ανδρών που ολοκληρώθηκε στο Βερολίνο έφτασε να είναι ο σημαντικότερος για την ελληνική ανδρική υδατοσφαίριση μέσα στο 2018. Η πρόκριση της Εθνικής μας ομάδας στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του 2019 που θα γίνει στην Νότια Κορέα έφτασε να κρίνεται σε έναν αδιάφορο αγώνα μιας διοργάνωσης που οι περισσότερες χώρες που συμμετέχουν χρησιμοποιούν ως προπαρασκευή για τις Εθνικές ομάδες του μέλλοντος με προοπτική τους επόμενους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Ευτυχώς για το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα, οι Κροάτες συμπεριφέρθηκαν ως παγκόσμιοι πρωταθλητές και έκαναν το αυτονόητο. Νίκησαν τις ΗΠΑ με 10-7 πιο εύκολα από ότι δείχνει το αποτέλεσμα του αγώνα και δεν άφησαν εκτός παγκοσμίου πρωταθλήματος μια άμεση αντίπαλο στη διεκδίκηση των μεταλλίων και μιας θέσης στους επερχόμενους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκυο, το 2020.
Μετά το αίσιο τέλος της περιπέτειας της Εθνικής ομάδας, το waterpolonews.gr επιχειρεί να αναδείξει τους λόγους που οδήγησαν στο να εξαρτάται η συμμετοχή της στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του 2019 από άλλους. Να γίνουν πράγματα για εκείνη χωρίς…εκείνη όπως λέει και το τραγούδι του Βασίλη Παπακωνσταντίνου «Φοβάμαι».
Μια σειρά λανθασμένων επιλογών που έχουν να κάνουν με αγωνιστικούς και όχι μόνο λόγους, οδήγησαν την παγκόσμια πρωταθλήτρια σε νέους άνδρες και εφήβους να μην έχει διασφαλίσει τη συμμετοχή της στο μεγάλο ραντεβού του 2019.
Εν αρχή ην η κόντρα LEN – FINA
Για να πάρουμε τα πράγματα με χρονική σειρά, η κόντρα της LEN με τη FINA έφερε εκτός του FINA World League την Εθνική μας ομάδα υδατοσφαίρισης των ανδρών και των γυναικών.
Η ΚΟΕ διάλεξε να μη λάβει μέρος σε μία διοργάνωση, όπου εξασφαλίζονται δύο εισιτήρια για το επερχόμενο παγκόσμιο πρωτάθλημα, αλλά να δηλώσει συμμετοχή μόνο στο νεοσύστατο Europa Cup της LEN.
To Europa Cup στην πρώτη του έκδοση δεν παρείχε τίποτα πέραν των οικονομικών επάθλων (σ. μικρότερα του World League), ενώ και στις επόμενες αναμένεται να δίνει εισιτήρια για το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, που είναι εντελώς αδιάφορα για τα αντιπροσωπευτικά μας συγκροτήματα. Αυτό, διότι και οι δύο ομάδες της Ελλάδας βρίσκονται σε ένα εντελώς διαφορετικό επίπεδο από εκείνες που διεκδικούν τα τελευταία εισιτήρια για τα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Και αν δει κανείς την εξέλιξη των μικρών Εθνικών ομάδων, για τουλάχιστον…δεκαπέντε χρόνια πρόβλημα πρόκρισης σε ευρωπαϊκά πρωταθλήματα θεωρείται απίθανο να υπάρξει.
Η απόφαση της ΚΟΕ είναι σίγουρο πως δε σκόρπισε…ρίγη ενθουσιασμού στους αθλητές των ομάδων, που τα προηγούμενα χρόνια είχαν ένα σημαντικό παιχνίδι κάθε 1-1,5 μήνα περίπου. Αυτό σήμαινε μίνι προετοιμασία και κυρίως καλύτερη χημεία. Φέτος, αυτό αντικαταστάθηκε από μία κοινή προετοιμασία με την Ισπανία και δύο με την Ιταλία (σ. επίσης δεν πήρε μέρος στο World League και παραλίγο να το πληρώσει), καθώς και φιλικά με τη Σετεμπέλο (σ. το επίσημο φιλικό στην Ελλάδα ήταν αγώνας – παρωδία, αφού οι αθλητές ήταν περισσότεροι από τους θεατές με σημαντικές ευθύνες της ΚΟΕ), τη στιγμή που όλες οι άλλες ομάδες έκαναν προπονήσεις και έδιναν αγώνες πολύ συχνότερα.
Παράλληλα, οι εκπλήξεις που σημειώθηκαν στα προκριματικά της ευρωπαϊκής ζώνης του World League (αποκλεισμός της Σερβίας από το Μαυροβούνιο), αλλά και στο Super Final, οδήγησαν το Μαυροβούνιο και την Ουγγαρία στην κατάληψη των δύο πρώτων θέσεων. Αυτό σήμαινε ότι δύο ομάδες που φέτος παρουσιάστηκαν χειρότερες από την Εθνική μας ομάδα, πήραν δύο θέσεις για το παγκόσμιο πρωτάθλημα του 2019.
Το αποτυχημένο πείραμα του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος
Η 13άδα του Θοδωρή Βλάχου για τους Μεσογειακούς Αγώνες της Ταραγόνα και το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα της Βαρκελώνης προκάλεσε έκπληξη στη συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων που ασχολούνται με την υδατοσφαίριση. Για πρώτη φορά από τότε που ανέλαβε τις τύχες της Εθνικής ομάδας οδηγώντας την σε μεγάλες επιτυχίες (χάλκινο μετάλλιο στο παγκόσμιο του Καζάν το 2015, χάλκινο στο World League το 2016 και συνεχόμενες θέσεις σε 4άδες μεγάλων διοργανώσεων), πήγε σε 13άδα με τρεις φουνταριστούς (Μουρίκη, Κολόμβο, Νικολαΐδη) και μόλις έναν κλασικό αμυντικό φουνταριστού (τον άπειρο σε μεγάλες διοργανώσεις, Σκουμπάκη). Έτσι, έμεινε εκτός 13άδας ο μπαρουτοκαπνισμένος σε σπουδαίους αγώνες αμυντικός – με διαφορετικά χαρακτηριστικά από εκείνα του Σκουμπάκη – Κυριάκος Ποντικέας. Σε ρόλο αμυντικού κλήθηκαν να αγωνιστούν σε διάφορες περιστάσεις των αναμετρήσεων οι Δερβίσης (έπαιζε με σπασμένο δάχτυλο), Αργυρόπουλος – Κανακάκης και Κολόμβος (!), ενώ στα δύο μέτρα είδαμε να γυρνούν για ορισμένες φάσεις οι Βλαχόπουλος, Φουντούλης και Γούνας!
Η απόδοση της Εθνικής μας ομάδας στα μεγάλα παιχνίδια δεν ήταν εκείνη που είχαμε συνηθίσει στις τελευταίες διοργανώσεις. Επί των ημερών του Θοδωρή Βλάχου η Ελλάδα είχε το χαρακτήρα της άρνησης της ήττας. Για να την κερδίσει κάποιος θα έπρεπε πραγματικά να φτύσει αίμα. Φέτος όμως, και στα δύο κρίσιμα παιχνίδια που έδωσε έχασε χωρίς ουσιαστικά να προβάλει αντίσταση (11-7 από την Κροατία στον αγώνα που έκρινε την πρωτιά του ομίλου και 10-6 από την Ισπανία στον προημιτελικό). Και στα δύο παιχνίδια οι διαφορές χτίστηκαν νωρίς και δεν καλύφθηκαν σε καμία στιγμή. Η 5η θέση από μόνη της μπορεί να σημαίνει μια ατυχία σε έναν προημιτελικό. Στη συγκεκριμένη διοργάνωση δεν ήταν κάτι τέτοιο και το αναγνώρισε – προς τιμήν του – και ο ίδιος ο ομοσπονδιακός τεχνικός λέγοντας πως «δεν ήμασταν ούτε ο εαυτός μας».
Τους κινδύνους της απόφασης του Θοδωρή Βλάχου να πάει στο πρωτάθλημα με αυτή την 13άδα και τους μπερδεμένους ρόλους είχε εκθέσει ο πρώην αρχηγός της Εθνικής ομάδας και αρχηγός του ΝΟ Βουλιαγμένης, Χρήστος Αφρουδάκης, σε δηλώσεις του στην «Βραδυνή», αναλύοντας τα αγωνιστικά ζητήματα που προέκυπταν. Είχε πει στις 19 Ιουλίου (μια μέρα πριν το ματς με την Κροατία) ο Χρήστος Αφρουδάκης: «Η Ελλάδα μπορώ να πω πως είναι τουλάχιστον από τα φαβορί για τη διεκδίκηση ενός μεταλλίου. Νομίζω ίσως πως δεν χρειαζόταν έναν τρίτο φουνταριστό, διότι Κολόμβος και Μουρίκης συγκαταλέγονται στην Ευρώπη μεταξύ των κορυφαίων. Ελπίζω πως δεν θα φέρει αναταραχές αυτή η επιλογή στον τρόπο παιχνιδιού. Ασφαλώς και είναι επιλογή του προπονητή, απολύτως σεβαστή και το εννοώ. Κρινόμαστε άλλωστε όλοι για τις αποφάσεις μας. Παρ όλα αυτά η Ελλάδα είναι στα φαβορί, αλλά θα ήθελα σαν θεατής να είχε ξεκάθαρες επιλογές σε κάθε θέση, στου αμυντικού, των δύο φουνταριστών, των τριών περιφερειακών από δεξιά και αντίστοιχα από την αριστερή πλευρά. Τώρα υπάρχει ομάδα με ρόλους μπαλαντέρ σε κάποιους και ελπίζω πως δεν θα της κοστίσει».
Επιπλέον και εκ του αποτελέσματος, η απόδοση του Αλέξανδρου Παπαναστασίου στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα των νέων ανδρών (πρώτος σκόρερ και ηγετική φυσιογνωμία στην κατάκτηση του τίτλου) δε δικαίωσε τον Έλληνα τεχνικό που για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά άφησε εκτός της αποστολής μιας μεγάλης διοργάνωσης ένα από τα σπουδαιότερα ταλέντα της ελληνικής υδατοσφαίρισης. Ο Αλέξανδρος Παπαναστασίου με την απόδοσή του στα παιχνίδια του Europa Cup το Φεβρουάριο και ιδιαίτερα σε εκείνο απέναντι στην παγκόσμια πρωταθλήτρια Κροατία (νίκη για την Ελλάδα 6-4 μέσα στο Σπλιτ) έδινε την εντύπωση ενός έτοιμου παίκτη. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι η Γιουγκ Ντουμπρόβνικ του Βιέκοσλαβ Κόμπεστσακ ενδιαφέρθηκε για εκείνον και τον ενέταξε στο δυναμικό της, προσφέροντάς του τετραετές συμβόλαιο.
Το κρίσιμο ματς με τη Ρωσία και η άγνοια των κανονισμών πρόκρισης
Η νίκη στο παιχνίδι με τη Ρωσία για τις θέσεις 5-8 ήταν αυτή που ουσιαστικά έφερε το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα σε πλεονεκτική θέση για την είσοδο στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της Νότιας Κορέας. Παρ’ όλα αυτά, ανέδειξε την παντελή άγνοια των κανονισμών πρόκρισης από την ΚΟΕ, που άφησε τον προπονητή και τους αθλητές να εκτίθενται χωρίς η πρόκριση να έχει επέλθει. Οι συγκεκριμένες δηλώσεις δείχνουν την έλλειψη ενημέρωσης των ανθρώπων της Ομοσπονδίας προς τους Έλληνες διεθνείς και προπονητές, που τους εξέθεσαν προς τα ΜΜΕ.
Δε γνωρίζουμε ποιος έχει την ευθύνη για την ενημέρωση του τεχνικού και αθλητικού προσωπικού της ομάδας για τον τρόπο πρόκρισης στις μεγάλες διοργανώσεις. Είτε αυτός λέγεται τεχνικός διευθυντής, είτε μάνατζερ της ομάδας, είτε έφορος της ομάδας, είτε προπονητής είτε.. είτε… είτε…δεν έκανε καθόλου καλά τη δουλειά του και εξέθεσε παίκτες, προπονητές και το γραφείο Τύπου της Ομοσπονδίας. Συνολικά εξέθεσε ολόκληρο το οικοδόμημα της ΚΟΕ.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι οι Ιταλοί, που τερμάτισαν στην τέταρτη θέση του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος και ήταν πρώτοι επιλαχόντες (με πολύ περισσότερες πιθανότητες να βρεθούν στο παγκόσμιο πρωτάθλημα) δεν ανέφεραν ποτέ ότι η Εθνική τους ομάδα προκρίθηκε, παρά μόνο όταν αυτό πραγματικά συνέβη (14/9).
Το site της FINA και οι κανονισμοί που δεν…υπάρχουν!
Σε ένα φυσιολογικό site παγκόσμιας ομοσπονδίας το να βρει κάποιος του κανονισμούς πρόκρισης σε ένα παγκόσμιο πρωτάθλημα, θα ήταν το πιο απλό πράγμα. Μια σύντομη αναζήτηση και όλα θα ήταν λυμένα. Στο site της FINA κάτι τέτοιο δε συμβαίνει! Οι κανονισμοί πρόκρισης και συνολικότερα ο οδηγός υδατοσφαίρισης είναι δυσεύρετο υλικό και πολύ καλά…κρυμμένο! Τόσο καλά που βρήκαμε τους κανονισμούς σε τυχαία αναζήτηση για άλλο πράγμα και σε άλλο site (όχι της FINA)! Αυτός είναι και ο λόγος που – ενώ από την αρχή ψάχναμε – δεν είχαμε αναδείξει το θέμα μη πρόκρισης της Εθνικής εν τη γενέσει του…
Προς γνώση και…συμμόρφωση!
Η Εθνική μας ομάδα βρέθηκε μια ανάσα από το μεγαλύτερο κάζο της τελευταίας δεκαετίας, όμως επιβίωσε, χάρη και στην αξιοπρέπεια που επέδειξαν οι Κροάτες. Πλέον, έχει μπροστά της την πρόκληση του παγκοσμίου πρωταθλήματος το 2019 στη Νότια Κορέα και αναμφισβήτητα από την παγκόσμια πρωταθλήτρια σε επίπεδο νέων ανδρών και εφήβων περιμένει κανείς πάρα πολλά. Το ζήτημα είναι τα – πολλά – λάθη που έγιναν να διαβαστούν από τους αρμόδιους ώστε να μην εκθέσουν την Εθνική μας ομάδα στον κίνδυνο έλλειψής της από ένα μεγάλο ραντεβού. Θα ήταν πραγματικά μεγάλο πισωγύρισμα σε ένα καλοκαίρι που οι μικρές Εθνικές μας ομάδες κατέκτησαν τις κορυφές σε Ευρώπη και κόσμο.
Πηγή
