είχε την τάση να διακόπτει τα φτερνίσματά του. Όπως πολλοί από μας κάνουμε συχνά μπροστά σε κόσμο, έτσι κι αυτός, προσπαθούσε να σφραγίζει τη μύτη και το στόμα του τη στιγμή που ένιωθε ότι εκρήγνυται ένα δυνατό φτέρνισμα από μέσα του.
Πού οδηγήθηκε μετά από κάμποσες φορές; Στα επείγοντα. Με οξύ πόνο στο λαιμό, δυσκολία κατάποσης, δυσχέρεια αναπνοής, αδυναμία άρθρωσης λόγου. Οι γιατροί διαπίστωσαν οξεία λαρυγγοοισοφαγική παλινδρόμηση, ένα σύμπτωμα πολλαπλάσιες φορές οξύτερο από γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση (οι πρόσκαιρες καούρες και ξινίλες που κάποια στιγμή όλοι έχουμε νιώσει μετά από γερά φαγοπότια), με την ακτινογραφία να δείχνει ακραία διάτρηση στο τοίχωμα του φάρυγγα.
Το επιστημονικό συμπέρασμα: Η παρεμπόδιση της εκροής αέρα που δημιουργεί μια φυσιολογική ενέργεια του αναπνευστικού συστήματος ως αποτέλεσμα υπερφαγίας, υπερποσίας αλκοόλ, καφεΐνης και αναψυκτικών, δημιουργεί φυσαλίδες στους πνεύμονες, καταστρέφοντας τα τοιχώματα των αναπνευστικών οδών και οδηγώντας στην πιο ακραίας μορφής παλινδρόμηση αερίων.
Σε κοινωνικό επίπεδο: Το ρέψιμο και το φτέρνισμα, μολονότι θεωρούνται απαράδεκτα -μετά βδελυγμίας- στον κοινωνικό περίγυρο, εντούτοις, αποτελούν θεμελιώδεις οδούς της αποβολής οξέων από το πεπτικό σου σύστημα. Όταν είναι να το βιώσεις, μην το κόψεις, απλά αποτραβήξου στο πλάι, μακριά από τους συνδαιτυμόνες. Και ευχαριστήσου το!
Πηγή
