κακή συμπεριφορά των παιδιών τους βάζοντας τα να κάνουν κάτι ταπεινωτικό και στη συνέχεια το δημοσιεύουν στο διαδίκτυο.
Η ταπείνωση ήταν πάντα, για πολλούς γονείς, ένα εργαλείο πειθαρχίας. Ωστόσο, με την άνοδο των μέσων κοινωνικής δικτύωσης η γραμμή μεταξύ της αναγνώρισης του λάθους και της κατάχρησης έχει θολώσει. Για πολλούς γονείς οι πειθαρχικές τακτικές έχουν αποκτήσει μια νέα διάσταση με τη δημοσίευση βίντεο που εκθέτουν τα παιδιά τους σε φίλους και γνωστούς ή και σε εκατοντάδες χιλιάδες ξένους σε απευθείας σύνδεση.
Βίντεο και φωτογραφίες παιδιών που τιμωρούνται με τίτλους όπως «καλά να πάθεις» και «τώρα θα δεις» έχουν λάβει τόσο έπαινους όσο και κριτική.
Όπως για παράδειγμα μια μητέρα που έβαλε τα παιδιά της να περπατήσουν χιλιόμετρα μέσα στα χιόνια κρατώντας ένα χαρτόνι για να απολογηθούν επειδή ήταν αγενή προς τον οδηγό του λεωφορείου.
Ή να ένα παρόμοιο βίντεο που δημοσιεύτηκε στο Facebook από έναν πατέρα που έκανε το δέκαχρονο γιο του να τρέχει στη βροχή όλη τη διαδρομή προς το σχολείο επειδή έκανε φασαρία στο σχολικό λεωφορείο.
Η απάντηση των παιδοψυχιάτρων Emma Citron και Michael J Duke είναι ένα ηχηρό όχι. Στην πραγματικότητα, η ταπείνωση του παιδιού και η ανάρτηση του βίντεο στο διαδίκτυο είναι κακοποίηση ανηλίκου. Κάθε τιμωρία που γίνεται με σκοπό να δημοσιοποιήσει τη δύναμη των γονέων, ώστε να καυχηθούν για αυτό, είναι κακοποιητική. Οι πρακτικές ταπείνωσης έχουν μακροχρόνιες ψυχολογικές επιπτώσεις σε ένα παιδί. Η μέθοδος αυτή χρησιμοποιήθηκε αρχικά ως τακτική ανάκρισης ή για ψυχολογική τρομοκρατία. Είναι απίστευτα καταστρεπτική για τα παιδιά καθώς το μόνο που κάνει είναι να χειροτερεύει την συμπεριφορά τους. Τα παιδιά με προβλήματα πειθαρχίας έχουν συχνά έναν αυστηρό ή τυραννικό γονέα. Όσο πιο άσχημα αισθάνονται για τον εαυτό του τόσο πιο άσχημα συμπεριφέρονται.
Η ταπείνωση μπορεί να προκαλέσει μια σειρά ψυχολογικών προβλημάτων που μπορεί να μεταφερθούν και στην ενήλικη ζωή όπως απώλεια εμπιστοσύνης και αυτοεκτίμησης, ανησυχία, κατάθλιψη και έλλειψη κινήτρου και γι’αυτό δεν πρέπει να έχει κανένα ρόλο στη διαχείριση της συμπεριφοράς ενός ατόμου, είτε παιδιού είτε ενήλικα. Εάν ένας ενήλικας πρέπει να ταπεινώσει ένα παιδί για να διαχειριστεί τη συμπεριφορά του αποδεικνύει την έλλειψη ικανότητάς του να διαχειριστεί το παιδί θετικά και δημιουργικά. Δεν θα χρησιμοποιούσαμε ποτέ την ταπείνωση ως τιμωρία για ενήλικες, γιατί να το κάνουμε στα παιδιά;
Εξάλλου, αυτά τα βίντεο στην πραγματικότητα χρησιμεύουν ως τρόπος για να αισθάνονται οι γονείς σημαντικοί. Είναι η φήμη και η επικύρωση που τους οδηγεί, παρά το πραγματικό ενδιαφέρον. Αδύναμοι και αναποτελεσματικοί γονείς αναζητούν μια αίσθηση επικύρωσης επειδή μάλλον δεν έχουν καταφέρει πολλά στη ζωή τους, καταλήγουν οι ειδικοί.
Πηγή
