ρυπογόνες, καθώς η σύστασή τους δεν περιέχει παράγωγα πετρελαίου.
Στόχος των μηχανικών είναι το προϊόν τους να σταματήσει τη ρύπανση από το πλαστικό. Το μυστικό τους; η αντικατάσταση του πετρελαίου με ασβεστόλιθο χρησιμοποιώντας μια τροποποιημένη εκδοχή του χημικού τύπου PVA (πολυβινυλική αλκοόλη).
"Το προϊόν μας είναι ένα παράγωγο ασβεστολιθικού πετρώματος που δεν έχει περιβαλλοντική επίπτωση", εξήγησε ο Ρομπέρτο Αστέτε, γενικός διευθυντής της εταιρίας SoluBag σε συνέντευξη Τύπου στο Σαντιάγο.
Μαζί με τον Κριστιάν Ολιβάρες, εμπορικό διευθυντή της εταιρίας, με τον οποίο σχεδίασαν το προϊόν από πολυβινυλική αλκοόλη (PVA, διαλυτή το νερό), ελπίζουν να διαθέσουν τη σακούλα τους στην αγορά από τον Οκτώβριο στη Χιλή, μια από τις πρώτες χώρες της Λατινικής Αμερικής που απαγόρευσαν τη χρήση της παραδοσιακής πλαστικής σακούλας.
"Είναι σαν να φτιάχνεις ψωμί... που χρειάζεσαι αλεύρι και άλλα υλικά. Το δικό μας αλεύρι είναι η πολυβινυλική αλκοόλη και άλλα υλικά, εγκεκριμένα από την Αμερικανική Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA), που μας επέτρεψαν την κατασκευή διαφόρων προϊόντων" με το υλικό αυτό αντί για πλαστικό.
Εκτός από την κλασική σακούλα, οι μηχανικοί παρουσίασαν και μια άλλη από επαναχρησιμοποιημένο ύφασμα. Η τελευταία, πιο ανθεκτική, επίσης φιλική προς στο περιβάλλον, διαλύεται στο ζεστό νερό, η πρώτη στο κρύο νερό.
Μόλις οι σακούλες διαλυθούν, όπως έγινε και παροουσία των δημοσιογράφων, μπροστά "έμεινε άνθρακας στο νερό", κάτι που δεν έχει καμιά επίπτωση στον ανθρώπινο οργανισμό" εξήγησε ο Αστέτε πριν πιει το νερό. Όσο για το κόστος του προϊόντος, είναι όμοιο με αυτό της κατασκευής της πλαστικής σακούλας αλλά οι μηχανικοί αναζητούν επίσης τρόπους για να είναι χαμηλότερο.
"Η μεγάλη διαφορά ανάμεσα στο παραδοσιακό πλαστικό και στο δικό μας υλικό είναι ότι το πρώτο θα μείνει 150 με 500 χρόνια στη φύση και το δικό μας μόνο πέντε λεπτά. Αποφασίζεις πότε θα το καταστρέψεις. Πρακτικά, μπορούμε να ανακυκλώσουμε τις σακούλες μέσα στην κατσαρόλα ή στο πλυντήριο", είπε ο Αστέτε.
Πηγή
