ηπειρωτικής Ελλάδας κοιτούν στα μάτια εκείνες των νησιών.
Το Σαρακήνικο της Πάργας
Τα απόλυτα τιρκουάζ νερά του Ιονίου καταλήγουν στο ψιλό λευκό βοτσαλάκι ενός ορμίσκου που «κλείνει» με ένα καταπράσινο λοφάκι. Το Σαρακήνικο είναι από μόνο του λόγος αρκετός να οργανώσεις ένα road trip στα παράλια της Ηπείρου.
Η Βοϊδοκοιλιά στη Μεσσηνία
Ένα τέλειο ημικύκλιο σχεδόν λευκής και απαλής σαν πούδρα άμμου αγκαλιάζει τα κρυστάλλινα, τιρκουάζ νερά της, και οι ξαπλωστρομπρέλες λάμπουν διά της απουσίας τους. Παράδεισος, σε εκδοχή Πελοποννήσου.
Οι Καβουρότρυπες της Χαλκιδικής
Αλλόκοτοι σχηματισμοί βράχων, μικρές αμμουδερές «παραλιούλες» ανάμεσά τους, πεύκα που φτάνουν σχεδόν στην θάλασσα και εξωτικά γαλαζοπράσινα νερά συνθέτουν ένα τοπίο τόσο μοναδικό που διεκδικεί επάξια τον τίτλο της καλύτερης των καλυτέρων παραλιών της Χαλκιδικής.
Ο Μυλοπόταμος, στο Πήλιο
Μάλλον η διασημότερη, σίγουρα η πιο πολυφωτογραφημένη, παραλία του Πηλίου, έχει φαντασμαγορικά γαλαζοπράσινα νερά, ψιλό βοτσαλάκι και επιβλητικά βράχια που τη χωρίζουν σε… δύο παραλίες, οι οποίες επικοινωνούν μέσω μιας «πύλης».
Οι Αμμόλοφοι της Καβάλας
Αμμόλοφοι όνομα και πράγμα, καταλήγουν σε χρυσαφένια αμμουδιά που βρέχεται από τα γαλαζοπράσινα νερά του Αιγαίου. Στα συν, η γιγάντια έκταση και το φυσικό χώρισμα της παραλίας σε τρεις, που εξασφαλίζει ησυχία για τους ερημίτες στις άκρες, και ολοήμερα beach party για τους λάτρεις του είδους στους «δεύτερους Αμμόλοφους».
Ο Φονέας στη (μεσσηνιακή) Μάνη
Ίσως τα πιο εξωτικά γαλαζοπράσινα νερά της Πελοποννήσου, έρχονται… σετάκι με μεγάλα λευκά βότσαλα που αντανακλούν το φως του ήλιου, φουντωτά δεντράκια και επιβλητικά βράχια να τα κορνιζάρουν όλα.
Η Μπέλα Βράκα στα Σύβοτα
Δεν είναι μία, αλλά δύο παραλίες που θα ακουμπούσαν μεταξύ τους, αν δεν τις χώριζε μια στενή, απόλυτα τιρκουάζ λωρίδα θάλασσας. Από τη μία στην άλλη πηγαίνεις περπατώντας μέσα στο νερό, που φτάνει μετά βίας μέχρι το γόνατο.
Η Αγία Βαρβάρα της Μάνης
Ψιλή, χρυσαφένια άμμος, κρυστάλλινα νερά, φουντωτές πικροδάφνες για την απαραίτητη σκιά κι ένα παράξενο εκκλησάκι στην άκρη της, που ο θρύλος λέει ότι κρύβει τον θησαυρό κάποιων πειρατών.
Το Φωκιανό, στην Αρκαδία (κοντά στο Λεωνίδιο)
Καταπράσινες βουνοπλαγιές καταλήγουν απότομα στα διάφανα, γαλαζοπράσινα νερά του Μυρτώου, που βρέχουν τα μεγάλα λευκά βότσαλα της παραλίας που βγάζει τη γλώσσα σε όσους λένε πως οι καλές παραλίες της Πελοποννήσου είναι στη δυτική όχθη.
Τα Ποτιστικά του Πηλίου
Εξωπραγματικά γιγάντια βράχια, που μοιάζουν να ξεπηδούν από την θάλασσα, ιδανικά για βουτιά από ψηλά στα βαθυγάλαζα νερά της. Απαλή, χρυσαφένια αμμουδιά που απλώνεται σε μήκος ενός χιλιομέτρου. Δεν είναι να απορεί κανείς που αυτή είναι μια από τις δημοφιλέστερες παραλίες του Πηλίου.
Το Πόρτο Κουφό, στη Χαλκιδική
Το μεγαλύτερο φυσικό λιμάνι της Ελλάδας έχει υπέροχα, τιρκουάζ ακίνητα νερά, χάρη στους δύο γιγάντιους βράχους που τα «κλείνουν» στον κολπίσκο του.
