Έτσι όπως έχεις στην αγκαλιά σου το μωράκι σου και...
κοιμάται ήρεμο και γλυκό, σκέφτεσαι πόσο αθώο είναι και πόσα έχει να ζήσει και να δει!
Το ξέρεις ότι μπορεί να διακρίνει τι είναι Καλό και τι Κακό; Κι όμως!
Σύμφωνα με τους ερευνητές στο Πανεπιστήμιο του Yale, οι οποίοι μελετούν τη γνωστική ανάπτυξη των νηπίων, τα μωρά μπορούν να διαχωρίσουν το καλό από το κακό ήδη από την ηλικία των 3 μηνών!
Χρησιμοποίησαν γαντόκουκλες για να παρουσιάσουν στα μωρά δείγματα καλής και κακής συμπεριφοράς αντίστοιχα.
Συγκεκριμένα η πειραματική συνθήκη περιλαμβάνει έναν γάτο που προσπαθεί να ανοίξει ένα κουτί και δυσκολεύεται. Το πράσινο κουνελάκι το βοηθά (καλό κουνελάκι), ενώ το πορτοκαλί κουνελάκι το εμποδίζει (κακό κουνελάκι).
Αφού παρακολούθησαν τη μικρή παράσταση τα μωρά κλήθηκαν να επιλέξουν ποιο κουνελάκι προτιμούσαν. Σε ποσοστό 80% τα μωρά επέλεξαν το πράσινο κουνελάκι, το καλό δηλαδή!
Σύμφωνα με τους ερευνητές Paul Bloom και Suzanne Ragen τα ανθρώπινα όντα γεννιούνται με ένα επίπεδο ηθικής, μία αίσθηση του καλού και του κακού, η οποία ενισχύεται ή/και μεταβάλλεται καθώς μεγαλώνουν και αλληλεπιδρούν με άλλους ανθρώπους.
Συνεπώς γεννιόμαστε ηθικοί, αλλά μεγαλώνοντας μπορούμε να επηρεαστούμε ακόμα και αρνητικά από τις εμπειρίες και τις επιδράσεις του περιβάλλοντος και να γίνουμε ανήθικοι.
Φυσικά η θετική επίδραση ενισχύει το αίσθημα της ηθικής το οποίο προσαρμόζεται στο κοινωνικό περιβάλλον μέσα στο οποίο αναπτύσσεται το μωρό.
Ένα άλλο συμπέρασμα της έρευνας είναι η προτίμηση των μωρών σε γαντόκουκλες που είχαν τις ίδιες προτιμήσεις με τα ίδια. Από πολύ μικρή ηλικία οι άνθρωποι ευνοούν αυτούς που τους μοιάζουν ή αυτούς που έχουν τις ίδιες προτιμήσεις.
Στη συγκεκριμένη έρευνα μάλιστα τα μωρα χαιρόντουσαν όταν κάτι κακό συνέβαινε στη γαντόκουκλα την οποία δεν επέλεξαν.
Παρόλο που είναι φυσιολογικό τα ανθρώπινα όντα να κατατάσσουν τους ανθρώπους σε ομάδες και να ευνοούν αυτούς που είναι μέλη της δικιάς τους ομάδας (οικογένεια, φίλοι) είναι καθήκον των γονέων να φροντίσουν να διδάξουν στα παιδιά την αποδοχή του διαφορετικού και τη σπουδαιότητα της αντικειμενικότητας.
Πηγή
