Υπολογίζουμε περίπου 1/2 κουτ. γλυκού κύμινο ανά 1/2 κιλό κιμά. Οι παλιοί μάγειρες (επαγγελματίες τε και οικιακοί) προτιμούν ολόκληρους σπόρους κύμινου που κοπανίζουν στο γουδί, για να είναι, όπως λένε, «το άρωμά του ζωντανό». Και ένα κόλπο που έκαναν παλιά για να μεγιστοποιήσουν την αρωματική έντασή του: καβούρδιζαν το κύμινο σε ένα τηγανάκι, χωρίς λάδι, και μόλις άλλαζε λίγο το χρώμα του και κυρίως μόλις σκόρπιζε το άρωμά του, το τραβούσαν από τη φωτιά, το άφηναν λίγο να κρυώσει και το κοπάνιζαν.
Αντί για σκέτο μοσχαρίσιο κιμά, μπορούμε να βάλουμε, για πιο ιδιαίτερη γεύση, μείγματα κιμάδων: 2/3 μοσχαρίσιο+1/3 αρνίσιο, 1/2 μοσχαρίσιο+1/2 χοιρινό, 1/3 μοσχαρίσιο+1/3 αρνίσιο+1/3 χοιρινό.
Πολλοί χρησιμοποιούν μουλιασμένο και στυμμένο ψωμί, που κάνει τα σουτζουκάκια αφράτα, ενώ άλλοι τριμμένη φρυγανιά, που τα κάνει πιο σφιχτά και πιο «κρεατένια». Είναι θέμα γούστου.
Χρησιμοποιούμε κόκκινο κρασί στο ζύμωμα του μείγματος και, αν θέλουμε, και λίγο στη σάλτσα. Μπορούμε να βάλουμε είτε ξηρό είτε γλυκό κρασί, το καθένα με διαφορετικό αποτέλεσμα.
Το μείγμα του κιμά θέλει καλό ζύμωμα. Πρέπει τα υλικά να ενωθούν και να προκύψει ένα ενιαίο, αφράτο μείγμα. Μπορούμε να κάνουμε το ζύμωμα στον κάδο του μίξερ με το «φτερό».
Στο μείγμα του κιμά άλλοι προσθέτουν αυγό και άλλοι όχι. Εχει να κάνει με τη συνταγή. Επίσης, άλλοι τα αλευρώνουν μετά το πλάσιμο και άλλοι όχι. Το αλεύρωμα πριν από το τηγάνισμα προστατεύει τα υλικά από το να καούν. Επειδή όμως τα σουτζουκάκια θα μαγειρευτούν μετά στη σάλτσα, δεν χρειάζεται να τα τηγανίσουμε πολύ, οπότε να πρέπει να τα αλευρώσουμε για να μην καούν. Αρκεί να ροδίσουν λίγο και να σφίξουν. Απ’ την άλλη, ορισμένοι υποστηρίζουν ότι με το αλεύρωμα γίνονται πιο νόστιμα. Είναι θέμα προτίμησης.
Οι περισσότερες συνταγές για σμυρναίικα σουτζουκάκια περιέχουν πράσινες ελιές, υλικό που απ’ ό,τι φαίνεται οι Σμυρνιές χρησιμοποιούσαν σε πολλά κοκκινιστά φαγητά. Το αποτέλεσμα, δεδομένης και της έντασης του κύμινου, είναι αρκετά έντονο αλλά ταιριαστό. Αν δεν μας πολυαρέσουν οι ελιές στο μαγείρεμα, μπορούμε να τις ζεματίσουμε σε νερό που κοχλάζει για 2 - 3 λεπτά, διαδικασία που κάμπτει κάπως τη δριμεία γεύση τους, ή να τις παραλείψουμε.
Αντί για ελαιόλαδο, στο μείγμα του κιμά αλλά και για το τηγάνισμα, συνηθιζόταν η χρήση βουτύρου, αγελαδινού ή αιγοπρόβειου (αυτού που είναι στο βάζο, για τα γλυκά). Το αρωματικό και γευστικό αποτέλεσμα είναι διαφορετικό και στην περίπτωση χρήσης αιγοπρόβειου βουτύρου αρκετά πιο έντονο. Επιλέγουμε σύμφωνα με το γούστο μας και τις διατροφικές μας συνήθειες.
Πηγή
