Θέλω ιδιαίτερα να ευχαριστήσω τον φίλο ή φίλη που στην ουσία έχει πιάσει την επιπολαιότητα μου σε αυτόν το γάμο και δεν λογάριασα τίποτα από το παρελθόν της κυρίας ,έχει δίκιο αλλά ο πρώτος μη τυφλωμένος από έρωτα το λίθο βαλέτω …. Θέλω επίσης να σας ανοίξω την καρδιά μου και να καταλάβετε πως δεν έχω πια κουράγιο να πληγώνω και άλλους ανθρώπους όπως η μητέρα μου … στις 21 Μαρτίου έχασα τον Πατέρα μου ,στις 10 Μάιου γεννήθηκε η κόρη μου …. στις 13 Μάιου μετά από απειλές της κυρίας πως θα μου το πάρει ήπια 65 depon με βρήκαν μετά από 16 ώρες στην υπό διάλυση εταιρεία μου και έμεινα 9 ημέρες στο νοσοκομείο με τις transaminases να είναι 3.900 αντί για 40 που είναι το φυσιολογικό του ανθρώπου … έκαναν αγώνα να σωθώ και είχαν έτοιμη την αίτηση για μεταμόσχευση ήπαρ …. Όλο αυτό το διάστημα στο νοσοκομείο η σκέψη μου ήταν πως έχασα ότι πιο πολύτιμο έχω και δεν έχει σημασία για το αν ζω …. Φρόντισε η κυρία να μου στείλει φωτογραφίες της μικρής και από το πουθενά (βέβαια με υπεράνθρωπες προσπάθειες των γιατρών) ανέκαμψε ο οργανισμός μου και βγήκα από το νοσοκομείο με την μόνη υποχρέωση μέχρι και σήμερα να πίνω αντικαταθλιπτικά …. Βέβαια μετά η συμπόνοια την οδήγησε να μείνω για λίγο σπίτι μας και να χαρώ την μπέμπα μου έστω για 28 ημέρες .Η λύση που πρότεινε μια φίλη για διαμονή στην πόλη που μένει το παιδί ή και η παραίνεση του φίλου που χαλάει 700 ευρώ την φορά για να δει το παιδί του για μένα αυτήν την περίοδο είναι ανέφικτη … να είναι σίγουροι πως δεν μίλησα για τα χρήματα από τσιγκουνιά μην τα χαλάσω για το παιδί μου αλλά γιατί δεν τα έχω άρα με οδηγεί στην στέρηση του παιδιού … η απόφαση να προχωρήσω είναι μια τελευταία ένδειξη αγάπης στην δική μου μητέρα που μέσα στον πόνο της να με βλέπει να πεθαίνω κάθε μέρα μου λέει πως εσύ μπορείς να κάνεις 10 παιδιά εγώ όμως δεν μπορώ να κάνω άλλο και αν σε χάσω θα με πάρεις μαζί σου
Μετά τα μηνύματα σας η αλήθεια είναι πως σκέφτομαι να αναθεωρήσω και να ανέβω τον Γολγοθά ως το τέλος αλλά δεν υπόσχομαι πως δεν θα λυγίσω στην πορεία και δεν εννοώ να τα παρατήσω ….
Σας ευχαριστώ πολύ όλους ιδιαίτερα την ομάδα του tro-ma-ktikou που μου έδωσε την διέξοδο να μιλήσω με 10 ανθρώπους και να με ακούσουν φαντάζομαι χιλιάδες
Υ.Γ. Στον φίλο που αναφέρθηκε στους νόμους του κράτους οι οποίοι δεν είναι δίκαιοι και ίσως πρέπει να ακολουθούμε τους δικούς μας ηθικούς νόμους να τον διαβεβαιώσω πως εκεί θα καταλήξω μετά τις 6 Οκτωβρίου που είναι η εκδίκαση για την επιμέλεια του παιδιού…