Τμήματα ξηρού πάγου που έχουν...
εγκλωβιστεί κάτω από την επιφάνεια του Άρη, καθώς ξεπαγώνουν στο τέλος του χειμώνα, μετατρέπονται -μέσω της διαδικασίας της εξάχνωσης- σε αέριο διοξείδιο του άνθρακα
Τα διάσημα πλέον ρυάκια που αυλακώνουν την επιφάνεια του Άρη, δεν έχουν κατ' ανάγκη δημιουργηθεί από τρεχούμενο νερό, αλλά μπορεί να προέρχονται από «ξηρό πάγο», δηλαδή από παγωμένο διοξείδιο του άνθρακα, σύμφωνα με μια εναλλακτική εξήγηση Γάλλων επιστημόνων.
Τα αινιγματικά ρυάκια είναι σχετικά νέα από γεωλογική άποψη, μόνο λίγων εκατομμυρίων ετών, και μερικά από αυτά φαίνονται να σχηματίζονται ακόμη και σήμερα, πράγμα που έχει ενισχύσει τη θεωρία ότι περιοδικά στον κόκκινο πλανήτη τρέχει νερό.
Όμως οι ερευνητές Σεντρίκ Πιλορζέ και Φρανσουά Φορζέ των πανεπιστημίων του Παρισιού Sud και Κιουρί αντίστοιχα, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό γεωπιστημών "Nature Geoscience", πιστεύουν ότι κάλλιστα μπορεί να υπάρχει και άλλη εξήγηση. Σύμφωνα με τη δική τους θεωρία (που προς το παρόν δεν έχει αποδειχθεί), τμήματα ξηρού πάγου που έχουν εγκλωβιστεί κάτω από την επιφάνεια του 'Αρη, καθώς ξεπαγώνουν στο τέλος του χειμώνα, μετατρέπονται -μέσω της διαδικασίας της εξάχνωσης- σε αέριο διοξείδιο του άνθρακα. Αυτό ασκεί αυξημένη πίεση στο επιφανειακό στρώμα από πάνω του, προκαλώντας έτσι κατολισθήσεις άμμου, οι οποίες δημιουργούν τα ρυάκια στις πλαγιές των λόφων.
Η θεωρία δεν είναι τελείως νέα, αλλά οι Γάλλοι επιστήμονες την υποστηρίζουν με νέα επιχειρήματα. Το μοντέλο τους σε υπολογιστή δείχνει με αριθμητικά στοιχεία ότι είναι δυνατό να ισχύει στην πραγματικότητα. Όπως εκτιμούν, τα περισσότερα ρυάκια - αλλά όχι κατ' ανάγκη όλα- μπορούν να δημιουργηθούν μέσω μιας γεωλογικής διαδικασίας που δεν απαιτεί καθόλου νερό σε υγρή μορφή.
«Οι διαδικασίες του ξηρού πάγου φαίνεται πως έχουν παίξει σημαντικότερο ρόλο στην εξέλιξη της αρειανής επιφάνειας από ό,τι προηγουμένως πιστεύαμε. Συνεπώς ο ρόλος του υγρού νερού στη δημιουργία ρυακιών πρέπει να αναθεωρηθεί, εγείροντας έτσι το ερώτημα κατά πόσο αυτό ήταν σημαντικό στο πρόσφατο παρελθόν του 'Αρη», ανέφεραν οι Γάλλοι γεωεπιστήμονες.
Ο πλανητικός επιστήμονας Κόλιν Ντάντας της Γεωλογικής Υπηρεσίας των ΗΠΑ δήλωσε ότι η γαλλική θεωρία είναι ενδιαφέρουσα, αλλά το πιο πιθανό είναι πως στον Αρη βρίσκονται σε εξέλιξη ταυτόχρονα πολλές γεωλογικές διαδικασίες. «Θα ήταν απρόσμενο, αν μόνο μια διαδικασία εμπλεκόταν στη δημιουργία των ρυακιών», τόνισε.
εγκλωβιστεί κάτω από την επιφάνεια του Άρη, καθώς ξεπαγώνουν στο τέλος του χειμώνα, μετατρέπονται -μέσω της διαδικασίας της εξάχνωσης- σε αέριο διοξείδιο του άνθρακα
Τα διάσημα πλέον ρυάκια που αυλακώνουν την επιφάνεια του Άρη, δεν έχουν κατ' ανάγκη δημιουργηθεί από τρεχούμενο νερό, αλλά μπορεί να προέρχονται από «ξηρό πάγο», δηλαδή από παγωμένο διοξείδιο του άνθρακα, σύμφωνα με μια εναλλακτική εξήγηση Γάλλων επιστημόνων.
Τα αινιγματικά ρυάκια είναι σχετικά νέα από γεωλογική άποψη, μόνο λίγων εκατομμυρίων ετών, και μερικά από αυτά φαίνονται να σχηματίζονται ακόμη και σήμερα, πράγμα που έχει ενισχύσει τη θεωρία ότι περιοδικά στον κόκκινο πλανήτη τρέχει νερό.
Όμως οι ερευνητές Σεντρίκ Πιλορζέ και Φρανσουά Φορζέ των πανεπιστημίων του Παρισιού Sud και Κιουρί αντίστοιχα, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό γεωπιστημών "Nature Geoscience", πιστεύουν ότι κάλλιστα μπορεί να υπάρχει και άλλη εξήγηση. Σύμφωνα με τη δική τους θεωρία (που προς το παρόν δεν έχει αποδειχθεί), τμήματα ξηρού πάγου που έχουν εγκλωβιστεί κάτω από την επιφάνεια του 'Αρη, καθώς ξεπαγώνουν στο τέλος του χειμώνα, μετατρέπονται -μέσω της διαδικασίας της εξάχνωσης- σε αέριο διοξείδιο του άνθρακα. Αυτό ασκεί αυξημένη πίεση στο επιφανειακό στρώμα από πάνω του, προκαλώντας έτσι κατολισθήσεις άμμου, οι οποίες δημιουργούν τα ρυάκια στις πλαγιές των λόφων.
Η θεωρία δεν είναι τελείως νέα, αλλά οι Γάλλοι επιστήμονες την υποστηρίζουν με νέα επιχειρήματα. Το μοντέλο τους σε υπολογιστή δείχνει με αριθμητικά στοιχεία ότι είναι δυνατό να ισχύει στην πραγματικότητα. Όπως εκτιμούν, τα περισσότερα ρυάκια - αλλά όχι κατ' ανάγκη όλα- μπορούν να δημιουργηθούν μέσω μιας γεωλογικής διαδικασίας που δεν απαιτεί καθόλου νερό σε υγρή μορφή.
«Οι διαδικασίες του ξηρού πάγου φαίνεται πως έχουν παίξει σημαντικότερο ρόλο στην εξέλιξη της αρειανής επιφάνειας από ό,τι προηγουμένως πιστεύαμε. Συνεπώς ο ρόλος του υγρού νερού στη δημιουργία ρυακιών πρέπει να αναθεωρηθεί, εγείροντας έτσι το ερώτημα κατά πόσο αυτό ήταν σημαντικό στο πρόσφατο παρελθόν του 'Αρη», ανέφεραν οι Γάλλοι γεωεπιστήμονες.
Ο πλανητικός επιστήμονας Κόλιν Ντάντας της Γεωλογικής Υπηρεσίας των ΗΠΑ δήλωσε ότι η γαλλική θεωρία είναι ενδιαφέρουσα, αλλά το πιο πιθανό είναι πως στον Αρη βρίσκονται σε εξέλιξη ταυτόχρονα πολλές γεωλογικές διαδικασίες. «Θα ήταν απρόσμενο, αν μόνο μια διαδικασία εμπλεκόταν στη δημιουργία των ρυακιών», τόνισε.