εμβόλιο της μηνιγγίτιδας και, για να είμαι ειλικρινής, καθώς είναι αρκετά ακριβό, προβληματιστήκαμε. Πόσο απαραίτητο είναι να το κάνει;
Η ειδικός μας είναι η αρμόδια να δώσει όλες τις απαντήσεις:
Η μηνιγγίτιδα είναι μια λοίμωξη που περιβάλλεται από αρκετό δέος και φόβο μαζί.
Είναι η φλεγμονή που συμβαίνει στις μεμβράνες που περιβάλλουν τον εγκέφαλο ή/και το νωτιαίο μυελό, τις μήνιγγες. Οφείλεται σε βακτήρια (ονομάζεται μικροβιακή) αλλά και ιούς (ιογενής μηνιγγίτιδα). Οι ιογενείς μηνιγγίτιδες διαδράμουν κατά κανόνα ήπια, χωρίς σοβαρές επιπλοκές, ενώ οι μικροβιακές έχουν πολύ σοβαρή εικόνα και εξέλιξη με θνητότητα που κυμαίνεται στο 5-6% των περιστατικών!
Το κυριότερο μικρόβιο που ανευρίσκεται στην μικροβιακή μηνιγγίτιδα είναι ο μηνιγγιτιδόκοκκος. Άλλα είναι ο πνευμονόκοκκος και ο αιμόφιλος ινφλουέντζα τύπου b.
Κυρίως αφορά στην παιδική ηλικία με μεγαλύτερη συχνότητα στην ηλικία από 0-4 ετών, μετά στην εφηβική και νεανική ηλικία και σπανιότερα στους ηλικιωμένους.
Ποια συμπτώματα θα μας υποψιάσουν;
-Κυρίαρχο σύμπτωμα είναι ο πυρετός, υψηλός συνήθως και με κακουχία, αυτό που λέμε επηρεασμένη γενική κατάσταση του παιδιού.
-Πονοκέφαλος (συχνά αυχεναλγία), αυχενική δυσκαμψία, που συνοδεύεται από εμέτους, φωτοφοβία, ενδεχομένως και άλλα νευρολογικά συμπτώματα (ευερεθιστότητα, σύγχυση, σπασμοί, διαταραχές της όρασης, διπλωπία-βλέπει δηλαδή διπλά, περίεργες κινήσεις).
-Πολλές φορές διαπιστώνουμε πετεχειώδες εξάνθημα στο δέρμα- είναι μικρές κηλίδες πάνω στο δέρμα που δεν εξαφανίζονται, παροδικά, αν τις πιέσουμε με το δάκτυλό μας.
-Στα πολύ μικρά παιδιά, τα βρέφη, μπορεί να έχουμε έντονη ανησυχία, άρνηση τροφής, κλάμα ή υπνηλία, συμπτώματα όχι τόσο χαρακτηριστικά που μπορεί να παραπλανήσουν και να καθυστερήσουν τη διάγνωση.
Η εξέλιξη της μικροβιακής μηνιγγίτιδας μπορεί να είναι ραγδαία με επιπλοκές από όλα τα συστήματα, με αποτέλεσμα αυτό που ονομάζουμε καταπληξία ή σηπτικό σοκ. Προσβάλλονται και αποσυντονίζονται βασικά όργανα όπως οι νεφροί, οι πνεύμονες, το νευρικό και καρδιαγγειακό σύστημα με πιθανότητες μη αντιστρέψιμες συχνά.
Δυστυχώς πολλές φορές η επιβίωση συνοδεύεται από νευρολογικά κατάλοιπα, αναπηρίες δηλαδή όπως κώφωση, τύφλωση, νοητική/ κινητική στέρηση.
Παρά την επιθετικότητα της μικροβιακής μηνιγγίτιδας πρέπει να τονίσουμε ότι ο βαθμός της ανταπόκρισης στην αγωγή, που κυρίως περιλαμβάνει αντιβιοτική και συμπτωματική αντιμετώπιση, εξαρτάται από την έγκαιρη έναρξή της , δηλαδή στην ουσία την έγκαιρη διάγνωσή της.
Οποτεδήποτε, λοιπόν, το παιδί εμφανίζει κάποια από τα παραπάνω συμπτώματα, πρέπει οι γονείς να συμβουλεύονται τον γιατρό τους.
Από την άλλη ο οποιοσδήποτε πονοκέφαλος, πυρετός ή εξάνθημα δεν σημαίνει ότι το παιδί έχει μηνιγγίτιδα!
Αδιαμφισβήτητο όμως σύμπτωμα που πάντα πρέπει να παραπέμπει σε εξέταση και που συνήθως κρύβει σοβαρότητα νόσου, όχι μόνο για τη μηνιγγίτιδα, είναι η ΕΠΗΡΕΑΣΜΕΝΗ ΓΕΝΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ που πρέπει να εκτιμάται άμεσα!
Η πρόληψη της μηνιγγίτιδας περιλαμβάνει εμβόλια. Επειδή ο μηνιγγιτιδόκοκκος περιλαμβάνει διαφόρους υπότυπους ή ορότυπους όπως λέγονται, έχει παρασκευαστεί ξεχωριστά για το καθένα από αυτούς τους τύπους, το αντίστοιχο εμβόλιο. Οι συχνότεροι είναι ο τύπος Β και ο C, και μετά άλλοι σπανιότεροι είναι ο Α, W-135, Y.
Πηγή
