τους συναδέλφους του στο University of Florida College of Dentistry βρήκε ότι ικανότητα του Enterococcus faecalis να αποκτά μαγγάνιο κατά τη διάρκεια της μόλυνσης είναι απαραίτητη για τη λοιμογόνο δράση του.
Οι εντερόκοκκοι είναι βακτήρια που περιλαμβάνουν πολλά στελέχη, από τα οποία δύο κυρίως, ο Enterococcus faecium και ο Enterococcus faecalis προκαλούν λοιμώξεις στον άνθρωπο.
Enterococcus faecalis.
Ο Enterococcus faecalis βρίσκεται φυσιολογικά στο γαστρεντερικό σύστημα και στα κόπρανα του ανθρώπου και άλλων ζώων. Είναι μια κύρια αιτία ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων καθώς έχει καταφέρει να αναπτύξει αντίσταση σε διάφορα αντιβιοτικά φάρμακα καθώς και στο πλύσιμο των χεριών με αλκοόλ.
Το μαγγάνιο
Το μαγγάνιο είναι ένα βασικό μικροθρεπτικό συστατικό για τα ακτηριακά παθογόνα κατά τη διάρκεια της μόλυνσης. Για να αποφευχθεί η μόλυνση, ο ξενιστής (π.χ. ο άνθρωπος) περιορίζει τη διαθεσιμότητα του μαγγανίου στο βακτήριο που εισβάλλει στο σώμα μέσω μιας ενεργούς διαδικασίας γνωστής ως θρεπτική ανοσία.
Για να ξεπεραστεί αυτός ο περιορισμός, τα βακτήρια παράγουν συστήματα πρόσληψης μαγγανίου από τους ιστούς του ξενιστή. Ωστόσο, λίγα είναι γνωστά για τον πιθανό ρόλο του μαγγανίου στη μόλυνση από τον E. faecalis.
Για να αντιμετωπίσουν αυτό το κενό στη γνώση, ο Lemos και οι συνεργάτες του αναγνώρισαν και χαρακτήρισαν τα συστήματα μεταφοράς μαγγανίου αυτού του ευκαιριακού παθογόνου παράγοντα. Τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι οι μεταφορείς αυτοί είναι απαραίτητοι για την ανάπτυξη του E. faecalis σε περιβάλλοντα περιορισμένου μαγγανίου. Η αδρανοποίηση των τριών κύριων μεταφορέων μαγγανίου ταυτόχρονα οδήγησε σε απώλεια της λοιμογόνου δράσης σε κουνέλια και ποντίκια.
Σε αντίθεση με το μη μεταλλαγμένο βακτηριακό στέλεχος, το μεταλλαγμένο στέλεχος του E. faecalis που δεν είχε τους τρεις μεταφορείς απουσίαζε από μολυσμένα όργανα όπως η καρδιά και η ουροδόχος κύστη. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι η απόκτηση μαγγανίου είναι απαραίτητη για τη λοιμογόνο δράση του E. faecalis. Σύμφωνα με τους συγγραφείς, τα συστήματα πρόσληψης μαγγανίου θα μπορούσαν να είναι πολλά υποσχόμενοι στόχοι για την ανάπτυξη νέων αντιμικροβιακών θεραπειών για την καταπολέμηση λοιμώξεων.
“Αυτή είναι η πρώτη φορά που παρατηρήσαμε ένα τόσο δραματικό αποτέλεσμα, από την άποψη της απώλειας λοίμωξης σε μοντέλα θηλαστικών”, είπαν οι ερευνητές.
Πηγή
