Η Τουρκία με την πρόκρισή της στον ημιτελικό πραγματοποίησε το μεγάλο της στόχο και πλέον θέλει το χρυσό για «να τρελάνει όλη τη χώρα», όπως είχε πει πριν από λίγες μέρες στην Άγκυρα ο Χέντο Τούρκογλου. Ο Ομέρ Ονάν από την πλευρά του που μοιάζει με το δυναμό της πυραυλοκίνητης τουρκικής ομάδας παραμένει πιο προσγειωμένος. «Το ότι καταφέραμε να φτάσουμε ως τον ημιτελικό είναι πολύ σημαντικό, καθώς αυτός ήταν ο στόχος που είχαμε θέση από την αρχή. Να μπούμε στην τετράδα και να διεκδικήσουμε ένα μετάλλιο. Τώρα που είμαστε εδώ όμως, όλοι θέλουμε να φτάσουμε ως το τέλος», λέει ο Ονάν που στη μεικτή ζώνη εμφανίστηκε με ένα χαμόγελο ως τα αυτιά και δεν αρνήθηκε να κάνει δηλώσεις σε κανέναν. Ακόμα και στους Κινέζους που τον ρωτούσαν τη γνώμη έχει για τον αποκλεισμό της… Κίνας (bingo) από τη συνέχεια του Μουντομπάσκετ.
Σε 6 αναμετρήσεις στη διοργάνωση, ο Ονάν σκοράρει 9,3 πόντους ανά αγώνα (με 58% στα δίποντα και 44% στα τρίποντα), ενώ μοιράζει και 2 ασίστ. Τα νούμερά του, μπορεί να μη φαίνονται εντυπωσιακά –το πλέον παράδοξο είναι ότι έχει σουτάρει όλες κι όλες τρεις βολές στο Μουντομπάσκετ- αλλά αρκεί ένας αγώνας των Τούρκων, για να καταλάβεις πόσες δουλειές κάνει στο παρκέ ο Ονάν. «Προσπαθώ πολύ να βοηθήσω την ομάδα. Προσπαθώ να σκέφτομαι πάντα σε ποιον τομέρα μπορεί να αντιμετωπίσουμε πρόβλημα, ώστε να βοηθήσω εκεί. Σαν παίκτης μπορεί να μην έχω το ταλέντο του Διαμαντίδη ή του Σπανούλη, αλλά κάνω αρκετές δουλειές. Βασική μου προτεραιότητα είναι η άμυνα. Χαίρομαι πολύ που ο κόσμος αρχίζει και δίνει σημασία στην καλή άμυνα και στην ενέργεια που βγάζω στο παρκέ. Είναι θετικό για παίκτες σαν εμένα. Μαζί με τον Τουντσερί και τον Γκιουλέρ είμαστε ίσως η καλύτερη περιφερειακή τριάδα αμυντικών, αλλά δεν θα καταφέρναμε ποτέ να αμυνθούμε αποτελεσματικά στα pick n’ roll, αν δεν μας βοηθούσαν τόσο πολύ οι ψηλοί μας. Μόνος του ένας κοντός δεν μπορεί να κάνει τίποτα αν δε τον βοηθήσουν τα πεντάρια κι εμείς είμαστε τυχεροί που έχουμε τον Ασίκ, τον Ερντέν και τον Σαβάς κάτω από το καλάθι. Υπάρχουν παίκτες, όπως ο Διαμαντίδης για παράδειγμα, που με τα χέρια και με το ύψος του, μπορεί να μαρκάρει σχεδόν κάθε αντίπαλο. Εγώ δεν μπορώ να κάτω τόσα πράγματα ούτε στην επίθεση ούτε στην άμυνα, αλλά ξέρω ότι μπορώ να βοηθήσω την ομάδα μου σε πολλούς τομείς»
Ο πάγκος της Τουρκίας στο Μουντομπάσκετ είναι σαφώς ο πιο εκδηλωτικός στη διοργάνωση. Επτά παίκτες που ανά πάσα στιγμή γίνονται ένας, για να πανηγυρίσουν, να διαμαρτυρηθούν ή απλώς να εμψυχώσουν. Το κλίμα της Εθνικής Τουρκίας είναι πραγματικά μοναδικό και είναι το μεγάλο όπλο των διοργανωτών στην προσπάθειά τους για το χρυσό. «Δεν μπορείς να πας ψηλά χωρίς καλές σχέσεις με τους συμπαίκτες σου. Εμείς γνωριζόμαστε πολλά χρόνια, αλλά το κλίμα είναι τόσο καλό από το περσινό Eurobasket στην Πολωνία. Είμαστε στην Εθνική, στην κορυφαία ομάδα της χώρας και δεν υπάρχει χώρος για εγωισμούς και κακές συμπεριφορές. Δεν με νοιάζει αν θα βάλω 10, 20 ή κανένα καλάθι αρκεί να κερδίσουμε. Έχουμε δεθεί πάρα πολύ μεταξύ μας. Από τον Χέντο που είναι ο ηγέτης μας ως τον τελευταίο παίκτη, είμαστε όλοι ένα. Αυτό είναι και το μεγάλο κέρδος του να παίζεις στην έδρα σου, γιατί ο κόσμος μας βοηθάει να παίξουμε σαν γροθιά. Είναι δύσκολο να μην έχεις πάθος όταν είσαι σε ένα γήπεδο 15000 θεατών που φωνάζουν το όνομά σου».
Αν συνεχίσουν έτσι οι Τούρκοι πάντως, θα δικαιώσουν τον Σάνι Μπετσίροβιτς, που λίγα λεπτά νωρίτερα, έλεγε για τους "12 γίγαντες"... ''Αυτοί όταν βρουν ρυθμό, δεν χάνουν ποτέ..."
Ο Ομέρ πάντως, το μόνο πόυ μπορεί να εγγυηθεί είναι ότι δεν θα χάσει ποτέ τον προσωπικό του αντίπαλο. Ο Γιάκα Λάκοβιτς θα το θυμάται καιρό το σημερινό βράδυ.
http://www.gazzetta.gr/
