αποτελεσματικές στρατηγικές, που δείχνουν το δρόμο για μια διαφορετική θέαση των πραγμάτων και έναν πιο ήρεμο τρόπο ζωής, ενώ μπορούν να εφαρμοστούν όχι μόνο σε μεμονωμένα συμβάντα, αλλά και σε πολλές δύσκολες προκλήσεις της ζωής.
Τονίζει πως, το ότι δεν θα “βασανίζεστε με μικροπράγματα” δεν σημαίνει ότι η ζωή σας θα γίνει τέλεια. Ωστόσο, θα μάθετε, να αποδέχεστε όσα η ζωή σας φέρνει, προβάλλοντας μικρότερη αντίσταση. Έτσι θα μπορέσετε, όπως λέει και η προσευχή της γαλήνης: “να αλλάξετε όσα μπορούν να αλλάξουν, να αποδεχτείτε όσα δεν αλλάζουν και να έχετε τη σοφία να καταλάβετε τη διαφορά”.
Η αποδοχή των έξι αληθειών που ακολουθούν, θα σας βοηθήσει να κατανοήσετε καλύτερα, τους δύο κανόνες της αρμονίας: Ο πρώτος είναι να μη βασανίζεστε με μικροπράγματα και ο δεύτερος, όλα είναι μικροπράγματα.
1. H ζωή δεν είναι δίκαιη
Ένα από τα λάθη που κάνουμε πολλοί από εμάς είναι ότι λυπόμαστε τον εαυτό μας ή τους άλλους όταν σκεπτόμαστε πως η ζωή θα έπρεπε να είναι δίκαιη ή πως κάποια μέρα θα γίνει. Ούτε είναι, ούτε πρόκειται να γίνει. Όταν κάνουμε αυτό το λάθος, έχουμε την τάση να περνάμε πολύ χρόνο παραπονούμενοι για τα στραβά της ζωής. Συμπάσχουμε με τις στενοχώριες των άλλων και συζητάμε τις αδικίες που βιώνουν. “Δεν είναι δίκαιο”, παραπονιόμαστε, χωρίς να συνειδητοποιούμε ότι ίσως η ζωή δεν είχε ποτέ σκοπό να είναι δίκαιη.
Ένα από τα καλά της αποδοχής του “μη δίκαιου” της ζωής είναι ότι έτσι δεν βυθιζόμαστε στην αυτολύπηση, αλλά προτρέπουμε τον εαυτό μας να κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί με αυτά που διαθέτει. Το ότι η ζωή δεν είναι δίκαιη δεν σημαίνει πως δεν πρέπει να κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να βελτιώσουμε τις συνθήκες της δικής μας ζωής ή και ολόκληρου του κόσμου. Απεναντίας, αυτό ακριβώς πρέπει να κάνουμε.
2. Mια μέρα, θα πεθάνουμε
Αυτή η στρατηγική είναι λίγο τρομακτική για κάποιους, αλλά γενικά αποδεικνύεται πολύ αποτελεσματική, γιατί μας υπενθυμίζει τι είναι πιο σημαντικό στη ζωή μας. Φανταζόμενοι την ίδια μας την κηδεία, έχουμε την ευκαιρία να κάνουμε μια αναδρομή σε όλη μας τη ζωή, ενώ παράλληλα είμαστε ακόμη σε θέση να επιφέρουμε μερικές σημαντικές αλλαγές.
Το να σκεφτούμε το θάνατό μας και κατ’ επέκταση την ίδια μας τη ζωή, παρότι μοιάζει τρομακτικό ή οδυνηρό, στην πραγματικότητα είναι μια πολύ καλή ιδέα. Θα μας υπενθυμίζει το είδος του ανθρώπου που επιθυμούμε να είμαστε και τις προτεραιότητες που θεωρούμε πιο σημαντικές για μας. Η άσκηση αυτή θα λειτουργήσει σαν ξυπνητήρι και θα μας ωθήσει να επιφέρουμε σημαντικές αλλαγές στη ζωή μας.
3. H ζωή είναι ένα διαγώνισμα
Όταν αποδεχτούμε τη ζωή και τις αναρίθμητες προκλήσεις της σαν ένα διαγώνισμα ή σαν μια σειρά διαγωνισμάτων, αρχίζουμε να βλέπουμε κάθε θέμα που αντιμετωπίζουμε ως μια ευκαιρία ανάπτυξης και μάθησης. Όποτε βομβαρδιζόμαστε από προβλήματα, ευθύνες ή ανυπέρβλητα εμπόδια και αντιμετωπίζουμε τη ζωή μας σαν ένα διαγώνισμα, έχουμε μια ευκαιρία να επιτύχουμε, δηλαδή να υπερβούμε αυτό που μας προκαλεί.
Αν, από την άλλη πλευρά, αντιμετωπίζουμε κάθε θέμα που προκύπτει σαν μια κρίσιμη μάχη, από την οποία πρέπει οπωσδήποτε να βγούμε νικητές για να επιβιώσουμε, τότε ξεκινάμε ένα αρκετά ταραγμένο ταξίδι. Η μοναδική εποχή που έχουμε κάποιες πιθανότητες να είμαστε ευτυχισμένοι είναι όταν τα πάντα λειτουργούν στην εντέλεια. Και όλοι ξέρουμε πόσο σπάνια συμβαίνει κάτι τέτοιο.
Έτσι, λοιπόν, όταν αντιμετωπίζουμε κάποιο πρόβλημα, αντί να βασανιζόμαστε με αυτό, ας σκεφτούμε μήπως μας δίνει την ευκαιρία να μάθουμε κάτι. Ας ρωτήσουμε τον εαυτό μας: “Γιατί παρουσιάστηκε αυτό το θέμα στη ζωή μου; Τι μπορεί να σημαίνει και τι μπορεί να προκύψει από αυτό; Μπορώ ίσως να το δω από μια άλλη οπτική γωνία; Μπορώ να το αντιμετωπίσω σαν κάποιου είδους διαγώνισμα;”
4. Όλοι είμαστε διαφορετικοί
Όπως ακριβώς δεν περιμένουμε οι άνθρωποι από διαφορετικούς πολιτισμούς να έχουν αντιλήψεις ή να ενεργούν όπως εμείς, έτσι και οι ατομικές διαφορές στον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε τον κόσμο οδηγούν στο ίδιο αποτέλεσμα. Το θέμα εδώ δεν είναι απλώς να ανεχόμαστε τις διαφορές, αλλά να τις κατανοούμε πραγματικά και να πιστεύουμε ότι είναι αδύνατον να μην υπάρχουν.
Αν θεωρούμε δεδομένο ότι οι άλλοι ενεργούν διαφορετικά, τότε η συμπόνια που νιώθουμε για τον εαυτό μας και τους άλλους ανθρώπους θα αυξηθεί δραματικά. Ενώ σε περίπτωση που αναμένουμε το αντίθετο, υπάρχει πάντα το ενδεχόμενο σύγκρουσης. Ας σκεφτούμε, λοιπόν, σοβαρά και ας σεβαστούμε το γεγονός ότι όλοι είμαστε πολύ διαφορετικοί. Μόλις το κάνουμε αυτό, η αγάπη που νιώθουμε για τους άλλους και η εκτίμηση που τρέφουμε για τη μοναδικότητά μας θα αυξηθούν κατά πολύ.
5. Κανείς δεν γνωρίζει τι θα του συμβεί
Η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρουμε τι πρόκειται να συμβεί – απλώς, πολλές φορές, νομίζουμε ότι ξέρουμε. Έτσι, πολύ συχνά κάνουμε μεγάλη φασαρία για το τίποτα. Κατασκευάζουμε στο μυαλό μας φοβερά σενάρια για όσα πρόκειται να μας συμβούν και τις περισσότερες φορές πέφτουμε έξω. Αν, όμως, διατηρήσουμε την ψυχραιμία μας και μείνουμε ανοιχτοί στις διάφορες πιθανότητες, μπορούμε να υποθέσουμε με λογική σιγουριά ότι στο τέλος τα πράγματα θα τακτοποιηθούν με κάποιον τρόπο. Θυμηθείτε: μπορεί ναι, μπορεί όχι.
6. Όλα έχουν φτιαχτεί από το χέρι του Θεού
Είναι εύκολο να δούμε την ομορφιά του Θεού σ’ ένα υπέροχο ηλιοβασίλεμα, σ’ ένα χιονοσκέπαστο βουνό, στο χαμόγελο ενός υγιούς παιδιού ή στα κύματα της θάλασσας που σκάνε στην αμμουδιά. Είναι, όμως, δυνατόν να μάθουμε να ανακαλύπτουμε την ιερότητα που υπάρχει και στις άσχημες καταστάσεις – στα δύσκολα μαθήματα που μας δίνει η ζωή, σε μια οικογενειακή τραγωδία, στον ανθρώπινο αγώνα για επιβίωση;
Όταν όλη η ζωή μας είναι γεμάτη από την επιθυμία να ανακαλύψουμε την ιερότητα που υπάρχει μέσα στα καθημερινά πράγματα, συμβαίνει κάτι το μαγικό. Αρχίζουμε να νιώθουμε ένα αίσθημα γαλήνης και ηρεμίας. Βλέπουμε πλευρές της καθημερινής ζωής που παλιά έμεναν αθέατες.
Όταν θυμόμαστε ότι τα πάντα έχουν φτιαχτεί από το χέρι του Θεού, αυτό και μόνο τα κάνει ξεχωριστά. Αν έχουμε κατά νου αυτή την πνευματική αλήθεια τη στιγμή που αντιμετωπίζουμε έναν δύσκολο άνθρωπο ή αγωνιζόμαστε να πληρώσουμε τους λογαριασμούς μας, θα αρχίσουμε να βλέπουμε τα πράγματα από άλλη σκοπιά.
Ας προσπαθήσουμε, λοιπόν, να θυμόμαστε ότι τα πάντα είναι φτιαγμένα από το χέρι του Θεού. Το γεγονός πως δεν μπορούμε να δούμε την ομορφιά σε κάτι δεν σημαίνει ότι αυτή δεν υπάρχει. Σημαίνει ότι μάλλον δεν κοιτάζουμε αρκετά προσεκτικά ή ότι το πνεύμα μας δεν είναι αρκετά δεκτικό για να το διακρίνει.
“Μη βασανίζεστε για μικροπράγματα… γιατί όλα είναι μικροπράγματα”, Πεδίο
Πηγή
