Διοικητικού Δικαστηρίου ενώπιον του οποίου προσέφυγε ισοβίτης. Πρόκειται για κρατούμενο, ο οποίος καταδικάστηκε για φόνο εκ προμελέτης. Τον Οκτώβριο του 2014, ο εν λόγω κατάδικος υπέβαλε αίτημα στη διεύθυνση των φυλακών προκειμένου να του παρασχεθούν οι κατάλληλες συνθήκες και να του επιτραπεί να έχει σεξουαλική επαφή με τη σύζυγό του για σκοπούς τεκνοποίησης. Το αίτημα απορρίφθηκε.
Στην απορριπτική απάντηση αναφερόταν ότι «η Διεύθυνση του Τμήματος Φυλακών κατανοεί την ανάγκη του εν λόγω ζεύγους για τεκνοποίηση καθώς και το ότι δεν υπάρχει κατάλληλα διαμορφωμένος χώρος στο Τμήμα Φυλακών για τον σκοπό αυτό, όμως σύμφωνα με τους κανονισμούς, κρατούμενος ο οποίος έχει καταδικαστεί σε ποινή ισόβιας φυλάκισης για να μπορεί να αιτηθεί άδεια εξόδου προς τον Διευθυντή, για εύλογους σοβαρούς, οικογενειακούς, προσωπικούς ή επαγγελματικούς λόγους, ή για οποιονδήποτε σκοπό που αποβλέπει στην ενίσχυση των δεσμών του κρατούμενου με την οικογένειά του και το κοινωνικό του περιβάλλον, θα πρέπει να συμπληρώσει δέκα χρόνια συνεχούς κράτησης».
Ο συγκεκριμένος ισοβίτης δεν έχει συμπληρώσει, κατά την υποβολή του αιτήματος, δέκα χρόνια στη φυλακή και συνεπώς δεν μπορούσε το θέμα να ρυθμιστεί με παραχώρηση άδειας. Συνεπεία της απάντησης που έλαβε ο ισοβίτης, αλλά και η αλλοδαπή σύζυγός του, άσκησαν προσφυγή η οποία εκδικάστηκε και πριν από μια εβδομάδα εκδόθηκε η απόφαση.
Κάνοντας ανάλυση των σχετικών Κανονισμών, το Δικαστήριο συμφώνησε με τη διεύθυνση των φυλακών ότι «για να μπορούσε να του παρασχεθεί άδεια εξόδου από τις φυλακές -εφόσον κατά παραδοχή των φυλακών “δεν υπάρχει κατάλληλα διαμορφωμένος χώρος στο Τμήμα Φυλακών για τον σκοπό” δηλαδή της τεκνοποίησης- θα πρέπει μεταξύ άλλων, ο αιτητής να παραμείνει στη φυλακή για συνεχή περίοδο δέκα τουλάχιστον ετών. Πριν τη συμπλήρωση των δέκα χρόνων, ο διευθυντής έχει εξουσία να επιτρέψει τη μεταφορά του κρατούμενου με κατάλληλη συνοδεία εκτός των φυλακών σε συγκεκριμένες περιπτώσεις, στις οποίες δεν συγκαταλέγεται η περίπτωση του αιτητή».
Πέραν τούτου, το Διοικητικό Δικαστήριο έκρινε πως ο έλεγχος της συγκεκριμένης απόφασης των φυλακών δεν ενέπιπτε στη δικαιοδοσία του. Όπως επί του προκειμένου αναφέρεται στην απόφαση «η προσβαλλόμενη απόφαση (...) δεν αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη», βασική προϋπόθεση για να μπορεί να ελεγχθεί από το Διοικητικό Δικαστήριο, με αποτέλεσμα οι προσφυγές να απορριφθούν.
Πηγή
