τα αναπαραγωγικά αποτελέσματα βελτιώνονται όταν παρέχεται σπέρμα μετά από μόλις 1-3 ώρες αποχής.
Θα μπορούσαν οι γιατροί στις κλινικές γονιμότητας να δίνουν στα ζευγάρια λάθος συμβουλές; Ο Δρ Da Li και ο Δρ XiuXia Wang, οι οποίοι είναι κλινικοί γιατροί και ερευνητές στο Κέντρο Αναπαραγωγικής Ιατρικής του Νοσοκομείου Shengjing στο Σενγιάνγκ της βορειοανατολικής Κίνας, το σκέφτονται.
Πρόσφατη έρευνα από το εργαστήριο των Li και Wang, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Molecular and Cellular Proteomics, αντιστρέφει τη συμβατική σοφία, ότι η αποχή μεταξύ των προσπαθειών για επίτευξη εγκυμοσύνης βελτιώνει τις πιθανότητες επιτυχίας.
“Για χρόνια, οι άνδρες συμβουλεύοντα να περιορίσουν τη σεξουαλική δραστηριότητα για να αυξήσουν τις πιθανότητες εγκυμοσύνης”, δήλωσε ο Λι. “Ωστόσο, είναι καιρός να αλλάξουμε άποψη”.
Ορισμένες προηγούμενες μελέτες έδειξαν ότι το σπέρμα που παράγεται αμέσως μετά την πιο πρόσφατη εκσπερμάτιση ενός άνδρα – μέσα σε περίπου 3 ώρες – είχε πιο κινητικά σπερματοζωάρια απ’ ότι αν ο άνδρας απείχε για αρκετές ημέρες πριν από την εκσπερμάτιση. Αλλά δεν ήταν ξεκάθαρο γιατί άλλαξε το σπέρμα ή αν οι αλλαγές επηρέασαν τη γονιμότητα. Έτσι, οι ερευνητές έκαναν μερικά πειράματα για να ερευνήσουν αυτό το θέμα.
Εξετάστηκε το σπέρμα των ανδρών μετά από την αποχή είτε για αρκετές ημέρες είτε για μια 1-2 ώρες, συγκρίνοντας τον όγκο του σπέρματος και την κινητικότητα του σπερματοζωαρίων. Παρατηρήθηκε ότι τα σπερματοζωάρια από βραχύτερες περιόδους αποχής ήταν πιο κινητικά.
Χρησιμοποιώντας μια τεχνική που ονομάζεται φασματομετρία μάζας για να εξεταστεί η σύνθεση των πρωτεϊνών των δειγμάτων, η ερευνητική ομάδα βρήκε μερικές σημαντικές μοριακές διαφορές. Η πλειονότητα των προσβεβλημένων πρωτεϊνών εμπλέκονται στην κυτταρική προσκόλληση, μια λειτουργία που χρειάζεται το σπερματοζωάριο προκειμένου να ενωθεί με το ωάριο.
Η ομάδα παρακολούθησε επίσης αλλαγές στις πρωτεΐνες που εμπλέκονται στην κινητικότητα και τον μεταβολισμό του σπέρματος, ειδικά σε πρωτεΐνες που αντιμετωπίζουν τις ελεύθερες ρίζες οξυγόνου, ένα υποπροϊόν της κυτταρικής παραγωγής ενέργειας. Αν και οι ελεύθερες ρίζες οξυγόνου χρειάζονται για ορισμένες φυσιολογικές λειτουργίες του σπέρματος, η περίσσεια τους μπορεί να προκαλέσει βλάβη στο γενετικό υλικό του σπέρματος.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα του Li, όσο περισσότερο χρόνο υπάρχουν τα σπερματοζωάρια, τόσο πιο ευάλωτα είναι σε βλάβες του DNA από τις ελεύθερες ρίζες οξυγόνου, κάτι που μπορεί να μειώσει την πιθανότητα ενός βιώσιμου εμβρύου.
Για να δουν οι ερευνητές αν οι αλλαγές στα σπερματοζωάρια επηρέαζαν τη γονιμότητα, διεξήγαγαν μια μελέτη σε 500 ζευγάρια που προετοιμάζονταν για γονιμοποίηση in vitro στην κλινική γονιμότητας. Ζήτησαν από τους άνδρες στην ομάδα ελέγχου δείγματα σπέρματος μετά από αρκετές ημέρες αποχής, ενώ οι άνδρες στην πειραματική ομάδα απέφυγαν για λιγότερο από 3 ώρες πριν από την παροχή των δειγμάτων τους. Η ομάδα IVF (in vitro fertilization) προχώρησε ως συνήθως με τους δύο τύπους δείγματος, για να παράγει και στη συνέχεια να εμφυτεύσει έμβρυα.
“Ένα τυπικό ποσοστό ζωντανών γεννήσεων είναι περίπου 30%”, δήλωσε ο Λι. Στην πειραματική ομάδα, οι γεννήσεις ήταν υψηλότερες κατά ένα τρίτο. “Τα δεδομένα μας δείχνουν ότι τα ζευγάρια με σχετικά φυσιολογικές παραμέτρους σπέρματος πρέπει να έχουν συχνές επαφές γύρω από την περίοδο της ωορρηξίας”, δήλωσε ο Λι. “Αυτό θα μπορούσε να κάνει τη διαφορά στις προσπάθειές τους να κάνουν παιδί”.
Ο Li δήλωσε ότι η ερευνητική ομάδα σχεδιάζει να συνεχίσει να εργάζεται για αυτό το θέμα και θα πραγματοποιήσει περαιτέρω έρευνες μεταξύ των τύπων δειγμάτων. “Αυτό είναι ένα πολύ νέο πεδίο”, δήλωσε ο Λι.
Πηγή
