δικαστική διαμάχη μάνας και κόρης για μια οικία στη Λεμεσό.
Σύμφωνα με τον «Φιλελεύθερο», η ουσιαστική διαφορά μεταξύ τους αφορά το ακίνητο- οικία, το οποίο αγοράσθηκε από κοινού το 2000, με σκοπό τη χρήση του ως κατοικία και από τις δύο. Οι μεταξύ τους προστριβές, ωστόσο, αρχικά οδήγησαν την εναγόμενη- κόρη να αποχωρίσει από την οικία, αλλά στη συνέχεια η μητέρα μεταβίβασε στην κόρη το μερίδιό της, με αποτέλεσμα η εναγόμενη να είναι η απόλυτη ιδιοκτήτρια αυτής (2010).
Στη συνέχεια, σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα, οι διαφορές τους μεταφέρθηκαν στις δικαστικές αίθουσες. Αιτία ήταν το γεγονός ότι, ενώ απουσίαζε η μητέρα στο εξωτερικό, η κόρη της άλλαξε τις κλειδαριές και τον κωδικό συναγερμού, με αποτέλεσμα η μητέρα να μην μπορεί να μπει στην οικία. Η μάνα έκανε λόγο για παράνομη εκδίωξή της και η κόρη της υποστήριζε ότι δεν έπραξε τίποτα το μεμπτόν, αφού είναι απόλυτη ιδιοκτήτρια του σπιτιού (2010).
Στη συνέχεια, σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα, η μάνα άσκησε αγωγή εναντίον της κόρης και εξασφάλισε διάταγμα με το οποίο απαγορεύεται η επιβάρυνση ή ενοικίαση του σπιτιού. Την ίδια ώρα, με τη βοήθεια των εγγονιών της από την άλλη της κόρη, εγκαταστάθηκε και πάλι στην οικία. Σε αυτό αντέδρασε η κόρη της, καταχωρώντας αγωγή εναντίον της μητέρας, ενώ εξασφάλισε διάταγμα με το οποίο η μητέρα της υποχρεωνόταν να παραδώσει ελεύθερη κατοχή της οικίας.
Το Ανώτατο Δικαστήριο αποφάσισε ότι η περίπτωση δεν ήταν τέτοια που να δικαιολογεί την έκδοση προνομιακού εντάλματος για ακύρωση του επίμαχου δικαστικού διατάγματος και ότι όλα τα ζητήματα που τέθηκαν από πλευράς της μητέρας θα μπορούσαν να εξεταστούν από το Επαρχιακό Δικαστήριο στο πλαίσιο της εκκρεμούσας αγωγής.
Πηγή
