χρήσιμες πρώτες ύλες από φύλλα του φθινοπώρου τα οποία θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν από τις βιομηχανίες καλλυντικών, κλωστοϋφαντουργίας και τροφίμων.
Οι χρωστικοί παράγοντες των τροφίμων είναι βαφές ή χρωστικές ουσίες που προσδίδουν χρώμα από μόνες τους ή σε αντίδραση με άλλες ουσίες. Υπάρχουν δύο τύποι χρωστικών ουσιών: τα φυσικά χρώματα που δεν έχουν προκαθορισμένο όριο κατανάλωσης και τα συνθετικά. Οι χρωστικές παίζουν σημαντικό ρόλο στην αντικατάσταση του χαμένου χρώματος κατά τη διάρκεια της επεξεργασίας, στην ελαχιστοποίηση της χρωματικής παραλλαγής από παρτίδα σε παρτίδα, στην ενίσχυση του ήδη υπάρχοντος χρώματος ή στο χρωματισμό των μη χρωματισμένων τροφίμων, στην προστασία της γεύσης και των βιταμινών από τη φθορά που προκαλεί το φως κ.λ.π.
Μια πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι αυτά τα πρόσθετα τροφίμων μπορούν να προέλθουν από τα φθινοπωρινά φύλλα που πέφτουν. Τα φύλλα αυτά είναι μια αποθήκη φυσικών χρωστικών ουσιών και χρωμάτων. Με την εκχύλιση των χρωστικών μπορούμε να τα επαναχρησιμοποιήσουμε με τον καλύτερο τρόπο ως συμπλήρωμα διατροφής ή ως χρωστική ουσία στα τρόφιμα. Η ανθοκυανίνη και τα καροτενοειδή που περιέχουν παράγουν το πορτοκαλί και κίτρινο χρώμα. Εκτός από αυτά περιέχουν και πολλές σημαντικές ενώσεις όπως πρωτεΐνες, υδατάνθρακες, λιγνίνη και φαινόλες και χρησιμοποιούνται ως φαρμακοτρόφιμα (nutraceuticals). Στη Φινλανδία, τα δέντρα, καθώς και τα εδάφη, καλύπτονται από πολύχρωμα φύλλα το φθινόπωρο. Τα φύλλα παραμένουν στο έδαφος και μετατρέπονται σε λίπασμα.
Αυτές τις φυσικές χρωστικές των πεσμένων φύλλων σκέφτηκαν να εκμεταλλευτούν Φιλανδοί ερευνητές της εταιρίας VTT συγκεντρώνοντας τα φύλλα από τα πάρκα και τους κήπους και ακολουθώντας μια συγκεκριμένη επεξεργασία εξαγωγής των ουσιών στα εργαστήρια. Όπως σημείωσαν, τα πεσμένα αναξιοποίητα φύλλα έχουν πολύ λίγη χρήση. Επιπλέον, μπορεί να οδηγήσουν σε αυξημένη συγκέντρωση διοξειδίου του άνθρακα όταν καούν, επομένως είναι καλύτερο να χρησιμοποιηθούν με διαφορετικούς τρόπους για ένα καλύτερο αποτέλεσμα αλλά και για μείωση της σπατάλης.
Η εταιρία εστιάζει στο να κάνει τη διαδικασία φιλική προς το περιβάλλον και παίρνουν όλες τις απαραίτητες προφυλάξεις για να προστατευτούν οι φυσικές χρωστικές ουσίες. Τα φύλλα έχουν υψηλή θρεπτική αξία και χρειάζονται ιδιαίτερη προσοχή. Μετά από ορισμένες δοκιμές, θα είναι σε θέση να καθορίσουν το όριο της ασφαλούς κατανάλωσης αυτών των υλικών και τα πειράματα βρίσκονται υπό εξέλιξη.
Διατηρούν τα στοιχεία εμπιστευτικά και αποφεύγουν τη χρήση τοξικών υλικών. Η βιομάζα που παραμένει μετά την εκχύλιση είναι επίσης πλούσια σε θρεπτικά συστατικά και είναι κατάλληλη για τη βελτίωση του εδάφους στους κήπους των σπιτιών. Τα απόβλητα αυτά μπορούν επίσης να υποστούν περαιτέρω επεξεργασία και να δώσουν ενώσεις που αναστέλλουν την ανάπτυξη επιβλαβών μικροβίων για χρήση στους τομείς καλλυντικών, υγιεινής και φαρμακευτικής. Όσο περισσότερο παραμένουμε πιο κοντά στη φύση τόσο περισσότερο παραμένουμε υγιείς. Ίσως έφθασε ο καιρός να πούμε αντίο στα τεχνητά χρώματα και να ενισχύσουμε τις τροφές με φυσικά χρώματα.
Πηγή
