κάνναβης σε στρατιωτικούς που υποφέρουν από μετατραυματικό στρες. Και ενώ η κάνναβη έχει αρχίσει να απενοχοποιείται, δεν συμβαίνει το ίδιο και με το αλκοόλ, παρόλο που το χρησιμοποιούν ως φάρμακο από την αρχαιότητα.
Από τη στιγμή που οι άνθρωποι ανακάλυψαν τη ζύμωση επιδίωξαν να χρησιμοποιήσουν το αλκοόλ ως φάρμακο για τα πάντα, από το κοινό κρυολόγημα μέχρι τη δυσπεψία. Παρακάτω, το vinepair.gr συγκέντρωσε μερικές από τις καλύτερες προσπάθειες της ανθρωπότητας.
ΑΡΧΑΙΑ ΑΙΓΥΠΤΟΣ
Οι Αρχαίοι Αιγύπτιοι και οι Κινέζοι είναι από τους πρώτους ανθρώπους που χρησιμοποίησαν το ποτό ως φάρμακο. Σύμφωνα με τον Πάτρικ Μακγκόβερν, καθηγητή του UPenn, ο οποίος ανακάλυψε βασικά ίχνη ζυμωμένου ποτού 9.000 ετών στην πόλη Jiahu της Κίνας, «το αρχαίο κρασί και άλλα αλκοολούχα ποτά είναι γνωστό ότι είναι εξαιρετικά μέσα για να διαλύσουν και να διαχειριστούν φυτικά παρασκευάσματα εξωτερικά και εσωτερικά».
ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ
Ο Ιπποκράτης έλεγε για το κρασί ότι είναι "Ένα κατάλληλο σημείο για την ανθρωπότητα, τόσο για το υγιές σώμα όσο και για τον ασθενή άνθρωπο". Ο διάσημος γιατρός της αρχαιότητας θα μπορούσε να είναι σήμερα συνήγορος του κινήματος «Κρασί για την ευεξία».
Το Juang di Nei Jing Su Wen, ή το Su Wen, είναι η γενικότερη συλλογιστική της αρχαίας κινεζικής ιατρικής. Σύμφωνα με αυτή, το κρασί είναι φάρμακο για το άγχος "γιατί η σωματική εμφάνιση επηρεάζεται συχνά από τρόμο και φόβο".
Η ΒΙΒΛΟΣ
Ένας από τους παλαιότερους ασκούμενους της παθιασμένης ιατρικής επέμβασης δεν ήταν άλλος από τον ίδιο τον Καλό Σαμαρείτη, ο οποίος, σύμφωνα με τον Λουκά 10:34, είδε τον τραυματισμένο ταξιδιώτη και «πήγε σε αυτόν και περιποιήθηκε τα τραύματά του, ρίχνοντας λάδι και κρασί». Τιμόθεου 5: 23 συμβουλεύει: "Σταματήστε να πίνετε μόνο νερό και χρησιμοποιήσετε λίγο κρασί για το στομάχι σας και τις συχνές ασθένειες σας".
70 Μ.Χ.
Το βιβλίο Five της De Materia Medica, μια πεντάτομης φαρμακευτικής εγκυκλοπαίδειας από Έλληνα γιατρό στον ρωμαϊκό στρατό, αφορούσε το κρασί. Μια απεικόνιση από την αραβική μετάφραση του 1224 μ.Χ. με τίτλο "Άνδρες που επεξεργάζονται σταφύλια" σημειώνει ότι το κρασί είναι καλό για την πέψη και "για μια γυναίκα με αφύσικη όρεξη". Το βιβλίο επίσης καταγράφει τα ιατρικά οφέλη της κάνναβης Indica: "Το βότανο αποχυμώνεται ενώ είναι πράσινο και αυτό είναι καλό για τους πόνους στα αυτιά."
1055 Μ.Χ.
Το 1055, οι Βενεδικτίνοι μοναχοί στο Σαλέρνο έγραψαν το «Compendium Salernita», συμβουλεύοντας για τη χρήση του αποσταγμένου κρασιού αρωματισμένο με γουνίπερο - ένα είδος gin - για την αντιμετώπιση των «θωρακικών παθήσεων». Βέβαια δεν αναφέρει πουθενά τι γίνεται με το hangover από το πολύ τζιν!
1845 ΜΧ
Σε μια απίστευτα ανιδιοτελή πράξη ή μια εξαιρετικά επιτυχημένη εκστρατεία μάρκετινγκ, ο αυτοδίδακτος ιατρός Bernardino Branca παρείχε στο νοσοκομείο Fatabenefratellia του Μιλάνου μερικά Fernet Branca ως θεραπεία της ασιατικής χολέρας κατά τη διάρκεια μιας ιδιαίτερα κακής επιδημίας στα μέσα του 19ου αιώνα. Δεν είχε καμία υποψία ότι θα γινόταν σύμβολο του hipster drinking.
19ο ΑΙΩΝΑ
Όταν ο καλός παλαιός βρετανικός ιμπεριαλισμός μετέφερε πολλούς Βρετανούς στην Ινδία, η διανομή κινίνης έγινε απαραίτητη για την πρόληψη της ελονοσίας. Η κινίνη ήταν ισχυρή και πικάντικη γι΄ αυτό οι βρετανοί στρατιώτες έβαλαν τζιν για να κόψουν τη γεύση. Η αλήθεια είναι ότι το Incanus στο Περού είχε ανακαλύψει τη σχέση ελονοσίας-κινίνης αιώνες πριν, χρησιμοποιώντας φλοιό cinchona (πηγή κινίνης) για να θεραπεύσει τον πυρετό. Και βέβαια, οι Ισπανοί αποικιοκράτες βρήκαν τη θεραπεία και την έφεραν πίσω στην Ευρώπη!
1890
Η μπύρα συγκαταλέγεται στις πρώτες μορφές αλκοόλης που αναζητούν μια θέση στην ιατρική. Πολλές ζυθοποιίες της δεκαετίας του 1890 προσπαθούσαν να πλασάρουν στην αγορά τα "εκχυλίσματα βύνης" ως ημι-θρεπτικά, ημι-γλυκά, ημι-αλκοολικά, ωφέλιμα για πέψη κλπ. Η Pabst ήταν η πρώτη που κυκλοφόρησε μια σειρά φυλλαδίων με γοητευτικές εικόνες από ψευδο-ασθένειες που θα μπορούσε να γιατρέψει: από δυσπεψία έως νευρικότητα.
1919
Η εταιρία Anheuser-Busch πέρασε στο επόμενο επίπεδο φαρμακευτικού αλκοόλ: υποστήριξε ότι μπορεί να βοηθήσει στη μητρότητα! Το ουίσκι Malt Nutr είχε χαμηλή περιεκτικότητα σε αλκοόλ, με 1,9% και η εταιρεία το μοιράστηκε με πραγματικά μωρά καθώς και με νέες μητέρες. «Το μωρό το χρειάζεται για να γίνει υγιεινό και γερό», διαβάζουμε στα σλόγκαν της εποχής. Το 1919 μια διαφήμιση του προϊόντος υποσχόταν στις μαμάδες "αντοχή και γρήγορη αποκατάσταση και άφθονο εφοδιασμό με τροφή για το μικρό στο στήθος της".
1941
Η Βασίλισσα Βικτώρια και η Βασιλική Οικογένεια έβαλαν τη λαμπερή σφραγίδα τους στην έγκριση του Atkinson & Barker’s Royal Infants Preservative. Πρόκειται για ένα αλκοολικό διάλυμα που προοριζόταν για την καταπολέμηση σπασμών, πονόδοντων κλπ.
ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΕΠΟΧΗ
Ενώ οι περισσότεροι από εμάς πιθανότατα δεν έχουν πλέον γιατρούς που μας συνταγογραφούν αλκοόλ ή τα υποπροϊόντα του για να θεραπεύσουν τους πόνους της εγκυμοσύνης ή τα κρύα, υπάρχει μια φαινομενικά ατελείωτη παρέλαση μελετών που αναγγέλλουν τα οφέλη για την υγεία από τη μέτρια κατανάλωση. Μια πρόσφατη μελέτη δείχνει ότι το αλκοόλ ενεργοποιεί ένα ένζυμο που προσφέρει υγεία στην καρδιά. Μια άλλη προτείνει ότι το αλκοόλ μπορεί να βοηθήσει στην απομάκρυνση των τοξινών από τον εγκέφαλο
Πηγή
