Αναγνωρίζω την αγνότητα και τη φιλοπατρία, αλλά και τη διάθεση συσπείρωσης απέναντι στην κρίση που προφανώς αποτέλεσαν τα κίνητρα για την ανάρτησή σας. Επίσης, θεωρώ θεμιτό και θετικό, σαν ιδέα να στραφούμε στα προϊόντα ελληνικών επιχειρήσεων...
ενισχύοντας την επιχειρηματικότητα της χώρας και βοηθώντας το χρήμα να "κυκλοφορεί" στη χώρα μας αντί να διοχετεύεται στο εξωτερικό μέσω των πολυεθνικών μαγαζιών. Αλλά, σε κάθε περίπτωση, καλό είναι και να γίνεται μια έλλογη χρήση του βήματος που μας δίνουν τα blogs. Συγκεκριμένα, πολλά από τα Brands που αναφέρεται μπορεί να ξεκίνησαν από Έλληνες επιχειρηματίες και να αποτελούσαν για πολλά χρόνια προϊόν που η κατανάλωση του από το κοινό "έτρεφε" τσέπες συμπατριωτών μας (ελέγχεται αν είναι θεμιτός αυτός ο πλουτισμός ολίγων που σήμερα επίσης αξιοποιούν την κρίση για να απομυζήσουν ότι μπορούν περισσότερο, με όλα τα μέσα που πια παρέχονται, εναντίον των εργαζομένων-άλλη όμως, μεγάλη και απαιτητική, συζήτηση). Πολλά, όμως από αυτά, μη σας ξεγελά το όνομα και η μέχρι ενός χρονικό σημείου γνωστή ιστορία! των brands, έχουν περάσει σήμερα σε πολυεθνικά χέρια.
Χαρακτηριστικά αναφέρω, ό,τι τυχαίνει να έχει πέσει στην αντίληψή μου, διατηρώντας κάθε επιφύλαξη μια και οι εταιρείες και τα brands, εύκολα και όχι πάντα "εν δήμω", αλλάζουν χέρια.
Καταρχήν, τα μόνο super markets τα οποία ανήκουν σε "ξένα χέρια" δεν είναι αυτά που νομίζουμε βάσει ονομάτων π.χ. Carrefour, Lidl, Dia, Aldi κλπ. Πολλές από τις υπεραγορές που έχουν ακόμα ως όνομα τα επώνυμα των Ελλήνων Ιδρυτών τους έχουν περάσει προ πολλού εξ ολοκλήρου ή σε μεγάλο ποσοστό σε ξένες εταιρείες. Όσο για τα μεμονωμένα προϊόντα χαρακτηριστικά ενημερώνω για τα παρακάτω παραδείγματα : Τα αναψυκτικά ΗΒΗ ανήκουν στην πολυεθνική Pepsico, η εταιρεία Μisco στην ιταλική Barilla, ο καφές Λουμίδη στην Ελβετική Nestle, καθώς και τα παγωτά Δέλτα (πια Nestle παγωτά ), η Aquafresh ανήκει στη φαρμακευτική GSK, το Βιτάμ στην Unilever κλπ
Οπότε μπαίνουμε σε μια τεράστια συζήτηση για το τι τελικά είναι ελληνικό, όχι από άποψη παραγωγής αλλά από άποψη τελικής απορρόφησης των εσόδων και των κερδών.
Μια άλλη οπτική του ιδίου θέματος που καλό είναι να μην ξεχνάμε είναι ότι και τα πολυεθνικά μαγαζιά απασχολούν κόσμο εδώ στην Ελλάδα, ενδεχόμενα επανεπενδύουν κέρδη τους στη χώρα μας(μεγάλο ζητούμενο στις μέρες μας η απορρόφηση επενδύσεων) και προμηθεύονται πρώτες ύλες από Έλληνες παραγωγούς (δεν εισάγονται όλα τα προϊόντα που διατίθενται από πολυεθνικές συσκευασμένα, πολλά παράγονται στη χώρα μας)
Καλό είναι έτσι κι αλλιώς να ψωνίζουμε συνετά: τις ποσότητες που χρειαζόμαστε με πολύ καλό έλεγχο στα στοιχεία της συσκευασίας (όπου τις περισσότερες φορές γίνεται και αντιληπτό που ανήκει τι) και έλεγχο των τιμών στο ράφι και στο ταμείο.
Αναγνώστρια