Πρόκειται αφενός για την οικογενειακή παιδίατρο του άτυχου αγοριού, και αφετέρου για την τότε β' επιμελήτρια του Νοσοκομείου Ειδικών Παθήσεων της Θεσσαλονίκης, όπου νοσηλεύτηκε το 5χρονο παιδί.
Σύμφωνα με το παραπεμπτικό βούλευμα, όλα ξεκίνησαν όταν το αγοράκι εμφάνισε ελαφρύ πυρετό και εμετούς, οπότε οι γονείς του τηλεφώνησαν στην οικογενειακή παιδίατρο αναφέροντας τα συμπτώματα του παιδιού τους. Όπως αναφέρει το βούλευμα, η –κατηγορούμενη - παιδίατρος διέγνωσε τηλεφωνικά ότι επρόκειτο για γαστρεντερίτιδα, αποκλείοντας κατηγορηματικά το ενδεχόμενο της σκωληκοειδίτιδας.
Καθώς τα συμπτώματα εντάθηκαν, οι γονείς αποφάσισαν να μεταφέρουν το αγοράκι στο Νοσοκομείο Ειδικών Παθήσεων της Θεσσαλονίκης. Εκεί, αφού υποβλήθηκε από τους εφημερεύοντες γιατρούς σε σειρά εξετάσεων -που όμως δεν έδειξαν κάποια σοβαρή ασθένεια- οδηγήθηκε στη συνέχεια σε θάλαμο βραχείας νοσηλείας, όπου παρέμεινε για συνολικά πέντε ώρες, πριν πάρει εξιτήριο.
Μόλις οκτώ ώρες μετά το εξιτήριο, το αγοράκι εμφάνισε υψηλό πυρετό, έχασε τις αισθήσεις του και εξέπνευσε κατά την μεταφορά του στο νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ.
Από την ιατροδικαστική εξέταση προέκυψε ότι ο θάνατός του οφείλονταν σε γαγγραινώδη σκωληκοειδίτιδα - περιτονίτιδα.
Με το ίδιο βούλευμα απαλλάσσεται από κάθε κατηγορία ειδικευόμενη παιδίατρος του Νοσοκομείου Ειδικών Παθήσεων.
