Οι τιμές αυξήθηκαν κατά 35% στις μεγάλες πόλεις του κόσμου την τελευταία πενταετία και αυτό βοηθά στην εμφάνιση μιας «κρίση οικονομικής διαθεσιμότητας» σύμφωνα με την τράπεζα. «Τα περισσότερα νοικοκυριά δεν μπορούν πλέον να αγοράσουν μια κατοικία σε κάποιο από τα κορυφαία χρηματοπιστωτικά κέντρα του κόσμου, χωρίς να τα κληρονομήσουν».
Όμως ο κίνδυνος είναι πιο περιορισμένος από τα χρόνια πριν το ξέσπασμα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Και αυτό διότι οι υποθήκες αυξάνονται με μικρότερους ρυθμούς σε σχέση με εκείνη την περίοδο και δεν υπάρχουν σημάδια «ταυτόχρονων υπερβολών» στον δανεισμό και στις κατασκευές, αναφέρει η τράπεζα.
Οι επενδυτές θα πρέπει να είναι «πολύ επιλεκτικοί στην αγορά κατοικίας των επικίνδυνων περιοχών όπως το Χονγκ Κονγκ, το Τορόντο και το Λονδίνο», αναφέρει ο Μαρκ Χαέφελε, επικεφαλής επενδυτικός σύμβουλος της UBS Global Wealth Management.
Τα πρώτα ρήγματα στην παγκόσμια αγορά κατοικίας έχουν αρχίσει να εμφανίζονται, αναφέρει η έκθεση παραθέτοντας μειώσεις τιμών στις τέσσερις από τις οχτώ πόλεις που εμφάνιζαν τον κίνδυνο φούσκας το 2017 και συγκεκριμένα σε: Σίδνεϋ, Στοκχόλμη, Λονδίνο και Τορόντο. Ο πιο «σφικτός» δανεισμός και η αύξηση των επιτοκίων σταμάτησαν απότομα το ράλι τιμών στο Σίδνεϋ, αναφέρει η έκθεση. Τόσο η πόλη της Αυστραλίας όσο και η πρωτεύουσα της Σουηδίας βγήκαν από την κατηγορία του «κινδύνου εμφάνισης φούσκας» για φέτος.
Συνολικά οι τιμές στις 20 πόλεις που βρίσκονται στη λίστα της UBS αυξήθηκαν με «σημαντικά» χαμηλότερους ρυθμούς τον τελευταίο χρόνο σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Ωστόσο καταγράφεται μια «εκρηκτική άνοδος» στις μεγαλύτερες οικονομίες της Ευρωζώνης, καθώς και το Χονγκ Κονγκ και το Βανκούβερ.
Το Χονγκ Κονγκ έχει και μια από τις πιο ακριβές περιοχές του κόσμου καθώς όπως υπολογίζει η τράπεζα ένας εργαζόμενος στον τομέα των υπηρεσιών θα πρέπει να δουλεύει 22 χρόνια για να μπορέσει να αγοράσει ένα διαμέρισμα 60 τμ. Ο ίδιος εργαζόμενος στο Λονδίνο θα χρειαστεί να δουλέψει για 15 χρόνια.
