ορίζοντα. Η διαμάχη μεταξύ της κυβέρνησης και της κεντρικής τράπεζας για τη νομισματική πολιτική που υποβόσκει τους τελευταίους μήνες έχει επιταχύνει εξάλλου τις εκροές.
Ο πρόεδρος της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν έχει εκφράσει πολλάκις την έντονη αντίθεσή του σε αύξηση επιτοκίων, μια κίνηση την οποία μια πραγματικά ανεξάρτητη κεντρική τράπεζα θα είχε κατά πάσα πιθανότητα υιοθετήσει προκειμένου να αντιμετωπίσει τον καλπάζοντα πιο γρήγορα από ποτέ τα τελευταία 15 χρόνια πληθωρισμό. Η ταχύτητα της πτώσης της λίρας, ωστόσο, έχει οδηγήσει τους επενδυτές σε εύλογη ανησυχία ότι η Άγκυρα πιθανόν να υποχρεωθεί να εισαγάγει capital controls ή να ζητήσει πρόγραμμα διάσωσης από το Διεθνές Οικονομικό Ταμείο - ή και τα δύο.
Βέβαια, η Ιταλία δεν είναι Τουρκία. Ωστόσο η ένταση μεταξύ μελών του κυβερνητικού συνασπισμού ως προς τη διαχείριση της οικονομίας έχει δημιουργήσει στους επενδυτές έντονη ανησυχία για την πορεία των ιταλικών ομολόγων.
Το κόστος δανεισμού της Ιταλίας μέσω 10ετών ομολόγων ήταν κατά μέσο όρο περί το 2% το α’ τρίμηνο του 2018. Το β’ τρίμηνο, σημείωσε αύξηση κινούμενο στο 2,6%. Και, όπως δείχνει η πορεία των ισπανικών spread, η αύξηση στην Ιταλία σε σχέση με την Ισπανία έχει ως αιτία την έλλειψη εμπιστοσύνης στη νέα ιταλική κυβέρνηση και όχι το επερχόμενο τέλος του προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης από πλευράς της ΕΚΤ.
Ο ιταλικός κυβερνητικός συνασπισμός έχει διακηρύξει ότι θα υιοθετήσει λαϊκιστικού χαρακτήρα οικονομικά μέτρα, το κόστος των οποίων υπολογίζεται σε περισσότερα από 100 δισ. Ευρώ, μεταξύ άλλων τον ενιαίο φορολογικό συντελεστή (flat tax), το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα και τη μείωση του ορίου ηλικίας για τη συνταξιοδότηση. Ο υπουργός Οικονομικών Giovanni Tria έχει δεσμευθεί για την τήρηση του δημοσιονομικού πλαισίου που θέτει η ΕΕ, με βάση το οποίο το ετήσιο έλλειμμα δεν μπορεί να υπερβαίνει το 3% του ΑΕΠ.
Οι συγκεκριμένοι κανόνες, ωστόσο, δεν αποτελούν "τη Βίβλο", όπως ανέφερε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Matteo Salvini, ηγέτης του κόμματος "Λέγκα", σε συνέντευξή του η οποία δημοσιεύθηκε τη Δευτέρα. "Οι παράμετροι του προϋπολογισμού δεν μπορούν να χρησιμεύουν ως άλλοθι για να λένε ότι δεν μπορούμε να λάβουμε κάποιο μέτρο", υπερθεμάτισε ο έτερος αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και ηγέτης του Κινήματος Πέντε Αστέρια, Λουίτζι Ντι Μάιο, την ίδια ημέρα.
Οι ανησυχίες πριν τις εκλογές ότι η τότε επερχόμενη κυβερνητική συμμαχία θα οδηγούσε την Ιταλία εκτός ευρώ έχουν ξεθωριάσει. Όμως εάν το πολιτικό προσωπικό της χώρας αποδειχθεί πρόθυμο να οδηγήσει την Ιταλία σε πόλεμο με τους εταίρους της, συντάσσοντας έναν λαϊκιστικό προϋπολογισμό που αψηφά τους κανόνες, οι επενδυτές θα ζητήσουν ακόμη υψηλότερα επιτόκια προκειμένου να συνεχίσουν να δανείζουν την χώρα.
Για άλλη μια φορά, η Ιταλία δεν είναι Τουρκία. Ωστόσο η αύξηση του κόστους δανεισμού της Άγκυρας υπενθυμίζει ότι, όταν το χρέος σου υπερβαίνει το 130% του ετήσιου ΑΕΠ σου – όπως συμβαίνει στην περίπτωση της Ιταλίας – εξαρτάσαι από την "καλοσύνη των ξένων" που πρέπει να συνεχίσουν να αγοράζουν τα ομόλογά σου. Και οι επενδυτές έχουν τη δυνατότητα να ψηφίζουν για την οικονομική πολιτική που εφαρμόζεις όχι μόνο την ημέρα των εκλογών, αλλά σε καθημερινή βάση.
Πηγή
