Έχω κάποιες παρατηρήσεις σχετικά με το πολύ «ενδιαφέρον» άρθρο που σκέφτηκες να μοιρασθείς μαζί μας (που μακάρι να μην το έκανες…).
(1) Εμείς οι διάφοροι «φιλόζωοι» όπως μας αποκαλείς δεν «κουβαλάμε» τα σκυλάκια μας με λουριά. Αντιθέτως, τα πηγαίνουμε βόλτα, φροντίζοντας να μην πάθουν κάτι κακό από κάτι «πολιτισμένους» σαν και του λόγου σου, γι’ αυτό και τα κρατάμε από το λουρί. Δε μας είναι βάρος για να τα κουβαλάμε, είναι χαρά μας να τα βγάζουμε έξω από το σπίτι για να κοινωνικοποιούνται (γιατί αυτά έχουν την ικανότητα, κάποια δίποδα όμως όχι…). Το λουρί το έχουμε για να τα προστατεύουμε από ατυχήματα ή κακοτοπιές (π.χ. να συναντήσουν κάποιον σαν εσένα στο δρόμο τους, που είναι ικανός ακόμα και να τα κλωτσήσει).
(2) Μην το τραβάς τόσο μακριά όσον αφορά το καθάρισμα των περιττωμάτων των ζώων μας: δε χρειάζεται ούτε φτυάρι ούτε αξίνα ούτε τσουγκράνα, για να μαζέψουμε τα περιττώματα του τετράποδου φίλου μας. Αρκεί ένα σακουλάκι ή μία εφημερίδα. Το φτυάρι ωστόσο ίσως να μας ήταν χρήσιμο, για να δώσουμε καμία σε κάποιους «πολιτισμένους» ανθρώπους που ενοχλούνται και μόνο από την παρουσία των ζώων μας.
(3) Το αγαπημένο μου θέμα: οι «λουόμενοι». Οι καημένοι αυτοί άνθρωποι που πάνε να δροσιστούν λιγάκι και τους τη χαλάει το ζωάκι μας…Για βάλε λίγο το μυαλό σου κάτω και θυμήσου: ποιοι είναι αυτοί που κάνουν το ψιλό τους μες τη θάλασσα; Να σου πω εγώ αν δε θυμάσαι: οι λουόμενοι και τα παιδάκια τους είναι και ΟΧΙ τα σκυλάκια μας! Το σκυλάκι ξέρει να είναι καθαρό και το «ψιλό» του το κάνει έξω στο χώμα ή στο δρόμο. Όσο για τον πανικό που σπέρνει το τετράποδο ζωάκι μας, δε φταίει εκείνο αν οι κομπλεξικοί λουόμενοι φοβούνται σε όρια παραλογισμού ένα σκυλάκι που, τι θα κάνει; Απλώς θα κολυμπήσει και θα παίξει με το νερό. Και το χειρότερα, μεταδίδουν την ηλίθια αυτή συμπεριφορά και στα παιδιά τους, με αποτέλεσμα να πολλαπλασιάζονται οι ανόητοι.
(4) Τελευταία παρατήρησή μου: δεν είναι στέρηση της ελευθερίας το να υιοθετήσεις ένα ζωάκι, να το βγάλεις από τη μοναξιά και τη μιζέρια του, να του δώσεις μόνιμη στέγη, τροφή, αγάπη, θαλπωρή και οικογένεια. Τα ζωάκια δεν γεννήθηκαν για να είναι αδέσποτα, γεννήθηκαν για να ζουν σε οικογένεια. Και η αγάπη που σου δίνουν είναι πέρα από τα όρια της φαντασίας, είναι κάτι το ασύλληπτο που δεν μπορεί να «πιάσει» ο νους ενός κοινού «λουόμενου».
Αυτά και ευχαριστώ πολύ.
Αναγνώστρια
