Αυτά τα αεροπορικά καθίσματα της SkyRider με τρομάζουν.
Εννοώ ότι μοιάζουν περισσότερο με σέλα παρά με κάθισμα. Τα καθίσματα που έχουν τα αεροπλάνα σήμερα δεν είναι αναπαυτικά (εκτός και αν πετάς πρώτη θέση, φαντάζομαι), πρέπει να δοκιμάζουμε και άλλο τα όρια της αντοχής των επιβατών;
Τα καθίσματα της SkyRider θα αποκαλυφθούν την επόμενη εβδομάδα σε συνέδριο της Έκθεσης Εσωτερικών Αεροσκαφών της Αμερικής, που θα γίνει στο Long Beach.
Προορίζονται για καθίσματα της νέας οικονομικής κλάσης (προφανώς πιο κάτω από τη σημερινή οικονομική θέση) και υποτίθεται ότι οι αεροπορικές εταιρίες έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον.
Ελπίζω το ενδιαφέρον να μην είναι σοβαρό, καθώς τα καθίσματα της SkyRider αφήνουν μόλις 23 ίντσες (58,5 εκατοστά) χώρο για τα πόδια.
Ακούστε τι έχει να πει ο διευθυντής του σχεδιαστικού τμήματος που τις σχεδίασε:
“Για οποιαδήποτε πτήση από μια ώρα μέχρι, πιθανώς, ακόμα και τρεις ώρες ... αυτές θα ήταν άνετες θέσεις. Το κάθισμα ... είναι σαν σέλα. Οι καουμπόηδες καβαλάνε οκτώ ώρες στα άλογά τους κατά τη διάρκεια της ημέρας και εξακολουθούν να νιώθουν άνετα στη σέλα”.
Ναι, εντάξει ρε φίλε.
Ένας καουμπόης μπορεί να το κάνει αυτό γιατί ο καουμπόης είναι σκληρόπετσος.
Δεν ξέρω για εσάς, αλλά εγώ ΔΕΝ είμαι σκληρόπετσος.
Θέλω μια υποψία άνεσης όταν πετάω (και έχω πληρώσει γι αυτό).
Πάρε αν θέλεις τη δωρεάν κουβέρτα και το μαξιλάρι μου (υπάρχει τέτοιο πράγμα;).
Χαράτσωσέ με για τις αποσκευές μου (που το κάνεις ήδη).
Μη με ταΐζεις κατά τη διάρκεια της πτήσης. Εντάξει!
Αλλά μη με κάνεις να καβαλάω στη σέλα (έως και ... 3 ώρες) για να κάνω ένα ταξίδι με αεροπλάνο.
Έλεος!
