Έτσι είναι η ανθρώπινη ψυχολογία και αυτή ειναι η ανθρώπινη αδυναμία.
Ανάλωση στα επουσιώδη κ μικρά. Δυστυχώς, τέτοια περιστατικά μπορούν να σε κάνουν να δεις και να αξιολογήσεις τα πράγματα με μία διαφορετική λογική...πιο ψύχραιμη και πιο μεγαλειώδη.
Γιώργο, είναι μονόδρομος η μάχη που δίνει η σύντροφος σου και εσείς μαζί της. Μόνο που στο τέλος μπορείτε να βγείτε όλοι πιο δυνατοί και, σίγουρα, θα έχετε κερδίσει χρόνια τα οποία ενδεχομένως να πήγαιναν "χαμένα" αν δε συνέβαινε αυτό. Πονάει αφόρητα αυτό που βιώνετε αλλά αν χαμογελάτε συχνά εκεί μέσα, θα έχετε κερδίσει το μισό της μάχης....
Συνεχίστε δυνατά...δεν είστε μόνοι...
Γ.Κ.
