περίμενες να έρθει, σου χάρισε όλα όσα έλειπαν από τη ζωή σου. Μετά την τέλεια δουλειά, τους πιο καλούς και υποστηρικτικούς φίλους και συγγενείς, ήρθε και η αγάπη. Και δεν υπάρχει κανένας λόγος να κρύβεις την ευτυχία που νιώθεις για αυτό. Το μόνο πρόβλημα από εδώ και πέρα, θα είναι ο τρόπος που αντιμετωπίζεις τον «αγώνα» που κάνουν οι single φίλες σου και οι συμβουλές που τους δίνεις. Διότι, στο μικρό ροζ συννεφάκι σου, δεν χωράει καμία στεναχώρια, ακόμη κι αν σημαίνει πως θα πεις όλα τα λάθος πράγματα στην πιο λάθος στιγμή.
Για αυτόν τον λόγο, συγκεντρώσαμε όλες τις συμβουλές που μπορείς να δώσεις στις φίλες σου και αντί να τις βοηθήσεις, θα γυρίσεις το μαχαίρι άλλη μια φορά στην πληγωμένη τους καρδιά.
«Θα συμβεί εκεί που δεν το περιμένεις»
Λογικά, θα αστειεύεσαι. Διότι, εσύ έχεις ζήσει καλύτερα από όλους την πληγωμένη καρδιά της κολλητής σου από τους έρωτες που «συνέβησαν εκεί που δεν το περίμενε». Θυμάσαι τον Γιάννη που δεν είχε καταλάβει αν την φλέρταρε, στη συνέχεια δεν ήξερε αν τον ήθελε και ξαφνικά: «Τι είχες Γιάννη μου, τι είχα πάντα;». Εξαφανίστηκε μερικούς μήνες αργότερα. Θυμάσαι και τον Δημήτρη που ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα στο πλοίο, εκεί που δεν περίμενε να τον γνωρίσει με το που τελείωσαν οι διακοπές και έμειναν μαζί τρία χρόνια αλλά «πιέστηκε» το αγόρι. Θυμάσαι όλα τα παραπάνω κι άλλα τόσα που… δεν πρέπει να αναφέρεις ξανά. Ξέρουμε πολύ καλά πως ο έρωτας όντως σου χτυπάει την πόρτα εκεί που δεν το περιμένεις, όμως το να επαναλαμβανόμαστε είναι απλά αγχωτικό.
Πιστεύεις πως μπορεί ένας άνθρωπος να «σταματήσει να περιμένει» τον έρωτα; Της είπες ποτέ πως θα μαζέψει χρήματα «εκεί που δεν το περιμένει», ή πως θα πάρει την προαγωγή «εκεί που δεν το περιμένει» και πως θα τελειώσει τη σχολή της «εκεί που δεν το περιμένει»; Νομίζω πως όχι. Εάν τη συμβουλεύσεις πως θα συμβεί εκεί που δεν το περιμένει, μάντεψε τι: Δεν θα σταματήσει να περιμένει.
Αυτό που θα την βοηθήσει είναι: «Έμοιαζε αιωνιότητα μέχρι να βρω τον "άνθρωπό μου" και μερικές φορές το να είσαι μόνη σου πονάει πολύ. Όμως, αλήθεια πιστεύω, πως μια ημέρα, που θα είναι όπως όλες οι άλλες, θα αλλάξει τα πάντα. Μέχρι τότε ζήσε την κάθε σου ημέρα, σαν να αλλάζουν όντως τα πάντα».
«Θυμάμαι πως είναι να βγαίνεις συνέχεια, πρώτα ραντεβού. Ξέρω ακριβώς πώς νιώθεις»
Όχι, δεν ξέρεις. Θυμάσαι πως είναι να βγαίνεις πρώτα ραντεβού, αλλά μάλλον δεν θυμάσαι πως είναι να βγαίνεις ΜΟΝΟ πρώτα ραντεβού. Η ανασφάλεια της κολλητής σου τρέφεται από μοναδικά ραντεβού και ανθρώπους που εξαφανίζονται από τη ζωή της. Όμως, είναι πολύ διαφορετικό να εξαφανίζονται όσο εκείνη είναι 20 χρονών και διαφορετικό να εξαφανίζονται στα 28 της. Διότι, όσο πιο μικρή είσαι, τόσο περισσότερο χρόνο έχεις να κατακτήσεις τον κόσμο. Μετά απλώς κουράζεσαι. Κουράζεσαι να αλλάζεις δουλειά, σπίτι και σύντροφο. Ειδικά όταν όλες σου οι σχέσεις τελειώνουν κάπως… άδοξα.
Η καλύτερή σου φίλη, πιστεύει ότι ο έρωτας της ζωής της δεν θα έρθει ποτέ. Πως χάθηκε στον δρόμο ή αποφάσισε να πάει από τον παράδρομο και εκεί έπεσε πάνω σε κάποιον άλλον έρωτα. Ξέρεις, λοιπόν, πώς είναι να νιώθεις έτσι; Χάθηκε ο έρωτας της ζωής σου σε κάποιον παράδρομο και ξέρεις ακριβώς πώς είναι αυτό; Νομίζω πως έχεις μπερδευτεί λίγο, διότι κάποιος «τάραξε» τη φούσκα σου.
Αυτό που θα την βοηθήσει είναι: «Δεν καταλαβαίνω τι μπορεί να πήγε στραβά στα τελευταία σου ραντεβού. Θα ήθελες να το συζητήσουμε; Μπορεί στην προσπάθειά σου να βρεις τον έρωτα της ζωής σου, να πήρες εσύ τον παράδρομο. Μπορεί να φταίει η οπτική γωνία που κοιτάς τα πράγματα, αλλά και τίποτα από αυτά. Δεν μπορώ να ξέρω πώς νιώθεις και λυπάμαι πραγματικά, αλλά θα ήθελα πολύ να μου πεις».
«Μην στεναχωριέσαι. Όλα θα πάνε καλά»
Από το ένα μέχρι το δέκα, πόσο πιστεύεις πως θα τη βοηθήσει αυτή η συμβουλή; Ξέρω πως μπορεί να μην έχεις τι άλλο να πεις. Μπορεί να έχεις κουραστεί να την ακούς να «γκρινιάζει» συνέχεια, ή ακόμη και να σου ρίχνει την ψυχολογία όλη η συμπεριφορά της. Όμως, αυτό δεν είναι συμβουλή. Για να στεναχωριέται, σημαίνει πως δεν έχει άλλη επιλογή από το να στεναχωριέται. Είναι ευτυχισμένη να ζει στη μιζέρια; Όχι. Έχει την ευκαιρία να είναι χαρούμενη και προτιμά να την πετάξει στα «σκουπίδια» για να είναι στεναχωρημένη; Όχι. Άρα, μπορεί να μη στεναχωριέται; Όχι. Το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να κλαίει γοερά (όπως θα έλεγε και η Νατάσσα) στο σπίτι για τουλάχιστον μία εβδομάδα (μέχρι όσο χρειαστεί).
Αυτό που θα την βοηθήσει είναι: «Πάρε τον χρόνο σου. Στο τέλος, όλα θα πάνε καλά, αλλά μέχρι να έρθει αυτό το "τέλος" θα είμαι δίπλα σου σε ό,τι χρειαστείς. Να βγούμε, να μείνουμε σπίτι, να μην κάνουμε τίποτα μαζί και να ακούω τα ίδια και τα ίδια, όσες φορές έχεις ανάγκη να τα πεις. Μέχρι να πάνε όλα καλά, δεν είσαι μόνη σου σε αυτά που νιώθεις».
Η φιλία είναι κάτι πολύ σημαντικό στη ζωή των ανθρώπων. Οι δεσμοί της είναι τόσο δυνατοί που όσες φορές κι αν πληγωθεί η καλύτερή σου φίλη, θα είσαι εκεί για εκείνη. Όπως ήταν εκείνη εκεί για εσένα και στις χαρές, αλλά και στις λύπες σου. Όμως, μερικές φορές οι άνθρωποι δεν μπορούμε να σκεφτούμε ποια συμβουλή θα βοηθήσει, οπότε λέμε το πρώτο πράγμα που μας έρχεται στο μυαλό. Απλώς αυτό θα είναι πάντα λάθος.
