Αύριο, μπορεί να αποτελούν την σπονδυλική στήλη των πόλεών μας, σύμφωνα με νέα έκθεση μιας μεγάλης μηχανολογικής εταιρείας.
Τοίχοι από καλαμπόκι και τούβλα από το ρύζι; Είναι δυνατόν; Μια πολυεθνική κατασκευαστική εταιρία πιστεύει πως είναι και προτείνει την ανακύκλωση οργανικών αποβλήτων για μόνωση, σανίδες και άλλα οικοδομικά υλικά. Σε όλο το δυτικό κόσμο, οι κατασκευές είναι μια μεγάλη πηγή αποβλήτων και ρύπανσης. Ο κατασκευαστικός κλάδος αντιπροσωπεύει σημαντικό ποσοστό εκπομπών CO2 και εκατομμύρια τόνους αποβλήτων, πολλοί από τους οποίους μπορούν να αποδοθούν στη γραμμική οικονομία που διαχειρίζεται τη βιομηχανία, η οποία βασίζεται σε ένα μοντέλο "take, make, waste", αξιοποιώντας τους ακατέργαστους πόρους και ανακυκλώνοντας ελάχιστα.
Σε μια προσπάθεια αντιμετώπισης αυτού του ζητήματος, η κατασκευαστική εταιρία Arup υποστηρίζει ότι η βιομηχανία πρέπει να μετακινηθεί προς μια κυκλική οικονομία ανατροφοδότησης που θα στοχεύει στην όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ανακύκλωση, στην απόρριψη όσο το δυνατόν λιγότερων αποβλήτων και τη χρήση όσο το δυνατόν λιγότερων ακατέργαστων πόρων. Πιστεύουν μάλιστα ότι αυτό μπορεί να συμβεί χρησιμοποιώντας ως υλικό τα διατροφικά υπολείμματα. Περίπου το μισό του συνόλου των τροφίμων που παράγονται στον κόσμο καταλήγουν στα σκουπίδια, αντιπροσωπεύοντας περίπου 60 εκατομμύρια τόνους τροφίμων. Η εφαρμογή της κυκλικής σκέψης σε αυτό το ζήτημα σε συνδυασμό με τα απόβλητα των κατασκευών, θα μπορούσε να σημαίνει την εκροή λιγότερων προϊόντων σε χώρους υγειονομικής ταφής, ενώ ταυτόχρονα θα υπήρχε κατασκευή ανακυκλώσιμων οικοδομικών υλικών ώστε τα κατασκευαστικά απόβλητα να κρατηθούν μακριά από τις χωματερές. Θεωρούν επίσης ότι ορισμένα υλικά θα μπορούσαν να καλλιεργηθούν κανονικά ως προϊόντα παραγωγής, εξαλείφοντας εντελώς τα απόβλητα. Στην έκθεση Urban Bio Loop, η εταιρεία Arup οραματίζεται τα μελλοντικά κτίρια να είναι φτιαγμένα από ανανά, πατάτες, μανιτάρια, καλαμπόκι, πορτοκάλια, μπανάνες και πολλά άλλα.
Η εταιρία αναφέρει στην έκθεσή της ότι το γνωστό σενάριο" Business as usual "δεν αποτελεί επιλογή για ένα βιώσιμο μέλλον και ότι πρέπει να βρεθούν διαφορετικά αναπτυξιακά μοντέλα για να συνεχίσει η κοινωνία μας να αναπτύσσεται και να ευημερεί στο μέλλον. Και προσθέτει: "Η κατασκευαστική βιομηχανία πρέπει να αντικατοπτρίζει αυτήν την επείγουσα ανάγκη αλλαγής - πιθανόν περισσότερο από άλλες βιομηχανίες. Στην πραγματικότητα, εξακολουθεί να διαπνέεται από διάφορους επιζήμιους παράγοντες, όπως η χρήση υλικών υψηλής αντοχής, μη αναστρέψιμων οικοδομικών λύσεων, διαδικασιών χαμηλής απόδοσης και κατασκευής. Η χρήση οργανικών αποβλήτων στις κατασκευές θα επέτρεπε ενδεχομένως την αξιοποίηση της μη αναγνωρισμένης αξίας τους με θετικό αντίκτυπο όχι μόνο από περιβαλλοντική άποψη αλλά και από τεχνική, κοινωνική και οικονομική ", τονίζουν οι ερευνητές στην πολυσέλιδη έκθεσή τους.
Εκτός από τον καθορισμό των διαφόρων περιβαλλοντικών επιπτώσεων μιας τέτοιας προσπάθειας, η ομάδα κάνει επίσης συστάσεις για τη χρήση κάποιων υλικών. Για παράδειγμα, προτείνουν να ενσωματώνονται τα τσόφλια από τα φιστίκια σε επίπεδες σανίδες για εσωτερικά χωρίσματα., οι φλούδες της πατάτας και ο φελλός για θερμική μόνωση λόγω της χαμηλής αγωγιμότητας, της απόδοσης κατά της φωτιάς και των υδατοαπωθητικών δυνατοτήτων τους. Τα ινώδη υπολείμματα από τις μπανάνες και από τη συγκομιδή ανανά αλλά και μπανάνας που είναι τόσο ελαφρά και έχουν αντοχή, μπορούν να ενσωματωθούν σε χαλιά και μοκέτες.
Πηγή
