julianne moore
Το πραγματικό της όνομα είναι Julie Anne Smith και όταν έπρεπε να δηλώσει το επαγγελματικό της όνομα στην αμερικάνικη συντεχνία ηθοποιών έμαθε ότι το όνομά της σε όλες τις παραλλαγές είχε ήδη κατοχυρωθεί. Για να μη δυσαρεστήσει κανέναν από τους γονείς της, συνδύασε το δικό της και το μεσαίο όνομα της μητέρας της για πρώτο, ενώ για επώνυμο επέλεξε το μεσαίο όνομα του πατέρα της, καταλήγοντας έτσι στο Julianne Moore.
Reuters
Ο πατέρας της, ο Peter Moore Smith, υπηρέτησε ως αλεξιπτωτιστής στον πόλεμο του Βιετνάμ και στη συνέχεια εργάστηκε ως δικαστικός στον αμερικάνικο στρατό. Έτσι λοιπόν η Julianne Moore μετακόμισε πολλές φορές μέχρι τα 18α γενέθλιά της (συνολικά 23 φορές) ενώ φοίτησε σε εννέα διαφορετικά σχολεία. Αργότερα, η Moore σχολίασε πως αυτές οι μετακινήσεις την έμαθαν πώς να προσαρμόζει τη συμπεριφορά της και να παρατηρεί τον κόσμο γύρω της καλύτερα, κάτι το οποίο ήταν χρήσιμο στην μελλοντική της καριέρα. Έχει δύο νεότερα αδέρφια, την Valerie Smith και τον συγγραφέα, Peter Moore Smith. Το διήγημα του αδερφού της με τίτλο «Oblivion, Nebraska»μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη από τον Charlis Haine, ενώ το «Forgetting the Girl» από τον Nate Taylor.
Πρώτος της σύζυγος ήταν ο ηθοποιός και θεατρικός σκηνοθέτης John Gould Rubin, τον οποίο γνώρισε το 1984 και παντρεύτηκε δύο χρόνια αργότερα. Το ζευγάρι χώρισε το 1993 (ενώ το διαζύγιο οριστικοποιήθηκε το 1995), με την Moore να σχολιάζει αργότερα πως παντρεύτηκε πολύ νωρίς. Στη συνέχεια σύναψε σχέση με τον Bart Freundlich, τον σκηνοθέτη της στην ταινία «Ο μύθος των αποτυπωμάτων», με τον οποίο απέκτησε δυο παιδιά, τον Caleb το 1996 και την Liv το 2002. Ο γάμος τους έγινε το 2003, με την Moore να δηλώνει πως έχει πολύ σταθερή οικογενειακή ζωή, κάτι για το οποίο περηφανεύεται.
Μετά τα πρώτα της βήματα στην μικρή οθόνη με την σαπουνόπερα «As the World Turns» (για την οποία τιμήθηκε με ένα Daytime Emmy), η Moore μεταπήδησε στον κινηματογράφο στις αρχές της δεκαετίας του 1990, ερμηνεύοντας τόσο σε εισπρακτικές επιτυχίες όπως το «Ο φυγάς» και το «Jurassic Park: Ο χαμένος κόσμος», όσο και σε πιο arthouse παραγωγές όπως τα «Ο Βάνια στο Μπρόντγουεϊ», «Στιγμιότυπα» και «Safe». Στα τέλη της δεκαετίας άρχισε να γίνεται πιο γνωστή και άφησε το στίγμα της σε παραγωγές όπως το «Ξέφρενες νύχτες» (όπου η ερμηνεία τής χάρισε την πρώτη υποψηφιότητα για βραβείο Όσκαρ), το «Μεγάλο Λεμπόφσκι» και «Magnolia».
Invision/AP / John Shearer
Το 2002 η Moore κατάφερε να μπει σε ένα ξεχωριστό κλαμπ, καθώς έγινε μόλις η ένατη ηθοποιός που προτάθηκε για δύο βραβεία Όσκαρ την ίδια χρονιά – για α' γυναικείου ρόλο για το «Ο Παράδεισος Είναι Μακριά» και β' γυναικείου ρόλου στο «Οι ώρες». Η μεγάλη της στιγμή όμως ήρθε λίγα χρόνια αργότερα, το 2015, όταν τιμήθηκε με το Όσκαρ α' γυναικείου ρόλου για την ερμηνεία της στο «Still Alice: Κάθε στιγμή μετράει». Για τον ίδιο ρόλο έχει αποσπάσει ένα BAFTA, μια Χρυσή Σφαίρα και ένα βραβείο του Screen Actors Guild, μεταξύ άλλων.
Έχοντας πλέον καθιερωθεί ως αστέρας του Χόλυγουντ, η Moore επέστρεψε στην τηλεόραση στις αρχές της δεκαετίας του 2010 για το «30 Rock», καθώς και τηνσειρά από την οποία ξεκίνησε, το «As the World Turns». Παράλληλα με τις εμφανίσεις της σε περιπέτειες και δραματικές ταινίες, όπως το «Τα παιδιά είναι εντάξει», «Το Μυστικό της Μέιζι», «Non-Stop» και στα «Hunger Games», η ηθοποιός έχει κάνει ένα άνοιγμα στην κωμωδία με α «Crazy, Stupid, Love», «Κάτσε φρόνιμα» και «Οδηγός ευτυχίας».
Videoblocks
Εκτός από καριέρα ως ηθοποιός, η Moore έχει ξεχωρίσει και ως συγγραφέας παιδικών βιβλίων. Το πρώτο της βιβλίο με τίτλο «Freckleface Strawberry» εκδόθηκε τον Οκτώβριο του 2007 και έγινε best-seller. Η ιστορία επικεντρώνεται σε ένα κορίτσι που θέλει να ξεφορτωθεί τις φακίδες (αν και τελικά τις αποδέχεται) και είναι εμπνευσμένη από τον γιο της, ο οποίος ανησυχούσε για την εμφάνισή του. Το βιβλίο ήταν τόσο πετυχημένο που έγινε σειρά, ενώ μεταφέρθηκε στο σανίδι ως musical από τους Rose Caiola και Gary Kupper το 2010.
Μετά τις έξι συνέχειες στο «Freckleface Strawberry» η Moore συνέχισε το 2013 με το ακόμα πιο αυτοβιογραφικό «My Mom is a Foreigner, But Not to Me», όπου εξιστορούσε εμπειρίες από τα νεανικά της χρόνια. Παρά τις καλές προθέσεις, το βιβλίο δεν σημείωσε την ίδια επιτυχία και απέσπασε ανάμεικτες κριτικές.
