Αυτή η ομάδα ανθρώπων ήταν υπεύθυνη για την ομαλή και συνεχή λειτουργία της γραμμής συναρμολόγησης στο εργοστάσιο. Δηλαδή ήταν συντηρητές. Πληρώνονταν μόνο για όσο χρόνο ήταν στο χώρο ανάπαυσης και μόλις άναβε το κόκκινο φως, που σήμαινε ότι υπήρχε βλάβη, τότε η συσκευή που μετρούσε τα χρήματα που έπαιρναν σταματούσε.
Σαν αποτέλεσμα, πρώτον, εξασφαλιζόταν ότι οι εργάτες θα έλυναν τα προβλήματα όσο πιο γρήγορα και αποτελεσματικά μπορούσαν για να επιστρέψουν γρήγορα στην αίθουσα ανάπαυσης. Δεύτερον, σήμαινε ότι έβαζαν τέχνη σε ότι έκαναν ώστε να κάνουν τέλεια δουλειά για να μην χρειαστεί να φύγουν από την αίθουσα ξανά σύντομα για να κάνουν την ίδια επισκευή.
