Γράφω με αφορμή την ανάρτηση σας για την πανσέληνο, περί "ρομαντικών" κλπ αλλα και την γενική αντίληψη που έχει ο κόσμος για τον νυχτερινό ουρανό.
Αλήθεια εχει δει ποτε κανείς φωτογραφία της σελήνης η να την κοιτάξει απο τηλεσκόπιο; αν την κοιτάξεις απο κοντα το μόνο που σου βγάζει είναι τρόμος (κρατήρες, κρατήρες και κρατήρες)....και μια αίσθηση τύχης, που ειναι κοντά μας και "αρπάζει τα αδέσποτα" που και που...ειναι αποδεδειγμένο άλλωστε οτι χωρίς αυτήν δεν θα είμασταν εδώ.
Δεν μπορώ να καταλάβω πως προέκυψε οτι το φεγγάρι και τα αστέρια ειναι ρομαντικά, τόσο πολύ μας επηρεάζουν οι ταινιές πια; επειδή πλασάρουν κάτι ως ρομαντικό πάει να πει οτι είναι;
Είμασταν παρέα ενα βράδυ και κοίταζα τα αστέρια....λέει ενας απο την παρέα "τι κοιτάς" λεω "τα αστέρια"...πετάγεται ενας άλλος "είναι ρομαντικός αυτός".....απαντάω: Ε και να'ξερες....
Και να ήξερε....τι καταστροφική δύναμη κρύβεται πίσω απο τα αστέρια, η μεγαλύτερη δύναμη στο σύμπαν, ασσυληπτη πραγματικά...
Είναι σαν να βλέπεις ενα ηφαίστειο έτοιμο να εκραγεί και να σου φένεται ρομαντικό...ειναι το ίδιο πράγμα ακριβώς, μόνο που αν εκραγεί ενα αστέρι δεν έχουμε τσουνάμι και λάβα, απλά εξάφανίζεται κάθε ζωη στο ηλιακό σύστημα (και πολυ παραπέρα)
Προσγειωθήκαμε η ακόμα;
και για να μην παρεξηγηθούμε , ρομαντικός ειμαι και εγώ....αλλα στον ουρανό δεν βρίσκω τίποτα ρομαντικό, τα ρομαντικά πράγματα γίνονται μπροστά μας :)
Καλή παρατήρηση να έχετε αποψε!!
