προς τιμήν του Σουηδού αστρονόμου και μαθηματικού Άντερς Κέλσιου και σήμερα έχει σχεδόν αντικαταστήσει την παλαιότερη Κλίμακα Φαρενάιτ, που είχε προτείνει το 1724 ο Γερμανός φυσικός Γαβριήλ Φάρεναιτ (1686–1736) για τη μέτρηση της θερμοκρασίας. Ωστόσο η δεύτερη εξακολουθεί να έχει περιορισμένη χρήση στις ΗΠΑ και σε κάποιες μικρές χώρες, όπως η Μπελίζ.
Πού διαφέρουν οι δύο κλίμακες
Στην κλίμακα Φαρενάιτ το σημείο πήξης του νερού είναι οι 32 βαθμοί Φαρενάιτ (°F) και το σημείο βρασμού του οι 212 (°F) (πάντα σε κανονική ατμοσφαιρική πίεση), χωρίζοντας έτσι τα δύο σημεία αναφοράς κατά 180 βαθμούς. Επομένως, ένας βαθμός της κλίμακας Φαρενάιτ ισούται με το 1/180 του διαστήματος μεταξύ πήξης και βρασμού.
Το αντίστοιχο διάστημα στην κλίμακα Κελσίου είναι 100 βαθμοί. Έτσι το διάστημα ενός βαθμού Φαρενάιτ είναι διάστημα 5/9 του ενός βαθμού Κελσίου. Οι δύο κλίμακες έχουν κοινό σημείο στους -40 βαθμούς (δηλαδή -40 °F και -40 °C αναπαριστούν την ίδια θερμοκρασία).
Πώς γίνεται η μετατροπή
Αν χρειαστεί να μετατρέψεις γρήγορα βαθμούς Φαρενάιτ σε Κελσίου, θα κάνεις το εξής:
Θα αφαιρέσεις από τους βαθμούς Φαρενάιτ 32 και θα πολλαπλασιάσεις με το κλάσμα 5/9.
Ή θα αφαιρέσεις 32 και θα διαιρέσεις με το 1,8.
Για παράδειγμα, αν οι βαθμοί Φαρενάιτ είναι 100, μείον 32 = 68 Χ 5/9 = 37,7.
Πηγή
