Από όλες τις περιπτώσεις υπογονιμότητας, το 50% περίπου έχει να κάνει με τη θηλυκή στειρότητα. Από αυτές τις περιπτώσεις, μόνο το ένα τρίτο αφορά τη συνολική στειρότητα.
Οι γιατροί αρχίζουν να θεωρούν τη στειρότητα ως πιθανότητα όταν ένα ζευγάρι έχει ήδη προσπαθήσει να συλλάβει για περισσότερο από ένα χρόνο. Από τότε, ένας ειδικός θα ξεκινήσει μια σειρά κλινικών δοκιμών και στους δύο. Αυτό θα καθορίσει την πηγή του προβλήματος.
Οι περισσότεροι παράγοντες που συμβάλλουν στην υπογονιμότητα είναι θεραπεύσιμοι. Εκτιμάται ότι το 65% των περιπτώσεων υπογονιμότητας είναι επιλύσιμες. Επί του παρόντος, ο βαθμός αποτελεσματικότητας για τις θεραπείες γονιμότητας είναι αρκετά υψηλός.
Προβλήματα με την ωορρηξία
Αυτά τα προβλήματα εμφανίζονται όταν τα ωάρια ή τα αυγά δεν καταφέρνουν να ωριμάσουν πλήρως. Περιλαμβάνει επίσης περιπτώσεις στις οποίες οι ωοθήκες δεν είναι σε θέση να απελευθερώσουν σωστά τα αυγά. Αυτή είναι μία από τις πιο κοινές αιτίες της γυναικείας στειρότητας.
Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα είναι η σπάνια εμμηνόρροια ή η απουσία της. Πολύ ελαφρά αιμορραγία ή υπερβολική αιμορραγία είναι επίσης συμπτώματα.
Ενδομητρίωση
Αυτή η κατάσταση συμβαίνει όταν ο ιστός που βρίσκεται στα τοιχώματα της μήτρας αναπτύσσεται έξω από τη μήτρα.
Σε πολλές περιπτώσεις, αυτό συμβαίνει χωρίς να προκληθούν συμπτώματα. Εάν εμφανιστούν συμπτώματα, συνήθως περιλαμβάνουν ισχυρό πόνο κατά τη διάρκεια της εμμήνου ρύσεως και κατά τη σεξουαλική επαφή. Άλλα συμπτώματα περιλαμβάνουν άφθονη ή ασυνήθιστη αιμορραγία καθώς και πυελικό πόνο.
Η κύρια μέθοδος για τη διόρθωση αυτού του προβλήματος είναι η χειρουργική επέμβαση. Έως και το 30% των γυναικών με ενδομητρίωση είναι σε θέση να συλλάβουν μετά τη θεραπεία.
Σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών
Αυτό το πρόβλημα συμβαίνει όταν τα μικρά ωοθυλάκια των ωοθηκών δεν ωριμάζουν εντελώς. Αυτό προκαλεί δυσκολία όταν πρόκειται για απελευθέρωση ωαρίων. Το κύριο σύμπτωμα είναι πολύ ακανόνιστες περίοδοι. Άλλα συμπτώματα περιλαμβάνουν υπερβολική ανάπτυξη τριχών και ακμή.
Πηγή
