Οι αρχαίοι Έλληνες μπορεί να είχαν φτάσει στον Καναδά το 56 μ.Χ, σχεδόν μία χιλιετία πριν από τους Βίκινγκς, σύμφωνα με τη μελέτη τους.
Όπως επισημαίνεται, ήταν σε θέση να εντοπίζουν τα ρεύματα του Ατλαντικού, που θα τους ωθούσαν δυτικά, επειδή είχαν πολύ καλή της αστρονομίας.
Αυτή η νέα θεωρία βασίζεται στη μελέτη ενός κειμένου του ιστορικού και βιογράφου Πλούταρχου, ο οποίος έζησε το χρονικό διάστημα 46 με 119μ.Χ.
Στα κείμενά του, ο Πλούταρχος αναφέρει ένα πρόσωπο, το οποίο αφηγείται ότι συναντήθηκε με έναν Έλληνα, ο οποίος επέστρεψε πρόσφατα από μια «μεγάλη ήπειρο». Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι αυτή μπορεί να ήταν ο Καναδάς.
Σύμφωνα με τη μελέτη, οι αρχαίοι Έλληνες έκαναν το μακρινό ταξίδι στηριζόμενοι στα πανιά και στα κουπιά τους. Μάλιστα, εκτιμάται ότι μπορεί να επισκέπτονταν τακτικά το Νιουφάουντλαντ, να έκαναν εξόρυξη χρυσού και να είχαν δημιουργήσει αποικίες.
Ωστόσο, επειδή δεν υπάρχουν συγκεκριμένες αποδείξεις για αυτά τα ταξίδια, κάτι το οποίο παραδέχονται οι ερευνητές, κάποιοι ιστορικοί και αρχαιολόγοι αμφισβητούν το πόρισμά τους.
«Σκοπός μας είναι να αποδείξουμε, με βάση τη σύγχρονη επιστήμη, ότι ήταν δυνατόν να πραγματοποιηθεί αυτό το ταξίδι», δήλωσε -στο Hakai Magazine- ο αρχαιολόγος Ιωάννης Λυριτζής, από το Πανεπιστήμιο Αιγαίου.
Οι ερευνητές αναγνωρίζουν ότι δεν έχουν αποδείξεις ότι έγιναν αυτά τα ταξίδια, αλλά πιστεύουν ότι ήταν εφικτά, σύμφωνα με τα γραπτά του Πλούταρχου.
Ο Πλούταρχος έγραψε τουλάχιστον 23 ζεύγη βιογραφιών, ενός Έλληνα και ενός Ρωμαίου, που περιγράφονται στα συγγράμματά του Βίοι Παράλληλοι.
Ο Δρ Λυριτζής και οι συνάδελφοί του πιστεύουν ότι η αφήγηση ενός χαρακτήρα στο έργο του Πλούταρχου για μία συνάντηση που είχε με έναν ξένο, ο οποίος μόλις επέστρεψε από μια «μεγάλη ήπειρο», παραπέμπει επί της ουσίας στη Βόρεια Αμερική και συγκεκριμένα, στη Νέα Γη.
Ο ξένος αφηγείται ότι οι ταξιδιώτες έκαναν το ταξίδι κάθε 30 χρόνια, όταν ο Κρόνος εμφανιζόταν στον αστερισμό του Ταύρου. Οι αρχαίοι Έλληνες παρακολουθούσαν στενά τα αστρονομικά φαινόμενα που σχετίζονται με τον Κρόνο, λένε οι ερευνητές.
Έτσι, οι επιστήμονες επικεντρώθηκαν σε μία αναφορά που έγινε για μια ηλιακή έκλειψη, η οποία συνέβη γύρω στο μεσημέρι.
Ο Δρ. Λυριτζής και οι συνεργάτες του εξέτασαν 5.000 χρόνια εκλείψεων και βρήκαν μία που ταιριάζει με την περιγραφή στα γραπτά του Πλούταρχου. Αυτή πραγματοποιήθηκε το 75 μ.Χ.
Στη συνέχεια συσχέτισαν τις δεκαετίες που περιβάλλουν την έκλειψη με τον ισχυρισμό του ξένου για την εμφάνιση του Κρόνου στον Ταύρο. Διαπίστωσαν ότι συνέβη σε τρεις περιπτώσεις: 26 με 29 μ.Χ., 56 με 58 μ.Χ. και 85 με 88 μ.Χ.
Κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το ταξίδι αυτό ήταν πιο πιθανό να συνέβη κατά τη διάρκεια του 56 μ.Χ., καθώς ήταν η χρονιά στην οποία βρισκόταν πιο πρόσφατα ο Κρόνος στον Ταύρο.
Οι ταξιδιώτες θα έμεναν ένα χρόνο εκεί και έπειτα θα είχαν αποπλεύσει κατά το 58 μ.Χ. αφού είχε φύγει πια ο Κρόνος από τον Ταύρο, λένε οι ερευνητές.
Επίσης, οι επιστήμονες εξέτασαν το ρεύμα του Κόλπου, άλλα γνωστά θαλάσσια ρεύματα στον βόρειο Ατλαντικό Ωκεανό και την εκτιμώμενη ταχύτητα του πλοίου.
Χρησιμοποιώντας το Google Earth, επισήμαναν ότι οι Έλληνες άποικοι θα μπορούσαν να έχουν φτάσει στον κόλπο St. Lawrence και το νησί Newfoundland (Νέα Γη).
«Άλλα νησιά που δεν κατονομάζονται σε αυτόν τον διάλογο (του Πλούραρχου), σχετίζονται με τα νησιά της Νορβηγίας, τις Αζόρες, την Ισλανδία, τη Γροιλανδία και τα νησιά Baffin», ανέφεραν οι ερευνητές.
Υποστηρίζουν ότι οι Έλληνες είχαν καλή γνώση των θαλάσσιων ρευμάτων και της αστρονομίας, πράγμα που σημαίνει ότι το ταξίδι αυτό θα ήταν ένα «εύλογο γεγονός».
Η μελέτη τους δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Journal of Coastal Research Online.
Πηγή
