πλαίσια ορθολογιστικού σχεδιασμού του νέου συνετού δημοσιονομικού και αναπτυξιακού κύκλου της χώρας. Πιο συγκεκριμένα πρότεινε: 1. Τήν επιτάχυνση μείωσης των Φορολογικών Συντελεστών στα νομικά πρόσωπα (ΑΕ,ΕΠΕ και αλλοδαπά υποκαταστήματα) από 24% στο 20%.
Παράλληλα και στο μέτρο που δεν υπάρχει επικάλυψη με τις διατάξεις του νέου Αναπτυξιακού Νόμου, διακεκριμένο ποσοστό εκ των κερδών που επανεπενδύεται από την Επιχείρηση, να απαλλάσσεται πλήρως της Φορολογίας.
2. Σε σχέση με την διάκριση κερδών σε διανεμόμενα και διακρατούμενα (24% έναντι 40%) πού αποτελεί «τιμωρία» των κεφαλαίων που αναλαμβάνονται για επανεπένδυση, πυροδοτεί αντίθεση με το σύγχρονο πνεύμα της ακώλυτης και ανέξοδης κίνησης των κεφαλαίων και συνεπώς καταλήγει να είναι μη ελκυστική για τους επενδυτές, θα πρέπει άμεσα η ψαλίδα αυτή των συντελεστών φορολόγησης (24% - 40%), να κλείσει. Αλλως, όπως διαφαίνεται, οι επιχειρήσεις θα οδηγούν τα κεφάλαιά τους σε Χώρες με ελκυστικά ανταγωνιστική Φορολογία, όπως για παράδειγμα σε γειτονικές Χώρες, αντί να τα στρέψουν σε εγχώριες επενδυτικές δραστηριότητες. Αυτονόητο είναι ότι με την προτεινόμενη ρύθμιση ο μερισματούχος - φυσικό πρόσωπο, θα φορολογείται για το εισόδημα αυτό με τις γενικές διατάξεις (Κλίμακα), εκπίπτοντας την παρακράτηση 20% στο όνομα του Νομικού Προσώπου).
3. Να δοθούν στοχευμένα κίνητρα, για την είσπραξη των οφειλομένων εργοδοτικών εισφορών υπέρ των ασφαλιστικών ταμείων. Μέρος της παραοικονομίας των 70 Δις (30% ΑΕΠ) περίπου αποτελεί και η εισφοροδιαφυγή, όπου μόνο για το ΙΚΑ το συσσωρευμένο χρέος από ιδιωτικές και δημόσιες επιχειρήσεις είναι της τάξης των 8 δισ. ευρώ. Δηλαδή το 30% των εσόδων κάθε χρόνο "χάνεται". Συγκεκριμένα ζήτησε να θεσπισθούν ειδικές ρυθμίσεις, στο πρότυπο των φορολογικών περαιώσεων, με ειδικά γενναία κίνητρα για Εργοδότες και Ασφαλιζόμενους και θεσμοθετημένες χρηματοοικονομικές διευκολύνσεις, με στόχο την άμεση είσπραξη των οφειλόμενων εργοδοτικών εισφορών, υπέρ των ασφαλιστικών ταμείων. Η ρευστοποίηση σημαντικού μέρους των ποσών αυτών, σε συνδυασμό με την λήψη αποτελεσματικών και διαχρονικών μέτρων εποπτείας και ελέγχου, για την αντιμετώπιση του φαινομένου εισφοροδιαφυγής, θα συμβάλλει στη μείωση των ελλειμμάτων της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης, θα συνεισφέρει στην υγιά χρηματοδότηση των συντάξεων, θα ευνοήσει την μείωση του ασφαλιστικού κόστους του εισοδήματος εργασίας, ενισχύοντας έτσι τις υγιείς βάσεις του νέου αναπτυξιακού μοντέλου της χώρας, μέσα από την μεθοδευμένη πάταξη της παραοικονομίας.
4. Πρότεινε την μη αύξηση του ΦΠΑ. Μια αύξηση του ΦΠΑ θα οδηγήσει σε μείωση της κατανάλωσης, μείωση τζίρου, περισσότερες απολύσεις και, φυσικά, αύξηση του πληθωρισμού. Ήδη η χώρα μας είναι η ακριβότερη σε είδη διατροφής αλλά και ξενοδοχειακών υπηρεσιών σε σύγκριση με τις γειτονικές της χώρες, που σημαίνει ότι περαιτέρω αύξηση θα δημιουργήσει μεγαλύτερα προβλήματα.
5. Τέλος πρότεινε την εξειδίκευση των μέτρων διευκόλυνσης και επιτάχυνσης των επενδυτικών πρωτοβουλιών και τη θέσπιση στρατηγικών τομέων στήριξης της καινοτομίας με κεντρικό συντονισμό. Οι επενδύσεις και η καινοτομία, τόνισε, αποτελούν το μόνο εργαλείο για την θέση της χώρας σε αναπτυξιακή τροχιά.
