να κυνηγήσει το όνειρό της με τον τότε αγαπημένο της Πάνο Βλάχο σε ό,τι είχε να κάνει με την τέχνη της υποκριτικής, επέστρεψε στην Ελλάδα καθώς η πρόταση για παρουσίαση του Bake off Greece ήταν άκρως δελεαστική.
Η ίδια μιλάει για την απόφασή της αυτή αλλά και για τα όσα έζησε μέσα σε αυτή τη δοκιμασία, μακριά από το σπίτι και την οικογένειά της...
Είναι αξιοθαύμαστο που φύγατε για το εξωτερικό τη στιγμή που η καριέρα σας εδώ ήταν στο απόγειο. Όταν μπορείς να απολαύσεις τους κόπους μιας πολύχρονης δουλειάς, τότε που και οι πιο δύσκολες πόρτες ανοίγουν, εσείς επιλέξατε να φύγετε στο εξωτερικό. Δεν είναι εύκολη απόφαση. Πόσο δύσκολο ήταν τελικά;
«Δεν θα μιλήσω στον πληθυντικό, γιατί ο καθένας είχε τους δικούς του στόχους και τα δικά του «θέλω» με αυτή την αναζήτηση στις ΗΠΑ. Αν ένιωθα πως έχει πιάσει κορυφή η καριέρα μου, μπορεί και να μην έφευγα. Αλλά δεν το ένιωθα».
Εννοώ στην κορυφαία στιγμή της μέχρι τότε πορείας σου και αναγνωρισιμότητας.
«Ναι, εντάξει. Απλώς ήθελα πολύ καιρό να πάω στο εξωτερικό, να ζήσω εκεί, να κάνω μαθήματα. Την προηγούμενη φορά που είχα πάει ήταν μόλις για δύο μήνες. Δεν πήγα με συγκεκριμένο χρονικό ορίζοντα ή στόχο, πως θα ψάξω ατζέντη για να δουλέψω. Το μόνο που ήθελα για αρχή ήταν να ξεκινήσω τα μαθήματα. Τύχαινε στα μαθήματα να γνωρίζω συμμαθητές, casting directors που έκαναν σεμινάρια, να φτάσει το βιογραφικό μου και το υλικό μου σε κάποιους ατζέντηδες. Οπότε ένιωθα πως προχωράω, χωρίς παράλληλα να σταματήσω τα μαθήματα. Πλέον, τον τελευταίο χρόνο μπορώ και πηγαίνω σε ακροάσεις και έτσι νιώθω όλο και πιο κοντά στο να διεκδικήσω το όνειρό μου και επαγγελματικά. Γενικά, μου αρέσει να νιώθω πως κινούμαι. Αυτός ήταν και ένας από τους βασικούς λόγους που με ώθησαν να φύγω από την Ελλάδα, παρόλο που φαινομενικά ήμουν εν κινήσει: σειρά, θέατρο, ταινία. Ωστόσο μέσα μου δεν ένιωθα ότι εξελίσσομαι όπως θα ήθελα. Αν αισθανθώ πως είμαι στάσιμη, θέλω να το αλλάξω, να με ταρακουνήσω. Δεν ευθύνεται κανείς άλλος για αυτό, αφού ήμουν πολύ ικανοποιημένη από τις συνεργασίες μου, αλλά κάτι μου έλειπε, ίσως να ήταν αυτή η πρόκληση. Επειδή είχα πάντοτε αυτό σαν όνειρο, ήθελα να το κάνω και στην πορεία το επανεξετάζω. Όπως βλέπεις, πάλι εδώ είμαι».
Φοβήθηκες μήπως σου γίνει απωθημένο;
«Ναι, και δεν θα το ήθελα. Δεν μπορώ να ζω με απωθημένα, δεν έχω».
